प्रेम

केस ओले बांधते ती त्या सकाळी
हासते नि लाजते ती त्या सकाळी
तो हि जागा गोड त्या झोपेत होता
गंध मोहक सांडते त्या सकाळी

थेंब ओल्या रेशमीचे शिंपडे ती
छेडते ती दुर जान्या पाहते ती
थेंब ते गालावरी तो घेत असता
तो पकडतो हात तिचा त्या सकाळी

सोड मजला सोड तू हि छेडखाणी
वेळ आहे हि अशी पाहिल कोणी
बेफिकिरी 'ना' असा तो देत हसता
आई देते हाक तिजला त्या सकाळी

बावरे नि हात झटकत धावते ती
दूर जातानाही मागेच पाहते ती
थांबते दारावरी ती जात असता
जा आता सांगे तिला तो त्या सकाळी

प्रेम म्हणते वेळ ना थांबे कधीही?
वेळ म्हणतो प्रेम का करता कधीही?
ती अनामिक ओढ राही दूर जाता

खरं प्रेम

एके दिवशी, फुरंगटून, ती म्हणाली,
"माझ्यावर खरं प्रेमच नाहीय तुझं "
तो म्हणाला, "अग वेडे,
प्रेम एक असतं तरी किंवा नसतं तरी.
त्यांत खरं, खोटं, असं काही नसतं."
डोळे बारीक करून, त्याच्याकडे रोखून पहात,
तिने विचारले, " ते सोड, सांग बघू आधी मला,
परवा गेलो होतो आपण सिनेमाला,
त्यावेळी मी नेसलेली साडी,
कोणत्या रंगाची होती?"
डोके खाजवून बराच वेळ, तो म्हणाला,
" हरलो.खरंच, नाही बुवा आठवत.
पण एका प्रसंगांत,
तुला अनावर रडू कोसळलं,
तेंव्हा मी माझा रूमाल
दिला काढून, तुला डोळे पुसायला.
तो घेताना, अगदी हळूवारपणे,
तू माझा हात दाबलास
आणि एकीकडे रडता रडता,

**तुझ्याशिवाय **

तुझ्याशिवाय ,

मन वेडे होऊनी झुलते,
उगीच का भरकटते!
स्वप्न-कळ्यांच्या उमलण्याची,
वाट पाहत बसते!!

सागरतीरी एकाकी,
का उदास होऊनी बसते!
खळखळणार्या लाटांच्या,
नादामध्ये विरते!!

स्वप्न असो वा सत्य,
मन तुजपाशीच रमते!
त्या ईश्वरचरणी रात्रंदिनी,
तुझी कामना करते!!
- निलम बुचडे.

जाब तुला देणार नाही
विवरणे पुसणार नाही
प्रश्न आणि उत्तरांच्या
व्यूहात मी शिरणार नाही

वचने तुला देणार नाही
वायदे ऐकणार नाही
आश्वासनांची भूल मी
स्वत:स कधी देणार नाही

बंधनात अडकणार नाही
कैद तुला करणार नाही
स्वातंत्र्यात आहेस तू
परतंत्र मी होणार नाही

कबुली मागणार नाही
प्रमाण तुला देणार नाही
प्रेम आहे माझे तुझ्यावर
ते सिद्ध मी करणार नाही

नेहमीपेक्षा जरा जास्तच उशीर झाल्याने आकाश धावतच कॉलेज गेट वर आला. कॉलेज सुटले नाही हे पाहून त्याने हुष्य केले. तो घामाने पूर्ण भिजला होता. चेहर्यावरील घामाच्या धारा लांबूनही सहज दिसत होत्या. विस्कटलेले केस, प्यांटमधून निम्मा बाहेर आलेला शर्ट आणि पळण्याच्या नादात बंद तुटलेली स्य़क घेऊन झाडाच्या सावलीत जिथे तो नेहमी उभा राहतो तिथे जाऊन उभा राहिला. दम लागल्याने अजूनही त्याची छाती वर खाली होत होती.

...
भाग १ - http://www.maayboli.com/node/52461
...

पण हे सारे करताना मी एक गोष्ट विसरलो होतो...

जन्मपत्रिकेनुसार माझ्या नावाचे आद्याक्षर ‘ड’ आले होते. पण त्यावरून चांगले नाव न सुचल्याने ‘ऋन्मेष’ हे पर्यायी नाव ठेवण्यात आले होते. त्यामुळे मी छापलेल्या "आर-के" या स्टॅंपला देवाने तथास्तु म्हटले असते तरी त्या ‘के’ चा ‘आर’ म्हणजे ‘राजकुमार’ कोणी दुसराच असणार होता...

...

-----------------------------------------------------
@@ तुझ्या शिवाय मी जगु शकत नाही @@
-----------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
बघितल नाही तुला दिवसातुन एकदातरी,
दिवस माझा सुरेख जात नाही!!
दिसताच क्षनी तु माझ्या,
मनामधील आनंदाला पारा उरत नाही!!

येते तु जेव्हा माझ्यासमोर,
मुखातुन एकही शब्द निघत नाही!!
खुप काही बोलायच असत तुझ्यासोबत,
पण तुझ्यासोबत मी काहीच बोलु शकत नाही!!

अनेकदा लपुनछपुन पाहतो मी तुला,
पण भान असत की तुला मी दिसणार नाही!!
माझे मित्र देतात तुझ्यानावाने हाक मला

-----------------------------------------------------
@@ तुझ्या शिवाय मी जगु शकत नाही @@
-----------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
बघितल नाही तुला दिवसातुन एकदातरी,
दिवस माझा सुरेख जात नाही!!
दिसताच क्षनी तु माझ्या,
मनामधील आनंदाला पारा उरत नाही!!

येते तु जेव्हा माझ्यासमोर,
मुखातुन एकही शब्द निघत नाही!!
खुप काही बोलायच असत तुझ्यासोबत,
पण तुझ्यासोबत मी काहीच बोलु शकत नाही!!

अनेकदा लपुनछपुन पाहतो मी तुला,
पण भान असत की तुला मी दिसणार नाही!!
माझे मित्र देतात तुझ्यानावाने हाक मला

..

"आयुष्यातले... पहिलेवहिले !..

हे दोन शब्द ऐकताच किमान अठ्ठ्याण्णव टक्के लोकांना आपले पहिले प्रेमच आठवते!
मग मी तरी त्याला अपवाद कसा ठरू !