हितगुज ग्रूप

रेप , लैंगिक शोषण , मुलीवर ऍसिड फेकणे हे गुन्हे घडताना आपण पाहत आहोत .... अजूनपर्यंत आपल्या देशात या गुन्ह्यांना कडक शिक्षा नाही . रेपला जास्तीत जास्त 7 वर्षं तुरुंगवास आहे आणि स्त्रीचा मृत्यू झाला तर फाशी ... तेही नक्की नाही .. आपण पाहिलं आहेच गेल्या काही वर्षांच्या घटनांमधून .. त्या डिटेल्स मध्ये पुन्हा जाण्याची गरज नाही ... मग लैंगिक शोषण किंवा ऍसिड हल्ला हे तर जणू अतिशय क्षुल्लक किरकोळ गुन्हे असल्यासारख्या शिक्षा होतात .. एकूण एक सिस्टीम एक भारतीय नागरिक म्हणून अत्यंत निराश करणारी आहे ....

शोधतो काही कुठे माझ्यात मी
हा बरा माझा मला अज्ञात मी

भोग सारे भोगणे आहे इथे
का कुणाला दाखवावे हात मी

टाळली नाही उगा मी माणसे
टाळले सांगू किती आघात मी

पाळला अंधार मी माझ्या घरी
पाळली झोकात आहे रात मी

भीड ठेऊ मी हवेची का उगा
मंद नाही तेवणारी वात मी

चर्चिले जाते असे काही मला
रान सारे जाळणारी बात मी

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त :- मेनका
(गालगागा गालगागा गालगा)

इलेक्ट्रॉनिक गॅझेट्स किंवा तत्सम वस्तूंचं आश्चर्य किंवा चकीत होणे असं होणं कमी होत चाललं आहे .. नवी पिढी तर मोबाईल बघतच पाळण्यातून रांगणे आणि पावलं टाकणे या फेज मध्ये पोहोचते आहे .. चिंटूच्या एका स्ट्राईपमध्ये चिंटूचे पप्पा विचारतात नवीन फोन आणला की मला त्यातलं शिकवशील ना ... चिंटू हसू लागतो , म्हणतो त्यात काय शिकायचं असतं ? ज्या मोबाईल कॉम्पुटरसंबंधित गोष्टी आधीच्या पिढीला थोडी शिकून घ्यावी लागतात ती आताची 5 - 7 वर्षांची मुलं सहज करतात जणू काही पोटातूनच शिकून आली आहेत मोबाईल वापरणं ... त्यांना कधी कुठलं गॅझेट चकीत करू शकेल असं वाटत नाही ...

काल, माझा मित्र अमितचा फोन आला. बर्‍याच दिवसांनी कामाव्यतिरिक्त बोलायला त्याने फोन केलेला. या आधी आम्ही सगळे मित्र कुणाच्या वढदिवसाला म्हणा, कुणी गाडी घेतली म्हणुन म्हणा किंवा इतर कसल्याही सुख-दुखाच्या क्षणी एकत्र भेटायचो, खुप हसी-मजाक करुन वेळ सत्कारणी लावायचो पण गेल्या ५ महिन्यात सर्वकाही बदललं आहे. कुणाची साधी चौकशी करायलाही वेळ मिळत नाही कारण वर्क फ्रॉम होम मुळे तेवढा वेळ मिळतच नाही.

आणखी सहा महिने सोनिया गांधी काँग्रेस पक्षाच्या हंगामी अध्यक्षपदी राहतील आणि त्या काळात नवा अध्यक्ष निवडण्याची प्रक्रिया पूर्ण होईल , असा तात्पुरता उपाय काँग्रेस च्या बैठकीत ठरविण्यात आला .

# पूमाराना
मी मायबोलीवर नविन आहे (आधीच सांगितलेलं बरं!). तर, पूमाराना शब्दप्रयोग वाचल्यावर जाणून घ्यावसं वाटलं, कशी होती पूर्वी मायबोली?
फार फार वर्षापूर्वीची गोष्ट....
सांगाल मला?

मोळीत स्वप्ने बांधून आलो
बाजार माझा मांडून आलो

जाणीव होती केव्हा भुकेची
मी आसवांना रांधून आलो

लाजून गेलो का वेदनांना
हासून खोटे सांगून आलो

लावू नको तू दारास आता
दे ना निवारा लांबून आलो

जा तू म्हणाले होते जरीही
दारी कसा त्या थांबून आलो

खाते मनाला जे सांजवेळी
मी त्या घराशी भांडून आलो

सारे निघाले काढून फोटो
होतो मला मी टांगून आलो

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त:- स्वानंदसम्राट
(गागालगागा गागालगागा)

कशास राखू धुरे अता
पळून गेली गुरे अता

फिरून जाऊ घरी कसे
घरी कुणी का उरे अता

बळेच ओठी हसू जरी
उरात मीही झुरे अता

कुणी न होते जगायला
तुझा सहारा सुरे अता

नशा न येते मलाच की
पिणे म्हणूया पुरे अता

ठिसूळ स्वप्ने असेल ती
निलेश झाली चुरे अता

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त:- नृपात्मजा
( लगालगागा लगालगा )

घेत सुखांचे गाजर आता
काय करू मी जागर आता

भाव मनाचे का हरवावे
का मन झाले सागर आता

ती छळणारी सांज अताशा
भासत नाही कातर आता

टाळत गेलो आर्जव सारे
फार उरी ना पाझर आता

मीच मलाही बोजड झालो
भान तुझे तू सावर आता

कोण कुणाचे रिक्त घरा या
जा निघ जा रे आवर आता

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त :- चंपकमाला
(गालल गागा गालल गागा )