गझल

इलाज नाही
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

आयुष्याला सलतो आहे..इलाज नाही
विरह तुझा मज डसतो आहे..इलाज नाही

जरी दिली तू टाळी नाही मला एकही
तुझी वाहवा करतो आहे..इलाज नाही

रस्ता बदलुन तू वळणावर वळल्यापासुन
नको तिथे मी वळतो आहे..इलाज नाही

तुला भेटले नाही घरटे हक्काचे अन्
मीही वणवण फिरतो आहे..इलाज नाही

चार विषारी दात काढले तेव्हापासुन
जो-तो येतो, छळतो आहे..इलाज नाही

इतकी वर्षे झाली पहिला गुलाब देउन
हात अता थरथरतो आहे..इलाज नाही

भिजून जावे म्हणतो
©®- महेश मोरे(स्वच्छंदी)

पापणीतल्या थेंबांमध्ये भिजून जावे म्हणतो
मी जाताना तुझी आसवे पुसून जावेे म्हणतो

काठावरती येण्याचीही नको व्हायला इच्छा
प्रेमामध्ये तुझ्या एवढे बुडून जावे म्हणतो

पडदाबिडदा अन् टाळ्यांची वाट कशाला पाहू ?
मी शेवटच्या घंटेआधी निघून जावे म्हणतो

नको एवढ्या निर्दयतेने डाव मोडला माझा
आयुष्या मी तुलाच आता पिसून जावे म्हणतो

उच्चप्रतीचे अत्तर होणे असेल ज्याच्या नशिबी
त्याने पुरत्या आनंदाने सुकून जावे म्हणतो

असूनही ना दिसणे कधी, दुर्दैवी दुसरा भोग नाही
जुळून येतील सरळ धागे, नशिबी आमुच्या योग नाही

गुंतलेल्या यातनेची तक्रारही करत नाही कधी
सहजच मिळणाऱ्या सुखाचा, आम्हांस कसला लोभ नाही

आनंदी आहोत असेच आम्ही कुठल्याही ऐटीविना
इमान आहे शाबूत अजून, आम्हांस बेइमानीचा रोग नाही

थोडेसे खटकते या जनमानसांशी कधीतरी, कुठेतरी
जाणून आडवे जातो, यातला काही भाग नाही!

खांद्यास खांदा, कदमाला कदम, साधे सोपे समीकरण आहे
द्वेष वगैरे तडीपारंच आहेत, अम्हांत इर्षेची आग नाही

पण...बोलत नाही
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

माझ्याबद्दल कधी कुणाला सांगत नाही
वळून बघते, हसतेही पण...बोलत नाही

एक चांदणी लुकलुक करते..अन् मावळते
त्याच अदेवर चंद्र रात्रभर झोपत नाही

तिला पाहिजे तसा तसा मी बदलत गेलो
अन् ती म्हणते मनासारखा वाटत नाही

खरे सांगतो..बाई म्हणजे असा डोह की
जन्म संपतो..थांग कुणाला लागत नाही

मी दिसलो की उगाच कुजबुज कुजबुज करते
वेळ बदलते..स्वभाव काही बदलत नाही

जशी यायची.. तशीच येते पाणवठ्यावर
मी ही असतो पाय तिचा पण घसरत नाही

कोठे माझा होतो ?
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

तिच्या गुलाबी मिठीत जेव्हा होतो
सांगा ना....मी कोठे माझा होतो ?

तुलना अमुची कशी व्हायची होती
ती मंदिर..... मी पडका वाडा होतो

ती दिसली की बाकी काही नाही
आठवणींनी डोळा ओला होतो

खेळायाचे तर सगळ्यांना असते
वजीर कोणी..कोणी प्यादा होतो

निर्णयांमधे गफलत आधी होते
आयुष्याचा नंतर पचका होतो

आकार तुला कसा द्यायचा होता
मी रबराचा तुटका साचा होतो

देवळातला देव झोपतो तेव्हा
माणसातला माणुस जागा होतो

ढग एकही काळा भरून आला नाही
कसा गेला पाऊस फिरून आला नाही

का पाहून तिला चुकला हृदयाचा ठोका?
आजुन चिठ्ठीचा त्या निरोप आला नाही

तो सीमेवर लावतो जीवाची बाजी
सण असे दिवाळी तरीही आला नाही

वाटली अनेकांस त्याने असे उधारी
तो मेला तेंव्हा एकही आला नाही

वृद्धाश्रमातून तो निरोप ती गेल्याचा
ती आई होती तरीही आला नाही

थांबेल भळभळ कधीतरी
- महेश मोरे (स्वच्छंदी),सातारा
8554085101

जखमा जुन्या भरतील अन् थांबेल भळभळ कधीतरी
बस् याचसाठी सोसतो.. संपेल ही कळ कधीतरी

थांबेल श्वासांची तलफ अन् एक वळवळ कधीतरी
त्याच्या जरा आधी गडे! तू ये मला छळ कधीतरी

छातीत खंजिर खोच तू अन् सांग बस् एवढे मला
पाठीवरी उठलेत ते मुजतील का वळ कधीतरी ?

तू दे कळीला जेवढी आहे हवी ती उसंत बस्
उमलेल फुल काट्यात अन् पसरेल दरवळ कधीतरी

नशीब नेत राहिले.........!
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

मला उन्हात ठेवुनी कसे मजेत राहिले
नकोच जायला तिथे नशीब नेत राहिले

खुडून टाकले कुणी, कुणी जखम उरी दिली
उभ्या जगास तेच फुल सुगंध देत राहिले

असेच काल एकदा अधर चुकून चुंबिले
नि श्वास काळजातले तिच्या कवेत राहिले

जसा गझल लिहायला म्हणून शब्द शोधला
समोर नेमके तिचेच नाव येत राहिले

सुखांस भेटली अधीर वाहवा तुझी-तिची
नि दु:ख मैफलीत फक्त दाद देत राहिले

रंगात रंग सारा बेरंग करून गेला
या जीवनाचा सारंग करून गेला
**
कुठून कसा आला हा कोरोना
समृध्द जीवनाला भणंग करून गेला
**
का नाही करीत धिक्कार चायनाचा
जगणाऱ्या श्वासाचा सुरुंग करून गेला
**
गर्दी म्हणू नका ही दर्दी च होती
बेछूट हासून हा तुरुंग करून गेला
**
जरा कुठे तो बाहेर आलो म्हणूनी
ताल लावला बांबूंनी मृदुंग करून गेला
**
प्रकाश साळवी
बदलापूर - ठाणे
२२ एप्रिल २०२०

यालाच सुख समजून मी सुगंधीत राहीलो
यालाच मुख समजून मी गोंजारीत राहीलो
**
का कळ्यांनो आज तुम्हाला भास झाला
यालाच श्वास समजूनी मी जिवंत राहीलो
**
सुरवंटाचे आयुष्य किती असते सांगा ना !
तरीही सुखाने पंखांना फिरवित राहिलो
**
जे बापजाद्यांनी केले तेच पुढे कित्ते गिरविले
आणि पुढच्या पिढीलाही गिरवित राहिलो
**
काय सुखाची परीभाषा कुणास ठाऊक
अखेर श्वासातही तेच ते शोधीत राहीलो
**
भेट तुझी माझी ती अद्भुत अशी जाहली
अन् पुढेही एकसारखे कसे भेटीत राहीलो
**
उगवतो नभी तो मित्र आणि मावळतो ही