नातीगोती

आज माझी बाहुली मला ओळखेनाशी झालीय

मी तोच,, तिच्यासंगे लपाछुपी खेळणारा

मी तोच,, तिच्यासाठी कधी हत्ती कधी माकड बनणारा

आज तिच्या अनोळखी नजरांमुळे, छाती भरून आलीय ॥

आठवतंय तुला का ? तो बांधलेला झुला

खिळा मारताना हात रक्ताळलेला

तू दुडूदुडू धावलीस लेप शोधण्यासाठी

तुझी ती तळमळ बघुनी , जखम जागीच लोपली ॥

तुला काय देऊ नि तुला कुठे ठेवू ?

दिनरात होतो,, मी मग्न विचारात

तू दृष्टी, तू सृष्टी या दिन नेत्रांची

काय अपराध घडला कि पडलो अंधारात ॥

मी बाप कि पाप ? , हा प्रश्न आता पडतो

सकाळची कामाची लगबग सुरु झाली तशी चिकूला जाग आली. तो उठणार इतक्यात आजीने, माईने त्याला आपल्या जवळ घेतलं आणि थोपटू लागली. तोही मग माईजवळ पडून राहिला. एरवी तिच्या थापटण्याने त्याची पुन्हा झोप लागून गेली असतीही. पण आज मात्र त्याला झोप येत नव्हती. पाहुणे येणार म्हणून घर गेल्या दोन दिवसांपासून तयारीत होतं. त्यात चिकूचा लाडका आदी येणार म्हणून त्याच्यात अजून उत्साह संचारला होता. चिकूला चैन पडेना. तो उठून बाहेर आला. आई दारात सडा रांगोळी करत होती. त्याच्याकडे पाहून तिला कळलं होतं की हा झोपणार नाही परत.

"ब्रश करुन, तोंड धुवून घे पटकन, मी आलेच दूध द्यायला.", आई बोलली.

सकाळचा पाचचा गजर वाजला आणि निशा उठली.
कराग्रे वसते लक्ष्मी करमध्ये सरस्वती
करमूले तू गोविंदं
प्रभाते करदर्शनम।

आज वयाच्या साठाव्या वर्षी मी घटस्फोटाचा निर्णय घेतला आणि बॉम्बच पडला सगळ्या घरात !नवरा-बायको म्हणून पटत नव्हतंच कधी., ते सारे ओढून ताणून चाललंय हे तर जगजाहीर होते. पण एकदम घटस्फोट? इतकी वर्ष एकत्र काढल्यावर हा असा विचित्र निर्णय घेण्याचं कारण काय? सगळ्यांना हाच प्रश्न पडलेला. इतकी वर्ष जमवून घेतलं ना त्याच्याशी ? मग आयुष्याच्या या टप्प्यावर जेव्हा आपल्याला एकमेकांची ,एका साथीदाराची सगळ्यात जास्त गरज असते तेव्हा आता हे असं वेगळं राहून काय मिळवणार आहेस तू ? आणि प्रमोद चा काही विचार करशील की नाही? नातवंडं, मुलं ,सुना ,नातेवाईक मंडळी, समाज, बापरे किती लोक? इतक्या सगळ्यांना समजवायचं ...

सद्य परिस्थितीनुसार मुलींना स्वसंरक्षण करता यावे या हेतुने मोठ्या मुलीला (वय ७ वर्ष)तायक्वोंदो क्लास सुरु केला. परवा क्लासनंतर तिने सांगितले, " मम्मा मी गडबडीत पँट उलटी घातली होती" . तिला वाईट वाटु नये म्हणुन मी म्हणाले असुदे. यावर तिनेच माझी समजूत घातली, "कपड्याचा उपयोग काय? कोणाला काही दिसायला नको, ते काम तर झाले .
का कोण जाणे खूप आनंद वाटला. मूळ संकल्पना पक्की आहे याचा. दुसरयाच क्षणाला विचार आला ईतका सहजसरळ विचार सगळ्यांना करता आला असता तर?
या चिमुकल्यांकडून खूप शिकायला मिळते हे खरे आहे.

गेली चार वर्षे कॉलेज मधले फेमस कपल असलेल्या मंदार आणि मिहिरीकाचे ब्रेक अप झाल्याचे आज सकाळी समजले. ही बातमी म्हणजे आम्हा सर्व ग्रुपसाठी ९ रिक्श्चर स्केलच्या भूकंपापेक्षाही जास्त हादरवून टाकणारा मोठाच धक्का होता. कॉलेजमधून डिग्री मिळाल्यावर जो तो आपल्या पायावर उभे राहण्यासाठी धडपड करत विविध दिशाना पांगला होता तरी २०१३ च्या बॅचची ही १२ जणांची स्वीट डेव्हील्स टीम आपल्या मैत्रीत अजिबात दुरावा येणार नाही ह्या बेताने कायम एकमेकांच्या संपर्कात राहत होती.

प्रसंग १:मागच्या वर्षी आई आजारी होती. तिची अन्नावरची वासनाच उडाली होती. काही खायचीच नाही. एक दिवस आम्ही गप्पा मारत जेवत असतांना (आम्ही जेवत व ती जुन्या आठवणीत रंगलेली) तिने 'गाठोडी' बद्दल सांगितले ज्याच्याबद्दल पूर्वी कधी बोलली नव्हती. ज्याकाळी न कळवता जायची पध्दत होती त्या काळातली ही गोष्ट !उपवासाच्या दिवशी मराठवाड्यातल्या जालनाच्या माई देशपांडेकडे गेली होती. माईंना उपास आहे कळताच त्यांनी अगत्याने थांब तुझ्यासाठी खास पदार्थ करते म्हणत गाठोडी करायला घेतली. मराठवाड्यातला हा खास रुचकर व पौष्टीक पदार्थ!

बरीच वर्षे झाली. ज्या काळात संगणकावर डिस्क ऑपरेटिंग सिस्टीम अजून अस्तित्वात होती आणि विंडोज बाल्यावस्थेमधून तारुण्यात पदार्पण करत होती त्या काळात युनिवर्सिटी मध्ये कॉम्प्यूटर सायंस शिकत असताना आम्ही दोघा मित्रांनी मिळून एक तांत्रिक उपद्व्याप केला होता. अर्थातच त्या काळात मेसेंजर वगैरे कोणाला ऐकूनही माहित नव्हते. तेंव्हा फाईल सिस्टीम आणि नेटवर्किंगचे ग्यान वापरून आमच्या कॉम्पुटरच्या लॅबमध्ये आम्ही एक साधा मेसेंजर बनवला होता. नेटवर्कने जोडलेल्या फक्त दोन कॉम्पुटर मध्ये चालणारा. त्या सेमिस्टरला आम्हाला आर्टीफिश्यल इंटेलीजंस होते. व त्याचीच चर्चा विद्यार्थ्यांच्यात असे. मग काय?

पावसाचा ओलावा प्रेमाचे बीज रोवून जातो
तिच्या आठवणींच्या कळ्या मनात तो फुलवतो
फुललेली ती कळी नेहमीच मला प्रश्न विचारते
ती सध्या काय करते , ती सध्या काय करते ।।

खूप दिवस झाले आता तिची बडबड ऐकून
स्वप्नातील काल्पनिक भेट सत्त्यात उतरवून
जेव्हा तिच्या वरच्या कवितांची वही नजरेत पडते
धूळ खात पडलेली ती वही नेहमीच मला प्रश्न विचारते
ती सध्या काय करते , ती सध्या काय करते ।।