“हां तर मी मूळचा पुण्याचा. हे तर तुला कळलंयच आता.” सिद्धार्थ बोलता बोलता हळूच तिच्याकडे पाहत म्हणाला.
“हो. कळलं... पुढे..?” निशाने सरळ प्रश्न केल्यावर जरा नाराजीनेच सिद्धार्थने पुढे सांगायला सुरुवात केली.
“हं.. तर माझं शिक्षण पुण्यातच झालं. अगदी इंजिनीरिंग होईपर्यंत मी पुण्यातून कधीच बाहेर कुठे गेलो नव्हतो. इंजिनीरिंग होऊन जॉब लागल्यावर मात्र पहिल्यांदा मित्र मैत्रिणींबरोबर ट्रीपला जायचं ठरलं.
मोठा ग्रुप होता आमचा. पण त्यातल्या काही मोजक्या लोकांशीच मी बोलायचो. खूप शांत होतो मी”
“काय सांगतोस? तू शांत होतास?” निशाने मध्येच त्याचं वाक्य तोडत विचारलं.
निशा वेळेत एअरपोर्टला पोहोचली. सिक्युरिटी वगैरे उरकून गेटला येऊन बसली. अजून boarding ला वेळ होता त्यामुळे तिने तिचं नेहमीचं काम करायचं ठरवलं. आजूबाजूचे लोक बघत बसणे. तिला काही मन वगैरे वाचता यायचं नाही पण माणसे बघणे हा तिचा आणखी एक विरंगुळा होता. ट्रेन स्टेशन, airport अशा ठिकाणी तर पर्वणीच! कारण १०० प्रकारची १०० माणसे. कोणी गडबडीत, कोणी मुलांना आवरून दमलेलं तर कोणी पहिल्या प्रवासाला निघाल्यामुळे खुश!
सकाळचा पाचचा गजर वाजला आणि निशा उठली.
कराग्रे वसते लक्ष्मी करमध्ये सरस्वती
करमूले तू गोविंदं
प्रभाते करदर्शनम।
प्रवास करताना किंवा परदेशी रहाताना किंवा भारतातच असताना आपल्या मुळे इतर जनतेला किती धक्के आणि त्रास आपण देत असतो याची कल्पनाच न केलेली बरी. इंडोनेशियात असताना आम्ही आपल्या अशा टिपिकल भारतीय पद्धतीला ओरांग इंडिया तमाशा (ओआयटी) म्हणजे भारतीय लोकांचा तमाशा म्हणायचो. ओआयटीची किती तरी उदाहरणे देता येतील
" दादा, सफरचंद केवढ्याला दिलं? " एक अतिशय गरीब बाई त्या फळवाल्याला विचारात होती.
फळवाल्याने नेहमीप्रमाणे उत्तर दिलं, "१२० रुपये किलो. जास्त घेतले तर स्वस्त पडत्याल."
तरीपण ती रेटून पुढे म्हणाली, " तसं न्हाई, एक सफरचंद केवढ्याला पडलं मग?"
त्यावर फळावला ओरडला, " तसं एक सफरचंद विकत न्हाई मी. "
त्यावर पुन्हा ती म्हणाली, " सांग की रं बाबा, माझ्या लेकराला खाऊ वाटायलाय."
नाईलाजाने म्हणाला, "इस रुपये लागतील बघ. !"
चारचा चहा touch screen असतो!
कपाच्या कानाला गुदगुल्या केल्या कि
आतल्याआत मस्तसे हसतो,
How's the day? म्हणून
मिश्कीलपणे विचारतो!
चारचा चहा screen saver असतो!
शरीराचा tab refresh करतो
मनाचे software update करतो,
What's on your mind? म्हणून
खोडीलपणे विचारतो!
चारचा चहा google map असतो !
मनाचा cursor global होतो
पण हातातला mouse local च राहतो
...... ............. ............ .......
............ हळूहळू चारचा चहा धूसर होतो
अरबी समुद्रापार दिसेनासा होतो......... !
- शिवकन्या शशी
आरशासमोर मी उभी निरखीत भाव चेहर्यावरचा
माझा आणि माझ्या मनातल्या अनेकांचा!
सारा प्रवासच रंजक होता
बालपणातच प्रारंभ दडला होता!
लहानपणीच लागलं जमायला
शब्दफुलांचा वापर करायला!
स्वार्थ कुणाला चुकलाय
त्यातच परमार्थ दडलाय!
मग मला छंदच लागला,
चेहर्यांच्या आतलं धुंडाळायचा!
स्वत:च्या मनातलं लपवत
दुसर्याच्या मनातलं ढोंग ओळखायचा!
काळ आता थकला, आरशापुढे नग्न झाला
चेहर्यावरचं ओझं बाजूला करत अंतरंगात डोकावला!
कधीतरी बरसलेलं निरागसत्व
शोधत शोधत शांत झाला!
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
