काव्यलेखन

कोण जाणे? कोण कुठली? काय मागत?
आठवण येईल बहुदा न्याय मागत!

बोळवण केली पिठाचे दूध पाजुन
आर्जवे करतेय जनता साय मागत

शेत विकले; चैन केली, माज केला!
शेवटी दिसला बिचारा हाय "मागत"

बाप असतो बाप; मर्यादाच त्याला!
लेकरू रडणार अंती माय मागत!

जीवनाशी झुंजला घेऊन कुबड्या
तो कधी दिसलाच नाही पाय मागत!

प्रशांत पोरे

चरख्यामध्ये फिरत राहतो एकच तागा
आयुष्याचा विणत राहतो तुटका धागा

मी शब्दांना ओळींमध्ये बसवत होतो
स्वल्पविरामाने बिघडवली सगळी जागा

विचार घोड्यागत चरतो सगळ्या विषयांना
लीदेने बरबटली आहे मनात पागा

जहरी नव्हता दंश तुझा हा अजिबातही
सुळ्यात कसला साठा आहे बघ रे नागा

पक्षी, भुंगे, मधमाश्यांना कर्फ्यु लागला
सुन्या सुन्या आहेत फुलांच्या सगळ्या बागा

परब्रह्मधामी निजला तो सगुण भक्तीने
सदरेवरती मोकळी आहे त्याची जागा

गूज मनीचे सांगायाला मित्र असावा
मनास हलके करावयाला मित्र असावा

लाख येवू दे दु:ख, संकटे भय ना त्यांचे
धुंद होउनी सदैव असते जगावयाचे
वादळातही साथ द्यायला मित्र असावा
मनास हलके करावयाला मित्र असावा

परक्यांच्या नगरीत कुणी ना कुणा बोलती
व्यक्त व्हावया कुणीच नाही, खांद्यावरती
डोके टेकुन रडावयाला मित्र असावा
मनास हलके करावयाला मित्र असावा

भणंग आहे, उनाड आहे, पुन्हा बेवडा !
बदनामीचा डाग कपाळी छळे केवढा !
योग्य दिशेने मला न्यायला मित्र असावा
मनास हलके करावयाला मित्र असावा

वर सुखाचा चेहरा
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

आत दु:खे वर सुखाचा चेहरा
माय म्हणजे कातळामधला झरा

प्रीत म्हणजे रातराणीची जखम
प्रीत म्हणजे जीवघेणा मोगरा

जन्म झाला शुभ्र चिंधीसारखा
रंग लावा अन् कुणीही वापरा

सावरू मी लागलो आता कुठे
आठवण काढा तिची अन् पोखरा

हे कधी कळलेच नाही ..जिंदगी !
तू खरी की..मी खरा की..तो खरा

मैत्रदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा!
मैत्री
मैत्री असावी अशी -
फुलासारखी उमलणारी.
कस्तुरीसारखी दरवळणारी.
पाण्यासारखी पारदर्शी,
आल्या रंगात रंगणारी.
मैत्री असावी अशी -
जीवाला जीव देणारी.
एकमेकां समजून घेणारी.
सुखात सुखावणारी अन्
दुःखात विसावणारी.
मैत्री असावी अशी -
चुकल्यास कान धरणारी.
जिंकल्यास पाठ थोपटणारी.
संकट समयी सावरून,
आयुष्य तोलून धरणारी.
मैत्री असावी अशी -

मी तुला कवितेत माझ्या घट् धराया पाहिले
मऊशार तू रेती परि अलवार सुटाया पाहिले

हे मना कसला तुला हा कैफ वेगाचा तुझ्या
ती मला उमजे परि तू जग फिराया पाहिले

ती जरी असताही माझी भेट ना होते तिची
ज्या ती स्वप्नी येतसे त्या मी स्मराया पाहिले

तीच होती तीच आहे मज भावना तिच्यापरी
त्या भावनेस या भावनेने माझे कराया पाहिले

त्या भावनेला वश कराया डोहही मी शोधिला
माझ्या मनीचा डोह असूनी मी तराया पाहिले

हे तिचे उपकार झाले ना जरी मिळते मला
मी मला जवळून इतके ओळखाया पाहिले

-रोहन

पतऐपतीची न ठेवता तमा
जो तळमळी भेटण्यास सुदामा
असा कृष्ण मला खूप भावतो

करुनी चेष्टा मारुनी टपल्या
जो विसरवी दुःखांच्या खपल्या
असा कृष्ण मला खूप भावतो

रचूनी मैत्रीचे थरावर थर
फोडी उरीतून स्नेहाचाच पाझर
असा कृष्ण मला खूप भावतो

भिजवी उधळून हर्ष रंग
असता जो सर्वांसंग
असा कृष्ण मला खूप भावतो

दिवसेंदिवस दृष्टी आड तो राहतो
पण हवा तेव्हा एका हाकेवरच असतो
असा कृष्ण मला खूप भावतो

असूनही तो नसतो
नसूनही जो असतो
असा कृष्ण मला खूप भावतो

शब्दोत्सव
तसे काही फुटकळ पुरस्कार माझ्याही
उनाड खात्यात अपसूक पडतात, पहातो.
यंदा साहित्य संमेलनाचे अध्यक्ष कोण?
चर्चेत, माझंही नाव आहे, ऐकून होतो.

शेण मातीने पोतले खळे माझ्या अंगणात
आंबा पोफळीची बने उभी माझ्या परसात
एका लयीत डोलती वार्यासंगे उंच माड
त्यात दिमाखाने उभे फणसाचे मोठे झाड
आहे चवही अवीट त्या आंबा-फणसांची
दारी फुलबाग फुले जाई जुई अबोलीची
लाल मातीतील वाट नागमोडी चालताना
पायी गारवाच मिळे जसा मेंदी लावताना
येई गोड दरवळ फळ फुल मोहोराचा
जणू अत्तर सांडतो भात आंबेमोहोराचा
माड बनाच्या पल्याड सागराची गाज येई
सूर्योदयी गजराने त्याच्या आम्हा जाग येई
त्याचा सूर्यास्त ही मोठा असे सुंदर देखणा
दमल्या सूर्यास कवेत जणू पाजतसे पान्हा

तुझी ओंजळ चाफ्याची
तुझे सोनसळी हसू
नको कोवळ्या पहाटे
कुठे अंगणात दिसू

तुझा हात हातामधे
असे जगणे घडते
मनातल्या वाटेवर
तुझे पाऊल पडते

दिस संपल्यावरही
तुझी भूल इथे राही
घरभर फिरलेले
तुझे चाफा जाई जुई

राती श्वासामधे येती
तुझी सोवळी पैंजणे
चंद्र नभापलिकडे
तुझे सरेना चांदणे

डोळे काजळभरले
कधी ठेव खांद्यावर
तुझ्या स्पर्शात मिळते
माझ्या जन्माचे उत्तर!

-रसिका
०५/१९/२०२०