प्रेम

प्रेम उष्टावले ओले
**************

प्रेम उष्टावले ओले
निळे आभाळ हे झाले
देही धरित्रीच्या पुन्हा
कोंब नवे अंकुरले ॥

आस डोळ्यात दाटली
कुण्या रूपात खिळली
किती सांगावे जीवाला
होडी धावते वादळी ॥

युगे उलटली तरी
रोज उगवतो तारा
लखलखते अंतर
पुन्हा कवळे अंधारा ॥

जादू स्पर्शात दाटली
कुण्या पुसट क्षणाला
मन हरवते तरी
त्याच स्मरून क्षणाला ॥

ओझे मनावर मोठे
मन प्रतिष्ठा गोठले
आत चुकार जीवाचे
पंख मुक्त भरारले ॥

फुल्लारी

भाग-५

चिन्मय

अभिचा फोन आला. त्याने जे सांगितले ते ऐकण्यासाठी किती वर्षांपासून आतूर होतो. एक वेडी आस होती. बहिण-भावाचे प्रेम होते ते. असच कधी कोणी सोडून जातं का? सारख मनात यायचे. आज आकाश मोकळे झाल्यासारखे वाटत होते. आनंद शब्दात मांडता येत नाहीया सिद्धी. जिच्या सोबत बालपण घालवले, हरवलेल्या त्या बहिणीची माया आज गवसली.

"सिद्धी....आपली गंधाली सुखरुप आहे."

फुल्लारी
४

स्वप्ना
गंधाली सापडण्याचा आनंद झाला होता. मन मात्र खजील झाले होते. मी तिला त्या दिवशी एकटे सोडायला नको होते. नेमकी मोहनच्या वडिलांची तब्येत बिघडली आणि मला तिला एकटीला सोडावे लागले. काही अंशी का असेना, तिच्या आजच्या परिस्थितीला मी कारणीभूत होते. आजही भेदरलेली ती गंधाली आठवली की अंगावर काटे येतात.

प्रेम..

प्रेम म्हणजे
अथांग सागर
प्रेम म्हणजे
वाळवंटातील मृगजळ
ज्याने तहानलेल्याची
तहान काहीकेल्या
भागत नाही

प्रेम म्हणजे
विश्वास
प्रेम म्हणजे
आपुलकी
जो वेळप्रसंगी
माणुसकीला जागलेच
असे नाही

प्रेम म्हणजे
अटी
प्रेम म्हणजे
बंधन
जे माणसाला
एक माणुस म्हणुन
वागवत नाहीत
मुक्तपणे जगु देत नाही

फुल्लारी

२.

अभिराम

गंधाली इमोशनली माझ्यावर किती अवलंबून होती हे मला माहित होते. मी तिच्याकडे फक्त एक केस म्हणून बघत होतो. तिच्या आजच्या या परिस्थितीला, दु:खाला, किती ठाऊक नसले तरी मीच जवाबदार होतो.
आता पुढे काय? काय झाले असेल? अवि कुठे असेल? त्याला गंधालीबद्दल माहिती असेल? राधाक्का कशी असेल? प्रश्न आणि प्रश्न, प्रश्नांच्या गुंत्यात मी पुरता अडकलो होतो.

"ऋतु, प्रश्नांचा हा गुंता सोडवायलाच हवा."

"हो अभि, आताशा काही धागेदोरे सापडलेत." ऋतु

गंधालीतील माझी इनव्हॉलवमेंट ऋतुजा शोधायचा प्रयत्न करत होती. तिला आता सर्व सांगायलाच हवे.

मनोगत

मण्यांची टोपी
(भाग-२)

सुखदाचा फोन आला आणि रत्नाचा जीव कासावीस झाला.
"नीट जा, जपून जा, काळजी घ्या...पोहचल्यावर फोन करा, अंतराची काळजी घ्या......." रत्ना वारंवार दोघांना फोनवर सांगत होती.
"आई पण न....खूप काळजी करते" सुखदा
"का ग काय झालं?" जयेश
"काही नाही रे परवा शाळेतून परस्पर जाऊनच आईला सांगणार होते. जाणं झालं नाही रे. अपण दिवेआगरला जातोय हे फोनवर सांगितले तर इतक्या इंस्ट्र्कशन्स देत होती की काय सांगू." सुखदा
"साहजिकच आहे" जयेश
"हो रे, एक तर अंतराची पण भेट झाली नाही म्हणून चिडली असावी बहुधा." सुखदा
"कित्ती सुचना.....मी लहान नाही ... चक्क आई आहे एका मुलीची" सुखदा

ती , हो आवडते मला, का प्रेम करतो म्हणून?
नाही हो
आधी आवडली म्हणून तर प्रेम झाला ना
का आवडते ती मला, कारण अनेक आहेत, actually रोज ती नवे कारण देते मला तिच्या प्रेमात नव्याने पडायला
ती आवडते मला सुंदर दिसते म्हणूनच नाही पण मनाने खूपच सुंदर आहे म्हणूनही
ती आवडते मला माझ्यावर प्रेम करते म्हणूनच नाही पण माझी खूपच काळजी करते म्हणूनही
ती आवडते मला लहान मुलीसारखी वागते म्हणूनच नाही पण खूपच maturity दाखवते कधी कधी म्हणूनही
ती आवडते मला लेखणीशी संवाद करते म्हणूनच नाही पण माझ्यावर कविता करते म्हणूनही

आभाळमाया..।

सात पावलं सोबत चालून
ती तुमची होते
तुमच्या संसार वेलीवर
फुलं फुलवीत रहांते..
एव्हढं सर्व तुम्ही
सोईस्करपणें विसरतां
सदा सर्वकाळी तिच्यावर
विनोद करत रहतां

रोज गरमागरम जेवण
तिनेच खावू घालावे
दिवसभर राबूनही पुन्हां
हसून स्वागत करावे
मोलकरीण सारखं तिने
दिवसभर खपावं
आणि तिच्या विनोदांवर
तुम्ही हसत बसांव..?