प्रेम

तिच्या डोक्यातली चक्र काही थांबत नव्हती . आणि त्याला आपल्याशी काय बोलायचं आहे याचाच विचार ती करत होती . तो समोर आला तरी त्याच्याशी काय आणि कसं बोलावं हे तिला कळत नव्हतं . पण मनातली घालमेल तिला स्वस्थ बसू देत नव्हती . शेवटी न राहवून तिने त्याला विचारलं
" तू काहीतरी बोलत होतास ना माझ्याशी ? काय बोलायचं होत तुला ? "
एकवेळ त्याने काहीतरी बोलण्यासाठी पवित्रा घेतला पण तो थांबला आणि थोड्या वेळ घेऊन म्हणाला

" अगं पूर्वा, ये ग जरा मदत करायला . " राहुलची आई तिला बोलावत होती .
" हो येते ना काय करताय ? " - पूर्वा
" अगं काय हा पसारा झालाय त्यातून काय करायचा सुचत नाहीये बघ राहुलला लाडू खायची इच्छा झाली होती म्हणून हे सगळं घेऊन आले पण या कामाच्या रगाड्यात काही करायचं होईना . आज जरा वेळ मिळाला तर हा सगळं पसारा झालाय . मी आवरून घेते मग आपण बसुया करायला. " अहो तुम्ही बसा काकू मी आवरते पसारा . "
" अगं तुला कुठं हि काम सांगू . "
" अहो असू द्या हो मी करते हे . तुम्ही बघा किती दमलाय आणि किती घाम आलाय तुम्हाला . थोडा वेळ बसा तोपर्यंत होईल माझं . "

फुलांचा फोटो
.....

म्हणजे तिला मी पहिल्यांदा पाहिलेले तेव्हाच आतून काहीतरी हललेले. पण सांगतोय कोणाला. सारेच हसले असते.

मी अगदीच पोरसवदा भासत होतो तिच्यासमोर. ती अगदीच गोलमटोल नव्हती, पण पुरेशी धष्टपुष्ट होती. अगदीच गोरी नसली, तरी गव्हाळ उजळ कांतीची होती. अगदीच मराठी नाही, पण मराठी बोलता येणारी होती. आयुष्यात पहिल्यांदा मी एका गुजराती मुलीच्या प्रेमात पडलो होतो, अगदी पहिल्याच नजरेत पडलो होतो.

"वेल्डिंग-बिगिनींग ऑफ ए लव्हस्टोरी"

नविन मित्रमैत्रिणी बनत असताना एखादा असा काही प्रसंग घडतो की त्या प्रसंगाने समोरचा अथवा समोरची आपल्यासाठी एकदमच खास बनून जातात. मग तो प्रसंग म्हणजे एखादा भांडणाचा क्षण, मुद्दामहून काढलेली खोडी, नकळत घडलेला लहानसा अपघात किंवा लहानश्या प्रसंगात घेतलेली एकदुसर्याची काळजी असलं काहीही असू शकतं. अशा खास प्रसंगानंतर मैत्रीचं रोपटं सर्वांगानं आणखी बहरतं हे आपल्यापैकी अनेकांनी अनेकदा अनुभवलं असेल. अशीच माझी एक लहानशी आठवण.

ती आवडणारी मैत्रिण
सोबत माझ्या वावरली
प्रपोज केल्यावर ठरवून
थोडं घाबरून बावरली ॥धृ॥

सौंदर्य उधळते बघून
प्रेमात पडलो होतो
घायाळ तिच्या नजरेनं
अलगद फसलो होतो ॥१॥

मनी ध्यानी नसताना
मैत्री जुळवूनी आणली
काळ हळू लोटताना
बहरून किती आली ॥२॥

कोमल हळव्या क्षणांनी
अगणित आठवणी दिल्या
सांजवेळी हात गुंफूनी
दिशा प्रेमरंगांनी खुलल्या ॥३॥

घरी दोघांनी सांगताना
धांदल आमुची उडाली
घरी प्रेमासाठी भांडताना
दिशा दोघांनी ठरवली ॥४॥

गोठविणारी हवा मंतरलेली
सांजवेळ आजची बहरलेली
उधळूया का आज प्रणयरंग
पहा मनांत उठती प्रेम तरंग

भिजल्या ओठी चुंबन घेण्याची
वाट बघितली तुझ्या मिलनाची
वाटत आहे छेडावे, होऊनी धुंद
आज उधळावे, उधळूदे प्रेम गंध

तुझ्या श्वासांनी हलकेच फुलावे
माझ्या श्वासांनी अलगद फसावे
आज जडावा, जडू दे प्रणयछंद
घट्ट होतील गतजन्मांचे प्रेमबंध

―प्रणय

मायबोली वर झाली भेट
विपु मुळे झाली ओळख
जितक्या लवकर जुळल प्रेम
तितक्याच लवकर झाल ब्रेकअप

प्रेमावरची तुमची कविता
खरच खुप भारी होती
तिने पहिल्यांदा केलेली ही विपु
मी अजुन जपुन ठेवली होती

गप्पांच्या धाग्यावर आमची प्रिती
वाहत्या पानासारखी वाहत गेली
भारंभार निघणाऱ्या धाग्यासारखी
दिवसेंदिवस अजुन वाढत गेली

मी लिहिलेल्या प्रत्येक कवितेला
ती हमखास प्रतिसाद द्यायची
मी दिलेल्या धन्यवादामुळे
तिची विपुही भरुन वाहायची

तुझ्या सोबतीनं―भाग-२ [ह्रदयी वसंत फुलताना]

भाग१