नातीगोती

आभाळमाया..।

सात पावलं सोबत चालून
ती तुमची होते
तुमच्या संसार वेलीवर
फुलं फुलवीत रहांते..
एव्हढं सर्व तुम्ही
सोईस्करपणें विसरतां
सदा सर्वकाळी तिच्यावर
विनोद करत रहतां

रोज गरमागरम जेवण
तिनेच खावू घालावे
दिवसभर राबूनही पुन्हां
हसून स्वागत करावे
मोलकरीण सारखं तिने
दिवसभर खपावं
आणि तिच्या विनोदांवर
तुम्ही हसत बसांव..?

प्रिय आई व बाबा,

खरं तर आजकाल पत्र कोणी लिहित नाही, पण मला त्याशिवाय दुसरा पर्याय दिसत नाही, म्हणुन लिहितोय. तुम्ही दोघही कृपया गैरसमज करुन घेउ नका.
तसं पाहिलं तर मी मागच्याच आठवड्यात लग्नाला आलो होतो, पण कुठुन दुर्बुद्धी झाली अन लग्नाला आलो असं वाटु लागलय. नाही नाही... प्रियाच्या लग्नात माझ्या लग्नाबद्दल गोष्टी चालु होत्या, त्याबद्दल मी अजिबात नाराज नाही. पण...

#कथा
मनमुराद

एक छोटी कथा
घर...

गोडवा टिकवून होतो फार आम्ही !
आणला नात्यात मग व्यवहार आम्ही !

गोष्ट उडण्याची कुठे पंखास कळली ?
ह्या नभाचा घेत गेलो भार आम्ही !

कोंब सूर्याला नवे फुटतील आता..
झाकला कर्मठ जुना अंधार आम्ही !

हसत म्हटल्या पाकळ्या कोमेजताना -
बहर घेऊनी नवा.. फुलणार आम्ही !

फारसा त्यांचा कुठे उपयोग झाला !
गिरवले शाळेत जे सुविचार आम्ही !

पानगळ ही.. बालपण घेऊन गेली..
सोसले होते ऋतू चिक्कार आम्ही !

अंगणी माझ्या सुखाचे रोप आले..
पेरले आई तुझे संस्कार आम्ही !

शेवटी अपुलेच आले.. हाक देता !
ठेवले जोडून बघ, घरदार आम्ही !

नमस्कार!

अजून जागे आहे गोकुळ
मुंबई-गोवा महामार्गावर पनवेल मागे टाकलं की पाच मिनिटांतच ओ.एन्.जी.सी दिसतं. त्याच्या कडेने गाढी नदी झोकात वळण घेताना दिसते.तिच्या कुशीत विसावलेलं हे पारपुंड गाव.. पळस्पे नाक्यावर वसलेलं. महामार्गाच्या उजवीकडे, नदीकिनार्‍याला समांतर अशी (पूर्वी कच्ची असलेली पायवाट) एक निमुळती वाट उतरत जाते. स्थानिक लोकांची छोटी घरं,कोंबड्या,बकर्‍या, क्वचित एखादी म्हैस, असं खास वातावरण या वाटेवर आपली सोबत करतं नि लगेचच उमगतं की गाव आलं !

“There are four things in this life that will change you. Love, music, art and loss. The first three will keep you wild and full of passion. May you allow the last to make you brave.” Erin Van Vuren

“रेस्ट इन पीस” असं कोणी म्हणणार असाल तर कळलीच नाहीये ती तुम्हाला. कारण रेस्ट असं काही नव्हतंच आजीच्या लेखी. अख्खा स्वर्ग कामाला लावलेला असेल तिने आता. ती ब्रह्मदेवाला बाजूला बसवून वॉशिंग मशीन पुसायला शिकवत असेल. अप्सरेला आमटीची फोडणी आणि रंभेला आमसुलं घालून अळकुड्या शिजवायला शिकवत असेल. त्या व्यापातही वरून आमच्या डोक्यावर खोबरेल तेलाचा नळ सोडला असेल तिने.

थोडा नाजूक विषय आहे. पण बोलायला तर हवेच. कारण त्याला सामाजिक महत्व आहे. जास्त पाल्हाळ न लावता थेट विषयावर येतो.

साधता संवाद..संपतील वाद...!