कॉलेज

बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले...
आणि तो वैतागला.
"अगं ती फुलांची पिशवी हातात घेऊन काय करते आहेस?"

ती काही बोलणार इतक्यात त्याने ती फुलं परातीत ओतून चुरून टाकली. तेवढ्यात एक डोळा दरवाज्याकडे ठेवत ती स्टूल घेऊन आली. तो परात वर धरून उभा राहिला. तिनं पाकळ्या पंख्याच्या पात्यांवर पसरून टाकल्या. विजेच्या वेगाने पुढील हालचाली करत उतरून स्टूल जागेवर ठेवलं, दिवे मालवले आणि बाकीच्या लोकांप्रमाणे सोफ्यामागे जाऊन लपून बसली.

आमच्या कॉलेजमध्ये एक मुलगी होती. थोडी हटके.
आमची Fresher's Party होती. Party Games मधे एक लाल रंगाचा रुमाल मागितला.
"लाल रंगाचा रुमाल ? कोण वापरतं ??" आम्ही विचार करतोय तोपर्यंत तिने तो काढूनही दिला आणि बक्षिसपण मिळवले.
नंतर ती कोणाशी तरी बोलताना ऐकलं " अरे , वो party games मे ना ऐसा ही कुछ पुछते है इसलिये मै लाल रुमाल राखति हू |" झालात ना आश्चर्यचकीत . येवढं party च्या जामानिम्यात इतकं सगळं कोण लक्षात ठेवतो ? आणि ते सुद्धा लाल रुमाल?? माझं पण तसच झाल.

( मायबोली टंकनास येत असलेल्या अडचणींमुळे व अप्रकाशित सुविधा नसल्याने तसेच इतर एडीटर्सचा सराव नसल्याने इथेच पुढचा भाग अपडेट करत पूर्ण केले जाईल. वाचनखूण म्हणून संपादन १, २ हे कीवर्डस दिले जातील ).
एक.

मुरबाडच्या पुढे डोंगरदर्‍यात समतलपृष्ठावर सेट लागलेला आहे.
एक गाव दिसते. गावाकडे जाणारी नागमोडी वाट. वाटेवर एक भली थोरली शिळा. या शिळेवर बसून काही महान लोकांनी तंबाखू मळली असेल. शिळेला नागमोडी वळसा घालून वाट पुढे गावात शिरते.

खरं तर कॉलेजच्या दिवसांबद्दल लिहिण्यासारखं माझ्याकडे काही आहे असं वाटत नव्हतं. पण फारेण्ड यांचा लेख वाचला आणि मन एकदम....... ( फारेण्ड यांच्याच त्या ठोकळेबाज उपमावाल्या लेखातून वाक्य पूर्ण करा).
तर फारेण्ड-लेख वाचताना मला एकदम कॉलेजातल्या आणि आंतरमहाविद्यालयीन स्पर्धा आठवल्या. पदवीच्या पहिल्या वर्षाला गेल्यावर म वा मंच्या कार्यक्रमांना हजेरी लावायला सुरुवात केली. एकदा कधीतरी उत्स्फूर्त वक्तृत्व स्पर्धेसाठी नाव दिलं. बोलायचा नंबर लागायच्या दोन तीन मिनिटे आधी विषयाची चिठी उचलून शेजारच्या रिकाम्या वर्गात जाऊन विचार करायला वेळ दिला होता.

{ॲन इमॅजिनरी व्हॉट्सअप चॅट लीक्ड }

अंधारात त्याच्या व्हॉट्सअप स्क्रीनवर नवीन मेसेजचं एक ग्रीन वर्तुळ चमकलं..!

"'तूच आहेस का रे तिथे खाली?"'

तिचा मेसेज पाहून थोडा वेळ तो तसाच शांत बसून राहिला.. मग रिप्लाय दिला, होय.!

"'अरे देवा..! कधीपासून बसलायस तिथे? मी आत्ता पाहिलं वर येताना..! तू जा बरं तिथून आधी..'''

आजची तिसरी रात्र..! तू उत्तर दिलं नाहीयेस अजून..

सुटली ती शाळा केव्हाची
आलो मी महाविद्यालयात
मन लागत नाही कोणाचे
येथे अभ्यासात ||१||

बनले शत्रू सर्वांचे
जे करू देत नाही कॉपी
मुलांपेक्षा जास्त मुली
करू लागल्या कॉपी।।२।।

सर्वांच्या हातात जेव्हा
व्हाट्स ॲप आणि फेसबूक
तेव्हा लक्षात कसे राहील
न वाचता टेक्सबूक ।।३।।

हल्ली असते नजर
मुलांची फक्तमुलींकडे
तेव्हा साहजिकच होईल
दुर्लक्ष अभ्यासाकडे।।४।।

आल्यावर फेब्रुवारी
लागतात वेध बारावीचे
विचारलं की येत नाही
मागचे ते अकरावीचे।।५।।

आज व्हॅटसपवर एक फोटो आला.

1943 सालची जेजे उर्फ ग्रँट मेडिकल कॉलेजची एम बी बी एस ची फीबाबतची रिसीट आहे. 135 रु फी होती. रुपये , आणे , पैसे असे असावे बहुतेक , तेंव्हाची पैसे लिहायची सिस्टीम कशी होती , माहीत नाही.

तुमचा पहिला पगार किती होता , असा एक धागा आहे. म्हणून हाही एक धागा काढला आहे , तुमची शाळा , कॉलेजची फी किती होती ?

हॉटेल 'जिव्हाळा' (मेन्यूकार्ड: चिकनथाळी -- फक्त ६० रूपये)

माझी मुलगी आता दहावीत जाईल त्यामुळे हा विचार करायला घेतला आहे

तिचा जन्म अमेरिकेत झालाय अमेरिकन पासपोर्ट आणि OCI कार्ड आहे. ती सहा महिन्याची असल्यापासून आम्ही भारतात (मुंबईत) आहोत, लेकीचं आधार कार्ड, डोमेसाइल सर्टिफिकेट आहे

भारतात पुढील शिक्षण घेण्यासाठी काय नियम आहेत? कुणाला माहिती किंवा अनुभव आहे का?

तिला वैद्यकीय शिक्षणात रस आहे