गझल : शब्दखूण

अन्यायाला शासन देतो दु:खितांस जो माया त्या देवाला सवा रुपाया माणुस देतो आहे
जो सूर्याला प्रकाश देतो अन् चंद्राला छाया त्या देवाला सवा रुपाया माणुस देतो आहे

हवेत इथल्या आयुष्याचे श्वास पेरले ज्याने, जो मातीच्या कुशीत स्वप्ने पेरत फुलवत आला
जो मेंदूला ऊर्जा देतो भलेबुरे समजाया त्या देवाला सवा रुपाया माणुस देतो आहे

विषय:

साहित्य

काव्यलेखन

शब्दखुणा:

गझल

स्वच्छंदी

तो डाव पापणीचा तेव्हा मला न कळला

Submitted by गणक on 18 July, 2020 - 02:51

डोळ्यांत दोष वाटे हर्षात अश्रू गळला
तो डाव पापणीचा तेव्हा मला न कळला

वेशीत शब्द खोटे रस्ते नवीन होते
तो गाव लेखणीचा तेव्हा मला न कळला

गाफिल सर्व काटे न सांगता उमलल्या
ठराव त्या कळ्यांचा तेव्हा मला न कळला

तोडले अंग लचके वाटे मला पिशाच्च
घेराव "माणसांचा" तेव्हा मला न कळला

बाजार लोकशाही त्यांनीच मांडलेला
तो "भाव" भाषणांचा तेव्हा मला न कळला

चपळाई अंगी होती तरीही ससेच हरले
सराव कासवांचा तेव्हा मला न कळला

ठेवून खूश त्यांना अवघा दबून गेलो
भराव मागण्यांचा तेव्हा मला न कळला

विषय:

शब्दखुणा:

कुडीचे ऐनवेळी चांदणे होते

Submitted by महेश मोरे स्वच्छंदी on 9 July, 2020 - 01:18

कुडीचे ऐनवेळी चांदणे होते
- महेश मोरे (स्वच्छंदी)

तुझ्या दारात जेव्हा थांबणे होते
बिचारे मन पुन्हा वेडेपिसे होते

तुझ्या डोळ्यांत केवळ पाहतो मी अन्
जगाला वाटते की बोलणे होते

बदलली वाट नाही आजसुद्धा मी
दिशेवर प्रेम माझे आंधळे होते

कुठे हे राहते ताब्यात माझ्या मन ?
तुझ्यापासून जेव्हा वेगळे होते

तुझ्या हातात माझा हात असला की
कळत नाही किती हे चालणे होते

हृदय माझे तसे माझेच आहे पण
तुझ्या नजरेस पडले की तुझे होते

विषय:

शब्दखुणा:

हरएक श्वासात भिनतेस तू

Submitted by महेश मोरे स्वच्छंदी on 15 June, 2020 - 02:13

हरएक श्वासात भिनतेस तू
- महेश मोरे (स्वच्छंदी),सातारा
8554085101

ठरवून देतो शहारा शरीरास त्या गूढ स्पर्शात असतेस तू
भरतेस अस्सल सुखांनीच आयुष्य अन् धुंद बरसात करतेस तू

हळुवार स्पर्शून जाते किनाऱ्यास ती लाट पाण्यातली तू सखे
पाण्यास असते तुझी काळजी आणि अपुल्याच खेळात रमतेस तू

तो चंद्र फिरतो जसा भोवताली नि धरणी जशी त्यास दुर्लक्षिते
मी घालतो नित्य घिरट्या तशा आणि अपुल्याच नादात फिरतेस तू

विषय:

शब्दखुणा:

अहद-ए-वफ़ा… अहिस्ता...

Submitted by सूक्ष्मजीव on 14 June, 2020 - 03:59

हरीहरन हे नाव गाण्याची थोडी देखील आवड असणाऱ्याला माहित नाही असे होऊ शकत नाही. पार्श्वगायन हा जरी त्यांचा प्रांत असला तरी त्याव्यतिरिक्त त्यांनी अनेक उत्तम गझल गायल्या आहेत. अर्थात हिंदी-उर्दू गझल चे नाव निघाले की ‘गुलाम अली, जगजीत सिंग किंवा नाही म्हणता पंकज उधास’ हेच ठळक गझल गायक म्हणून आपल्या समोर येतात. खऱ्या गझल प्रेमींमध्ये मग ‘अहमद आणि महमंद हुसेन’, सारखे किंवा ‘तलत अझीज, भूपेंद्र सिंग, आणि चंदन दास’ सारखे गझल गायक आपले स्वतंत्र स्थान मिळवून आहेत. अगदीच कट्टर गझल पंथी ‘बेगम अख्तर, फरीदा खानुम, मेहदी हसन, आबिदा परवीन’ यांना हिमालया सारखे थोर समजतात.

विषय:

शब्दखुणा: