प्रवास

Palacio Real म्हणजे रॉयल पॅलेस ऑफ माद्रिद- येथील एक प्रमुख आकर्षण. युरोपातील प्रमुख राजवाड्यांपैकी याची गणना होते. याच्या सौंदर्याची तुलना फ्रांस च्या Versailles palace आणि विएन्ना च्या Schonbrunn बरोबर करतात. जवळजवळ तीन हजारहूनही अधिक खोल्या, दालने असलेला हा राजवाडा क्षेत्रफळामधे युरोपातील सर्वात मोठा समजला जातो.

काहीतरी कारणाने वीकेंड ला जोडुन एका दिवसाची सुट्टी मिळाली होती. तसा थोडाफार ऑफ सीज़न असल्यामुळे विमानांची तिकिटे अगदी डर्ट चीप म्हणतात तशा दरात उपलब्ध होती. मग मॅड्रिडला जायचं का बार्सेलोनाला अशी तूफानी चर्चा घरात सुरू झाली. खरंतर आम्हाला काय दोन्ही बघितले नसल्यामुळे तसा काहीच फरक पडत नव्हता. शेवटी आम्ही हेड्स का टेल्स असा अत्यंत डोकेबाज उपाय वापरून निर्णय घेऊन टाकला. तिकिटे, होटेल बुकिंग वग़ैरे करुन शुक्रवारी रात्री उशिरा मॅड्रिड मधे येउन पोहचलो सुद्धा.

स्वतःच होमस्टे सुरु करताना तसेच दुसर्‍याच्या होमस्टे मध्ये राहताना येणार्‍या अडचणी, तसेच फायदे तोटे ह्याबद्दल चर्चा करू या.

नीधप, शिर्षकासाठी धन्यवाद.

काल सकाळी अगदी झोपेत असताना ताईचा फोन आला लोणावळ्याला चलतेस का म्हणुन. अगदी ताबडतोब हो म्हटल आणि आवराआवर करुन तिच्या घरी पोहचली. तिथुन थोड्याच वेळात लोणावळ्याकडे प्रस्थान केल..

पॅरिस--जगातले सर्वात देखणे शहर.... रंगबीरंगी, नखरेल मायनगरी!!

जगभरातील कलाकार, कवी, साहित्यिकांचं माहेरघर, आश्रयस्थान. नित्य नवीन फॅशन ट्रेंड्स, असंख्य टॉप ब्रॅंड्स ची गंगोत्री. जगातील सर्वोत्तम संग्रहालये, भव्य दिव्य राजवाडे आणि उद्याने. फ्रेंच परफ्यूम्स, फ्रेंच वाइन, कॅफेस, शॉपिंग आणि नाइटक्लब्स- सारं काही इथे आहे.
अशा या नगरीला काही कारणाने धावती भेट देण्याचा योग आला, त्यातही फिरण्यासाठी अगदी एक संध्याकाळ आणि दुसरा दिवस होता.

पॅरिस एक-दीड दिवसात बघणं म्हणजे महाभारत चार बुलेट-पॉइण्ट्स मधे समजावून घेण्यासारखं आहे.

Al Hambra .... अर्थात,' लाल किल्ला'.....

ग्रॅनडाच्या पश्चिमेला एका डोंगराच्या माथ्यावर बांधलेला हा किल्ला. उंचावर असल्याकरणाने खालच्या परिसरावर नजर ठेवण्याच्या दृष्टीने ह्याचे महत्व फार मोलाचे होते.
हा किल्ला ११व्या शतकात मोहम्मद बीन अल अहमेर या सुलतानाने बांधला. आणि मग पुढे या किल्ल्यात नंतर आलेल्या राज्यकर्त्यांनी हळूहळू राहण्यासाठी महाल, इतर इमारती, बगीचे इत्यादी बांधकाम केले.

एकदा जाण्याचे ठरवल्यावर मग मात्र ह्या विषयावर व देशांवर माहिती काढायला सुरुवात केली. सुरवात अर्थातच जर्मनी पासून केली. जर्मनी मध्ये सगळ्याच महत्वाच्या शहरांची दुसऱ्या महायुद्धात हानी झाली. पण त्यातही बर्लिन आणि ड्रेसडेन ची अपरिमित हानी झाली. बर्लिनचे तर नंतर लचके तोडले गेले. हिटलर स्वत: तिथे रहात असल्याने तसेच नाझीचे मुख्यालय इथेच असल्याने सहाजिकच इकडे सगळ्यात जास्त बॉंब वर्षाव झाला. त्यामुळे सुरुवात बर्लिन ने करायची ठरली. मग ड्रेस्डेन आणि मग इतर देश. साधारणत: माझा प्रवास असा झाला

बर्लिन- ड्रेस्डेन-प्राग-क्रेको-झाकोपाने-बुदापेष्ट-झाग्रेब-इस्त्रीया-लेक बोहींज –मुंबई

अनोळखी व्यक्ती सोबत समृध्द अनुभव देणारा
कधी ओळखीचा, कधी अवघड, न बोलणारा

अंतर्मुख करणारा, अव्यक्त, कधीही न संपणारा
स्वतःच स्वतः ची ओळख घडवणारा

कधी उदास, प्रसन्न, रिफ्रेश करणारा
मौज मस्ती, बेधुंद, स्वप्न फुलवणारा

कधी ओढ, सहज अश्रू आणणारा
अति कठोर सत्वपरीक्षा पाहणारा

नीरस, संकटे, खुप अंत बघणारा
निसर्गाची असंख्य, अखंड रूपे दाखवणारा

ओळखीचा, मैत्रीचा, हितगुज करणारा
कधी रुक्ष, भकास, कंटाळा येणारा

प्रवास कधी मूक शब्द सोबत करणारा
जवळच्या व्यक्तीच्या मनाचा ठाव घेणारा

भाग पहिला: http://www.maayboli.com/node/50524
भाग दुसरा: http://www.maayboli.com/node/50544

बुडापेस्टहून सकाळची रेलजेट पकडून व्हिएन्नाला परत आलो. ट्रेनमधे ज्या बोगीत चढलो ती नेमकी भरली होती आणी मी नेमक्या सीटस बूक केल्या नव्हत्या. पण शेवटी आम्हाला एकत्रित चार सीटस मिळाल्या त्याही नेमक्या 'चाइल्ड कॉर्नर' जवळच्या. चाइल्ड कॉर्नर ही एक मस्त कन्सेप्ट आहे. तिथे मुलांसाठी स्क्रीन असते आणि मुलांचे कार्टून्स किंवा चित्रपट चालू असतात.

माणसानं आयुष्यभर भटकंच रहावं.
स्वाभाविक आहे की नाही, कोठेतरी सेटल व्हायलाच हवं वै. प्रश्न वेगळेच आहेत. त्यांचा इथे संबंधच नाही. भटकं म्हणजे मनातून भटकं.
नवीन गोष्टी जाणण्यासाठी उत्सुक असलेलं.जगण्यासाठी आसुसलेलं.

शामे मलंग सी
राते सुरंग सी
बागी उडान पे ही ना जाने क्यूं
इलाही मेरा जी आए आए ...

एखाद्या फकिरासारखं भटकावं. उद्याची चिंता न करता. कुंद संध्याकाळी पायाच्या पोटर्या सुजेपर्यंत आणि धुंद रात्री झोप उडेपर्यंत. दिशा, काळ, वेळ आणि भुकेची तमा न बाळगता.
त्या बंडखोर प्रवासावर मन भाळलेलं.

कल पे सवाल है
जीना फिलहाल है
खानाबदोशियों पे ही ना जाने क्यूं
इलाही मेरा जी आए आए