प्रवास

एरवी घरी शांत बसुन ऐकायची गाणी आणि दुरवरच्या प्रवासात ऐकली जाणारी गाणी यात नक्कीच फरक आहे.
लाँग ड्राईव्ह करताना ऐकण्यासाठी हिंदी गाणी इथे सुचवा.
गाणी जोशपुर्ण, धांगडधींगा असलेली अशी हवी आहेत. ( एरवी अशी गाणी ऐकली जात नसल्याने फारशी माहित नाहीत. )

डिसेंबरच्या सुट्टीत सिंगापूरला जाण्याचा बेत ठरतोय. पुण्यातून कुठल्या ट्रॅव्हल कंपनीने जावे. कुणाचे काही अनुभव असल्यास कळवा. वीणा वल्ड किंवा केसरीचा विचार चालू आहे.

आगावू धन्यवाद.

~साक्षी

पुण्यात येऊन, स्थायिक होऊन, बरीच वर्षं झाली आता. कोल्हापुरात जितकी वर्षं राहिले त्याहीपेक्षा जास्त. म्हणजे मी आता पुणेकरच खरंतर. तरीही इतक्या वर्षांत नेहमीची ८-१० यशस्वी ठिकाणं सोडल्यास मी पुणं मुद्दाम वेळ काढून पाहिलंच नाही कधी. तो विचार मात्र होता, मनातल्या कुठल्यातरी सांदी-कोप-यात मुटकुळं करून पडून.

सध्या भारताबाहेर वास्तव्य असणारी मैत्रिण पुण्यात आल्यावर म्हणाली, एक पूर्ण दिवस सोबत घालवू या आपण. तेव्हा मग पर्यायांचा विचार करताना हा 'पुणे दर्शना'चा विचार उसळी मारून पृष्ठभागावर आला आणि आनंदाने एकमताने मंजूरही झाला. लगेच सोयीचा दिवस ठरवून बुकिंगही करून टाकलं.

नमस्कार

मला अमेरिकेच्या वेस्ट कोस्ट टूर्सची माहिती हवी आहे.
माझे आई-बाबा सध्या अमेरिकेत आले आहेत. त्यांना ऑगस्ट किंवा सप्टेंबरमध्ये वेस्ट कोस्टची ग्रुप टूर करायची आहे. तुम्हाला जर कोणत्या टुरीस्ट कंपनी माहित असतील किंवा त्यांचा काही अनुभव असेल तर सांगू शकाल का?

खाण्या-पिण्याच्या सवयींमुळे फक्त भारतीय टुरीस्ट कंपनीच चालतील असे मला वाटतंय. केसरीची टूर जुलैमध्ये असल्यामुळे तो ऑप्शन बाद झालाय.
धन्यवाद!!

तिनसोचालीस नंबर सिट कहां है.. ३४० ?
हातातली बॅग सामान ठेवायच्या कप्प्यात सरकवत मी आश्चर्याने मागे वळून पाहिलं. एक उंचपुरा तिशीतला माणुस त्याची सिट शोधत होता.
ऐसा कोई सिट नंबर नही होता फ्लाईट्मे. आप कुछ गलत नंबर बोल रहे हो. एअर हॉस्टेस कुत्सीतपणे त्याच्याकडे बघत म्हणाली.
अरे भाई ये थर्टीफोर डी है. ये सामने वाली सिट पे बैठो. कुणी सहप्रवाश्याने मदत केली बापड्याची.

लहानपणापासून इंग्रजी माझं पाहिलं प्रेम कि मराठी, ह्या मी कधीच सुरु न केलेल्या वादात मी नेहमीच अडकते! मी इंग्रजी माध्यमातून शिकल्याचा काही मंडळींना राग येतो तर अनेक अति इंग्रजाळलेले प्राणी माझ्या इंग्रजी संभाषणातील येणाऱ्या मराठी संदर्भांबद्दल माझ्यावर डूख धरतात. खुप त्रिशंकू अवस्था होतो हो माझी! डोक्यात एक तर मराठीत विचार येतात नाहीतर इंग्रजीत( हिंदीचं तर सोडूनच द्या,ती अजून 'परडी में करडू वरड्या' वरचं अडकलेली आहे.) आणि ते विचार जसे ज्या भाषेत येतात तसे मी व्यक्त करते. इंग्रजी कि मराठी हा विचार कधीच येत नाही माझ्या डोक्यात! हि पोस्ट लिहिताना डोक्यात भराभर मराठी शब्द वाहत होते.

पेठच्या किल्ल्याच्या घाटवाटा::: वाजंत्री घाट अन् कौल्याची धार

..रेंगाळलेले तुरळक ढग, खळाळणारा एखादा झरा, फुलांच्या ताटव्यामागे सदाहरित रानाचा टप्पा अन् या आकृतीबंधाला अनोखं परिमाण देणारा एक वृक्ष...

नकळत कवी अनिल यांची एक जुनी कविता गुणगुणू लागलो:
'मला आवडते वाट वळणाची
अशी भुलकावणीची हुलकावणीची
निसर्गवेळूच्या भर रानीची
मला आवडते वाट वळणाची'

सह्याद्री दुरांतो एक्सप्रेसनं ३३ तासात धुळ्याचे ४ किल्ले - लळिंग, सोनगीर, कंक्राळा, गाळणा | झोडग्याचं अद्भूत शिवमंदिर | ८२५ किमी प्रवास

..ट्रेकर या प्राण्याबद्दल लोकांचे गैरसमजंच जास्त. २४ तास ट्रेकिंगच्या विचारात - ट्रेकमित्रांमध्ये रमलेला, वीकएंडला घरच्यांना सोडून एकटा उंडारणारा. अन् धम्माल मज्जा मारणारा.

...पण, खरं सांगू हा 'गरीब बिच्चारा' एकीकडे 'व्यवसाय/नोकरी आणि कुटुंब', अन् दुसरीकडे 'सह्याद्रीची हाक' अश्या परस्परविरोधी मागण्यांनी नेहेमीच गांजला असतो. त्यातंच हल्ली ‘नवीन’ किल्ले बघायचे असतील तर मुंबई-पुण्यापासून खूप लांबचा प्रवास अटळ झालेला. काय करावं...

...अन् मग एके दिवशी ट्रेकर्सनी शोधली ‘सह्याद्री दुरांतो एक्सप्रेस’!!! याच स्पेशल एक्सप्रेसची ठळक वैशिष्ट्य सांगण्यासाठी हा लेखनप्रपंच: