काव्यलेखन

या वळणावरती घेऊ विसावा थोडसा।
नको आता याचा किंवा त्याचा कानोसा।।

उडाला आहे हा वादविवादाचा धुराळा।
जो तो पकडे उठसूट दुसऱ्या चा गळा।।

मी बरोबर तुच चुकला नुसताच आवाजाचा कलकला।
शिव्यांची लाखोली वाहत मिशीवर हात हि फिरवला।।

वादाची ठिणगी पेटता चेतावनी दिली माझ्या इर्षेला।
बुड टेकवत अवनीला हात लाविला देहाच्या कळसाला।।

यश

संकटांपासून तू मला वाचवावंस अशी माझी प्रार्थना नाही,
त्यांना सामोरं जाताना मी निर्भय राहू शकेन, एव्हढं दान देशील का ?

मी दुःखात असताना तुझ्या सांत्वनासाठी झुरणार नाही कदाचित,
त्या दुःखावर मला जय मिळवता यावा, एव्हढं दान देशील का ?

जेव्हा मला कुणाचाच आधार राहणार नाही तेव्हा,
माझं बळ मोडून पडू नये, एव्हढं दान देशील का ?

खोट्या आशांच्या जाळ्यातून तू मला सावरावंस, अशी माझी विनंती नाही,
माझं मन खंबीर राहावं, एव्हढं दान देशील का ?

जीवनाच्या एका वळणावर
मी खेळ नवीन सुरू केला।

अन् त्याच्याच जरा पुढं तिन
तिचा सुखी संसार थाटला।।
वळणा वळणावर गुंफुण घालून
सुंदर गजरा तिने विणला।

आज ताच्याच सुवासाने
तुम्ही रसिक नक्कीच रमला।।
आठवणींना उजाळा मिळला।
आठवांच्या काठावर ओलावा आला।।

शब्द शब्द बोलू लागले ।
मन माझे पाण्यावर तरंगू लागले।।
सुंदर अशा आपल्या आगमनाने।
उतरून आले रम्य रमणी, सोम्य चांदणे।।

यश

बायको.............

आहे हा एककल्ली राव चिडका।
काहीही निर्णय घेतो तडकफडका।।

रोजच्या नवनवीन मारतो गप्पा।
एकतरी गाठला का चांगला टप्पा।।

दिसणे साधे हासणे गालातल्या गालात।
नाही मिशा पिळायल, ताकद फक्त बातात।।

खाण्या पिण्यात नाही कसली आवड।
खरवड खाऊन म्हणतो किती गोड गोड।।

राजे म्हणतात स्वतःला या घरचे।
खरतर रिकामे आहे खोके वरचे।।

कवीता करता करता नाकीनऊ येतात।
फक्त यमंक जुळवून फुशारकी मारतात।।

दिसा गोड बोलतात, रात्रीत वेगळ्याच चालीत चालता।
चमचाभर घेता अण बाटलीभर रिझवली म्हणून सांगता।।

धाव पांडुरंगा

संवसारा लागी । व्याकुळ होऊनी ।
जातो विसरुनी । पांडुरंगा ।।

काय तो आठव । नाहीच सर्वथा ।
सदा व्यापी चित्ता । संसारची ।।

सुखदुःखी गोवे । सदा सर्वकाळ ।
नित्य हळहळ । ऐहिकाची ।।

नसेचि सत्संग । नसे नाम मुखी ।
अनुसंधानासी । तुटी पूर्ण ।।

धाव पांडुरंगा । नसावा वियोग ।
अनुताप योग । घडो मज ।।

दीनानाथ करी । साच तुझे ब्रीद ।
सर्व माझे हित । तुज पायी ।।

गोवणे.... गुंतणे

इथे मरण साजिरे
***************

मोह मधुर मदिर
कुण्या डोळ्यात शिरला
जीव बुडाला हरला
शब्द सुगंधीत झाला

आले सावज हातात
रानी आरोळ्या उठल्या
दाट हिरव्या झाडीत
कुणी जिभल्या चाटल्या

कोण मरून जगले
काय ठाव या जगाला
देशोधडीला लागून
कुणी भेटले कुणाला

डोह डोळ्यांचा गहिरा
कुण्या जीवास कळतो
जन्म सांडून पतंग
कैसा आगीला भिडतो

जा रे जा रे वाटसरा
इथे नकोच रेंगाळू
इथे मरण साजिरे
कोणा क्वचित ये कळू

कोष..........
मी माझ्याच कोषात रमलो।
चुक कोण बरोबर कोण शोधत बसलो।।

वाटेतल्या संधिना तुडवता तुडवता
हुशारीच्या ठेक्यात मागेच पडत राहीलो.......

काचखळ्यातुनी चालता चालता
ओळखीच्या शिडीला न पाया पडलो।।

डावात कधी उजवा कधी डावा झालो।
परी......
मान न झुकविता वाट शोधीत राहिलो।।

मागे पडता बहु चालवली बुध्दिमती।
पण नाही कधी बदलली परस्थिती।।
झगडताना नाही मिळाली कधी गती।
पण....
बुद्धी, स्थिती च्या गतीला ना बदलली माझी नीती।।

*यश*

इथेही कचरा तिथेही कचरा
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

कोनाड्यात कचरा खोलीत कचरा
घरात कचरा घराबाहेर कचरा
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

रस्त्यात कचरा रस्त्याकडेला कचरा
पुलावर कचरा पुलाखाली कचरा
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

गायीच्या पोटात माश्याच्या घशात
कासवाच्या पाठीत मगरीच्या आतड्यात
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

जमिनीवर कचरा पाण्यात कचरा
हवेत कचरा अवकाशातही कचरा
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

देहात कचरा मनात कचरा
चित्तात कचरा नात्यात कचरा
सगळीकडे फक्त कचराच कचरा

कामे असताना गोड गोड बोलून कामे करून घेतली........
मला वाटली ती माझीच माणसे म्हणून मी करून टाकली.......

जवळ घेऊन हातोहात सार्थ साधला......
लहान म्हणता शहाणपणा शिकवला.....

वेडीवाकडी म्हणून समजावून मीच घेतले
पण आता तेच कानामागून तिखट झाले......

वाईट वाटले जेव्हा आपल्याच माणसांना आपणच का खुपतो.......
मुळात आपणच आपली माणसे, आपलीच आहेत असे का समजतो.......

हेच कळत नाही आता.....
वारा येतो आणिक जातो......

कधी सुखद गारवा देतो.......
कधी मधुर आठवणींना उजाळा देतो....

दोघांनीही प्रवास केला

रेल्वे पटरी समान होता दोघांनीही प्रवास केला
एकच रस्ता तरी कुणी ना जवळ यायचा प्रयास केला

सोबत असुनी, दोन किनारे जणू नदीचे वेगवेगळे
तरी उभयता सांगत असतो "प्रपंच आम्ही झकास केला"

सर्वांपेक्षा ऊंच असावे या जिद्दीने उडता उडता
मित्र न उरती शिखरावरती, तरी वाटते विकास केला

कणा असोनी झुकावयाचे विनम्र धोरण होते माझे
कायरता माझ्यात असावी, सहकार्‍यांनी कयास केला

नसून पाउस मृदुगंधाची झुळूक आली कशी? जाणण्या
ओघळणार्‍या आसवात भिजली धरती का? तपास केला