हॉटेल

अगदी काही दिवसांपूर्वीच मुंबईला गेलो असताना तिथे एका नव्या रेस्टॉरंटमध्ये जाऊन पदार्थ चाखण्याचा आनंद घेता आला. यंदाच्या दिवाळीच्या निमित्ताने मुंबईतील त्याच माझ्या वेगळ्या अनुभवाविषयी...

छत्रपती शिवाजी महाराज टर्मिनसच्या 18 क्रमांकाच्या फलाटाच्या बाजूला Bogie-Wogie हे अनोखे रेस्टॉरंट ऑन व्हिल्स सुरू झालेले आहे. छत्रपती शिवाजी महाराज टर्मिनसवर सुरू झालेले हे मध्य रेल्वेवरील पहिलेच चाकांवरील रेस्टॉरंट आहे. हे रेस्टॉरंट चालवण्याचे कंत्राट Bogie-Wogie या रेस्टॉरंट चालकाला मिळाले आहे. हे रेस्टॉरंट लोकांच्या सेवेत 24x7 सुरू असते.

"आपली ऑर्डर काय आहे सर?"

"एक चहा."

"ओके सर. कसला चहा सर?"

"म्हणजे?"

"म्हणजे आसाम टी की दार्जिलिंग टी सर?"

"अं.... मेक इट आसाम."

"ओके सर. सर लिप्टन की ब्रुक बॉण्ड?"

"जेम्स बॉण्ड आहे काय?"

"नो सर. त्याचा भाऊच आहे. ब्रुक बॉण्ड."

बर बर.. आणि तो शेन बॉण्ड?

तो व्हॅगाबॉण्डचा नातू आहे सर.

"ओके ओके.. बर.. लिप्टन घे."

"चहा कोरा की दूधवाला सर?"

"ऑफकोर्स दूध घातलेला! हा हा!"

"ओके सर. सर दूध गायीचं की म्हशीचं सर?"

"अं? गायीचं चांगलं लागतं?"

"यूअर चॉईस सर."

"ओके. गायीचं."

“कोरोना जगातून हद्दपार” “ओल्ड नॅार्मल कडे वाटचाल शक्य”

भारतातल्या एका आळसावलेल्या सकाळी ही बातमी ईडियट बाॅक्स, थोबाडपुस्तक, टिवटिव, कायप्पा, ई-पत्रे या सर्वांमधून लोकांच्या कानावर आदळायला लागली आणि आळसावलेली माणसे खडबडून जागी झाली.

मग सगळीकडे पोस्टींचा, प्रश्नांचा एकच पाऊस पडला. ओल्ड नॅार्मल म्हणजे काय यावर चर्चा-चर्वणं सुरू झाली.जवळजवळ एक आठवडा झाला तरी ही मतांची धुमश्चक्री थांबेना. सगळीकडे गोंधळाचे वातावरण पसरले. ई-आर्मी बोलवायची वेळ येते की काय ही भीती वाटायला लागली.

कानाला खडा: भाग १ - मुंबईचे डांस बार

१९९६ मधली गोष्ट आहे. हिंदुस्तान सीबा गायगी कंपनीत निवड होऊन ट्रेनिंग साठी गोरेगावात (हे मुंबईचे एक उपनगर आहे) मुक्कामी होतो. ट्रेनिंग साठी संपूर्ण भारतातून निवडक ३० जण आले होते. त्यापैकी काही जण जरा ‘रसिक’ होते. त्यांना प्रत्यक्ष नाचणार्‍या ‘बार गर्ल’ असणारे डान्स बार बघायचे होते. ते म्हणायचे

“तू तो महाराष्ट्र का हैना, तेरेकु तो मालूमच होंगी सब बंबई?”

खूप दिवस झाले अंडा भुर्जी खावीशी वाटत होती किंवा अस म्हणा अंड खूप दिवसा पासून खाल्ल नव्हत अर्थात घरी आपण करतोच पण बाहेरची चव ही काहीतरी वेगळीच असते....

मग विचार केला की आता जावं कुठ.. आणि त्यात आपल्या पुण्यात खास फॅमिली ला घेऊन जावं असं फक्त एग च कुठल हॉटेल किंवा कॅफे नाहीये रादर कमी आहेत म्हटलं इट आऊट वर जाऊन विचारावं की चांगली भुर्जी कुठे मिळेल.. बघतो तर काय इट आऊट वरच खिला-रे एग कॅफे ची पोस्ट दिसली.. जहा चाह वहा राह
झाल तर मग खाली पत्ता दिला होताच जवळच कर्नाटक हायस्कूल पाशीचा पत्ता होता आणि पोस्ट वाचून वाटलं की हा गडी पण खवैया असेल..

आज वर्तमानपत्रात 'दिवाळी पहाट' कार्यक्रमाची जाहिरात झळकलेली दिसली! म्हणजे दिवाळी येउन ठेपली तर!!

'मेतकुट जमलं!' हा लेख हॉटेल सुरु करतानाचे अनुभव आणि सुरु झाल्यावर पहिल्या काही दिवसांमधले अनुभव यावर आधारित होता. 'अंतर्नाद' मासिकाचे संपादक श्री भानू काळे यांनी हा प्रवास जवळून पाहिला होता. त्यामुळे त्यांच्या आग्रहाने तो लेख मी 'अंतर्नाद' साठी लिहिला होता. खालील लेख लोकसत्ता च्या आरती कदम यांनी हॉटेल सुरु झाल्यावर साधारण दोन वर्षांनी माझ्याकडून लिहून घेतला. चतुरंग पुरवणीत हा लेख यापूर्वी म्हणजे २०१७ जानेवारीत येऊन गेलाय. 'मायबोली' च्या वाचकांसाठी पुनश्च देत आहे...