विख्यात गायिका श्रीमती श्रुति सडोलीकर-काटकर फेब्रुवारी, २००९ ते सप्टेंबर, २०१५ या साधारण सहा वर्षांच्या काळात लखनऊ इथल्या भातखंडे संगीत संस्थानच्या विश्वविद्यालयात कुलपती म्हणून कार्यरत होत्या. संगीतविश्वात भातखंडे संस्थानाचं महत्त्व फार मोठं आहे. या विश्वविद्यालयातल्या व्यवस्थापनात अन् एकूणच संगीताच्या अभ्यासक्रमात त्यांनी अतिशय सकारात्मक दृष्टिकोन ठेवून काम केलं. भल्या-बुर्‍या अनुभवाला कणखरपणे सामोरं जात कुलपती म्हणून यशस्वी कारकीर्द पूर्ण केली...
१६ सप्टेंबर, म्हणजे तारखेप्रमाणे आज मायबोलीने २० वर्षं पूर्ण केली. काही मायबोलीकरांनी, जे या प्रवासात almost सुरूवातीपासून आहेत, आपणा सर्वांना शुभेच्छा पाठवल्या आहेत. तुम्हालाही जर शुभेच्छा पाठवायच्या असतील तर संपर्कातून / विचारपुशीतून कळवा.
बिपिन चौधरी (असामी):
विनय देसाई (गोष्टी गावचे):
रूपा (rmd):
१६ सप्टेंबर, १९९६पासून गेली २० वर्षं तुमची आपुलकी, जिव्हाळा आणि विश्वास संपादन करण्याचं भाग्य आम्हाला मिळालं, याबद्दल ऋणी आहोत.
याच आपुलकीच्या आधारानं आणि जिव्हाळ्याच्या सोबतीनं एकविसाव्या वर्षात पदार्पण करतो आहोत.
भाषा मराठमोळी
हर अंतरी फुलावी,
घेऊन ध्यास आली
उदयास मायबोली !
नॉर्थवेस्टर्न विद्यापीठात शिकत असतानाची गोष्ट. त्या सुमारास इराणच्या राष्ट्राध्यक्षांनी असे मत व्यक्त केले होते की, दुसर्‍या महायुद्धात ज्यूंचे शिरकाण झालेच नाही, ज्यूंचे हत्याकांड हा केवळ एक बनाव आहे. या विधानाचा अर्थात सार्वत्रिक निषेध झाला. पण विद्यापीठातील आर्थर बट्झ नामक एका सहयोगी प्राध्यापकाने मात्र त्यांच्या खाजगी वेबपेजवर या विधानाचे समर्थन केले. असे करण्याची या बट्झमहाशयांची पहिलीच वेळ नव्हती. त्यांनी आधीसुद्धा अश्याच स्वरुपाची विधाने केली आहेत. थोडक्यात, त्यांची ही मते सर्वज्ञात आहेत. हे प्रकरण जेव्हा पेटले तेव्हा मला वाटले की आता ह्यांना डच्चू मिळणार. तर तसे काहीच झाले नाही.
गेल्या वीस वर्षांत मायबोलीचा या ना त्या प्रकारे सामाजिक बांधिलकी जपणार्‍या, समाजासाठी काम करणार्‍या असंख्य व्यक्तींशी, संस्थांशी अतिशय जवळचा संबंध आला. ’महारोगी सेवा समिती’ ही संस्था त्यांपैकीच एक.
आनंदवन, लोकबिरादरी प्रकल्प (हेमलकसा), आमटे कुटुंबीय आणि तिथे कार्यरत असलेले सर्व कार्यकर्ते यांच्याबद्दल मायबोली.कॉमला आणि मायबोलीकरांना अतीव आदर आणि आत्मीयता आहे.
तिला काहीतरी हवं असतं म्हणून..
दार उघडताचं हसून प्रेमानं त्याचं स्वागत करते
रुचकर चमचमीत लज्जतदर खा-प्यायला देते
वेल्हाळ शैलीत त्याच्याशी बोलते रमते गमते
तो आता ऐकेलचं अशा वेळी मागणी करते!!!
पुन्हा तिला काहीतरी हवं असतं म्हणून..
ती त्याच्याशी अबोल शीतयुद्ध पुकारते
रुसते फुगते कोरडी वागणूक देते
पाठमोरी उभी राहूनचं संवाद साधते
सतत भडकते सुनावते ज्वालामुखी होते
तो आता ऐकेलचं अशा वेळी मागणी करते!!!!
तिचं बाळं तिच्या गर्भात रुजताना
त्याच्या जन्माआधीचं
जन्माला आलेलं असतं
तिचं वात्सल्य.. तिचं प्रेम
अगदी निरपेक्ष!!!
ते फक्त तिच्याचपाशी असतं
तिच्या प्रत्येक स्पंदनात असतं
तिच्या पोटात असतं
त्याला कुणिचं धक्का लावू शकत नाही!
तिचं प्रेम
कधीच बदलत नाही
कधीच संपत नाही
कधीच उणे होत नाही
कधीच सरत नाही की मरत नाही
आयुष्याच्या प्रवासात नातीगोती
येतात जाता.. उरतात राहतात
त्यांचं प्रेम बदलत राहत
कधी हेतूपुर्वक तर कधी अपेक्षानिशी!
पण तिचं प्रेम मात्र
निरपेक्ष.. निर्हेतुक असत!
जेंव्हा,
तू शिकवत होतास
तुझ्या हाती येणार्‍या विटांना
घर न बनवता.. घाव घालायला
तेंव्हा,
तुला थांबवत मी म्हंटले होते
नको उभारु शांतिच्या महासागरावर
प्रतिहिंसेचे बंदर
कारण,
तेंव्हाच खचून... ढासळून पडतात
विश्वासाचे उभे हिमालय
आणि
आशाआकांक्षांचे तळपते द्वीप
होऊन जातात शुष्क बंजर!!!
- हर्ट
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
