हे सारं घडलं काही क्षणातच. रक्तबंबाळ समय्या रात्रीच्या काळोखात स्वतःच्याच रक्ताच्या चिखलात विव्हळत पडला होता.
समय्या मेला. वनरक्षणासाठी मेला. आपल्यासाठी मेला. एक निरक्षर पत्नी आणि सोळा वर्षाच्या नाजूक वयातली लेक बेवारस सोडून मेला. लाचखोरीनं बुजबुजलेल्या जगात प्रामाणिकपणाचं उदाहरण ठेवून गेला.
समय्या शासकीय सेवेत नव्हता. त्यामुळं त्याला शासन किती मदत करेल याला खूप मर्यादा आहेत.

आपल्यापैकी कितीजण शेजारी राष्ट्राबद्दल 'अपडेटेड' असतो? एका सामान्य भारतीयाला अमेरिका, युरोप, चीन, जापान बद्दल थोडीफार तरी माहिती असते, पण आपल्या शेजारी असलेल्या देशांबद्दल त्रोटक सुध्दा माहिती नसते. शेजारच्या देशांंची माहिती देणारी मायबोलीकर अनिंद्य यांची माहितीपूर्ण लेखमाला. सुरुवात नेपाळपासून.

बेफिकीर ( भूषण कटककर) यांच्या "कथाकारी" या कथासंग्रहाला महाराष्ट्र साहित्य परिषदेचा पुरस्कार मिळाला आहे. या सर्व कथा प्रथम मायबोलीवरच लिहिल्या गेल्या. त्यातील निवडक कथांचा संग्रह प्रकाशित करण्यात आला.

तिखटाच्या मिरच्या मागितल्या तेव्हढ्या कुणाला मिळाल्या असतील ह्यावर श्रद्धाळू आस्तिकही विश्वास ठेवणार नाही. कुणी स्वस्त देऊ लागला तर “ माप बरोबर देणार ना? “ असे विचारून व्यवहारात किती मुरब्बी आहोत हे दाखवणारेही धडाभर मिरच्याचे पैसे देऊन पासरीभरच घेत आले आहेत!

दिठी म्हणजे दृष्टी. ’आतां आमोद सुनास जालें’ ही अमृतानुभवा’तल्या जीवन्मुक्त-दशा-कथन या नवव्या अध्यायतली पहिली ओवी. सुवासच नाक होतो आणि स्वतःला भोगू शकतो. ध्वनीच कान होतो आणि स्वतःला ऐकू शकतो. आरसा, डोळे आणि दृष्टी एकरूप होतात. त्यांचं अद्वैत होतं. ज्याला भोगायचं आहे आणि जे भोगायचं आहे, ते दोन्ही एकरूप होतात. ज्याला जाणायचं आहे आणि जे जाणायचं आहे, ते एकरूप होतात आणि हा अमृतानुभव असतो.

भांडारकर प्राच्यविद्या संशोधन संस्थेने आयोजित केलेल्या ’नायिका महाभारताच्या’ या व्याख्यानमालेमध्ये डॉ. सुचेता परांजपे, डॉ. गौरी मोघे आणि डॉ. अरुणा ढेरे या तीन विदुषींची एकूण सहा व्याख्यानं होती. तीन शनिवार-रविवारच्या सकाळी चाललेल्या या व्याख्यानमालेविषयी थोडंसं मनोगत.

सध्या दुसरा लॉकडाऊनची चर्चा सुरू आहे. पण गेल्या वर्षीच्या पहिल्या लॉकडाउन दरम्यान अनेक लोकांना जे हाल सोसावे लागले त्यातून मदत मिळावी यासाठी अनेक संस्था पुढे आल्या. अमित ढोले यांची साद प्रतिष्ठान ही एक संस्था, लोकांना तयार अन्नाची पॅकेट्स वाटणे ,इथपासून सुरू केलेले काम, हळू हळू रेशन किट वाटणे, बाहेर गावच्या लोकांच्या याद्या करून , त्यांची वैद्यकीय चाचणी करून , त्यांच्या साठी गाड्या अरेंज करणे असे अनेक टप्पे घेत पुढे गेले.

“एव्हर गिव्हन” हे मालवाहू जहाज ईजिप्तमध्ये अडकले आहे (हो, अजूनही अडकले आहे पण आता वेगळ्या कारणासाठी). निसर्गाचा अतर्क्यपणा आणि माणसाचे चक्रमपणा ह्याचा उत्तम नमूना ह्या सुटका नाट्यात बघायला मिळाला.ह्या सुटका नाट्याच्या अनुषंगाने काही प्रश्न पडत गेले आणि त्यांची उत्तरे शोधताना जी माहिती हाती आली त्याचे संकलन म्हणजे हा लेख