लेखन

तू चुकली की मी,हा निव्वळ बनाव होता
मान्य करूया, संवादांचा अभाव होता

माहित आहे, बोलून जातो न रुचणारे
ठाऊक आहे? मौनाशीही लगाव होता?

तुझा मनामधे जी दलदल, तिच्या तळाशी
...एके काळी किती देखणा तलाव होता

आस सोडली, हट्ट सोडला तू असण्याचा
मला असाही तू नसण्याचा सराव होता

आज मी तुज पाहिले चांदण्यात न्हाताना
चंद्रास पार ओघळून जाताना

कमनीय किनाऱ्यावरी तुझ्या फेन तरंग फुटताना
माड रोमावळीचे अंगावरी शहारताना

भागल्या रश्मीस एकदा भाळावरी टेकताना
आरुणी ओठांवरी तिन्हीसांज होताना

ओल्या पावलात माझी एकेक रात्र भिजताना
तुझ्या तंद्रीत माझा उभा जन्म भोगताना

©निखिल मोडक

कालच The Three-Body Problem हे पुस्तक / कादंबरी वाचून संपवली आणि लिहिल्यावाचून राहवेना. कादंबरी बरीच मोठी आहे आणि तिचा आवाका, तपशील आणि विषय तर फारच भव्य आणि सखोल आहे. मी माझ्या मगदुराप्रमाणे लिहिण्याचा प्रयत्न केला आहे. काही कमीजास्त झालं असेल तर समजून घ्यालच. तर .........

श्याम मनोहर यांच्या लिखाणाचं गारूड माझ्यावर नक्की कधीपासून झालं ते काही नीट सांगता येणार नाही. कारण त्यांची पुस्तके माझ्या प्रत्यक्ष हातात येण्याच्याही खूप आधीपासून मला त्यांचे लेखन आकर्षित करत होते. वाचनाच्या बाबतीत साधारण एकसारखीच आवड असण्यार्‍या मित्रांच्या तोंडून ’श्याम मनोहर’ वाचच तू एकदा. प्रेमात पडशील. असं वारंवार सांगितलं जात होतं आणि तेही त्यांच्या शैलीविषयीच्या कुतुहलवर्धक उदाहरणांसह आणि वारेमाप कौतुकासह! पुस्तकांची नावे ऐकूनच अचंभित वाटायचे. काहीतरी अचाट अनुभूती या पुस्तकांत असणार हे नक्कीच जाणवले होते.

घास रे रामा घास

आली का ही बया
अशीच येते ही अगदी
नेमक्या वेळेस न सांगता
अगदी दारात उभीच राहते
बरं दारातून घालवून द्यायची आपल्यात रीत नाही
निदान या बसा पाणी घ्या तरी म्हणावं लागतं
हिला ते ही म्हणायची सोय नाही
आली की कितीवेळ बसेल सांगता येत नाही
घटका दोन घटका दिवस दोन दिवस
बरे शांत बसेल तर खरी
नुसती आपली भुणभुण भुणभुण
आपण आपले कामात असावे
तरी हिचे आपले चालूच
बरे अगदीच काही वाईट वागत नाही
रिकाम्या हाताने तर कधीच येत नाही
कधी काहीतरी गोड घेऊन येईल
कधी आंबट कैरीची फोड घेऊन येईल

भाग पोस्ट करायला झालेल्या विलंबाबाबत मनापासून सॉरी....
मी लेक्टरर आहे आणि स्टूडेंट च्या एक्झामस सुरू आहेत त्यामुळं टाइप करायला वेळ मिळत नसल्यामुळे भाग पोस्ट करायला वेळ होतोय... पुढचा भाग मी रविवारी पोस्ट करेन...

भाग १
https://www.maayboli.com/node/83282

भाग २
https://www.maayboli.com/node/83302

भाग ३
https://www.maayboli.com/node/83312

आता तरी फुलांना, सांगा बघा फुलोनी
आला वसंत ऋतू हा आला पहा फिरोनी

एकेक पान गळले, गेले तरु सुकोनी
तुम्हावरी तयांची आशा असे टिकोनी

कोकीळ गातसे पुन्हा, साची सुरेल गाणी
करीतो तुम्हास दिसतो पुन्हा पुन्हा विनवणी

या रे फुलून या रे घेऊन रंग भुवनी
ते इंद्रचाप गेले, आहे पहा विरोनी

©निखिल मोडक

अजून देखील केसरवर्खी
सूर्य जरासा दिसतो आहे
चांदण पेरीत आकाशातून
चंद्र जरासा हसतो आहे

अजून देखील कातरकापी
सांज वेंधळी कुढते आहे
नक्षत्रांच्या अनवट लतिका
बांधून मांडव सजतो आहे

अजून देखील थकला रावा
परत कोटरी फिरतो आहे
गाई गुरांचा कळप भागला
कुशल गुराखी वळतो आहे

अजून देखील पाण्यावरती
उंबर अंबर धरतो आहे
काजळ होडीतून नावाडी
जाळे अपुले भरतो आहे

अजून देखील आठव वेणा
देत काळ हा सरतो आहे
आणि इथे ह्या ऐल तीरावर
साजण तुजला स्मरतो आहे

©निखिल मोडक