''ती मला नाही म्हणाल्यामुळं माझ्या आयुष्यात एक
कायमची पोकळी निर्माण झालीय..आणि ती पोकळी भरून काढण्यासाठी, तू मला आणखी एक ओल्ड मंकचा खंबा आणून दे''.. अशा विव्हळ स्वरात रात्री-बेरात्री कुणीतरी फोन करायचं.
होस्टेलच्या टेरेसवर आम्हा लोकांचं प्यायला बसणं, हे नेहमीचंच.. पिताना सगळ्या काल्पनिक समस्यांवर
रिकामटेकड्या चर्चा करणं, हेही काही विशेष नाही..
करोना संसर्गाच्या परिस्थितीमुळे ज्या विद्यार्थ्यांचं शिक्षण फक्त ऑनलाइन होत आहे अशा सर्व परदेशी विद्यार्थ्यांचा व्हिसा रद्द करण्याची घोषणा अमेरिकेकडून करण्यात आली आहे.
विद्यार्थी व्हिसावर अमिरेकेत गेलेल्या विद्यार्थ्यांना अमेरिकन प्रशासनाच्या या नविन निर्णयामुळे खूप मोठा धक्का बसला आहे.
जी शाळा, काॅलेजेस निदान काही लेक्चर्स प्रत्यक्षरित्या न घेता संपूर्ण ऑनलाईन पध्दतीने घेतील त्यामधील परदेशी विद्यार्थ्यांना त्यांचा व्हिसा रद्द करुन मायदेशी पाठविण्यात येईल असे प्रशासनाने ठरविले आहे.
(आणि हे अर्जुना, मी आता तुला आमच्याकाळचं हे
परमगुह्यज्ञान देतो आहे. )
** साहित्य: बल्ब,स्वीच,टेबल,एक्सटेंशन बोर्ड, जाडजूड पुस्तके, बर्‍यापैकी लांबरूंद अखंड अशी स्वच्छ ग्लास, दोन ड्रॉईंग शीट्स, पेन्सिल,स्केल आणि खोडरबर.
**कृती:
प्रथमतः पुस्तकांचे दोन सेट टेबलवर रचून ठेवावे.
त्यांच्यामध्ये बल्ब चालू करून ठेवावा.
मग त्या बल्बच्या वरती, थोडं अंतर राहील, अशा पद्धतीने ग्लास पुस्तकांवर रेस्ट करावी.
मग त्या ग्लासवर कुणीतरी कंप्लीट केलेली शीट अंथरून ठेवावी.
आणि त्या शीटवर आपली कोरी शीट ठेवावी.
विध्यार्थी म्हणून आपलं एक वेगळं विश्व असत. प्रथम वर्षांपासून शेवटच्या वर्षापर्यंत शिकेपर्यंत अनेक अनुभव आपल्या सोबतीत येतात. चार वर्षाच्या या प्रवासात सबमिशन, अभ्यास , परीक्षा यांसोबत खेळता खेळता विध्यार्थी कला- कौशल्य, खेळ इ. गोष्टींमध्ये सुद्धा आपले कर्तृत्व आजमावतो. आपल्या व्यक्तिमत्वावर निरनिराळे पैलू पाडत असतो. यामध्ये भलेही आपल्याला अनेक संकटाना सामोरे जावं लागत. पण आपण आपली जबाबदारी लीलया पार पाडतो. एवढं करूनही थांबून चालत नाही. कारण महाविद्यालयाच्या बाहेरील विश्वात मोठी स्पर्धा चालू असते. मग चालू होते पुन्हा न थांबणारी धावपळ...
आज बर्‍याच दिवसांनी कॉलेजला गेलो होतो. तिथल्या स्टाफची मिटींग चालू होती म्हणून मी जरा बाहेर उभा राहिलो.
मार्च महिना असल्यामुळे रणरणतं ऊन होतं. मी आपला एका झाडाखाली सावलीत मोबाईल बघत उभा होतो. तेवढ्यात अचानक पाठीवर कुणीतरी धक्का दिल्यासारखा वाटला. मी मागे वळून बघितलं तर एका मुलीचा चुकून धक्का लागला होता. तिच्या बॅगमधले काही पुस्तकं खाली पडले होते. ती बहुतेक गडबडीत होती. मी तिचे पुस्तकं गोळा केले आणि तिला देऊ लागलो. परंतु तिचं त्याकडे लक्षच नव्हतं पळत आल्यामुळे तिला धाप लागली होती. मग मी तिला शेजारच्या एका बाकड्यावर बसायला सांगितलं आणि तिचं पुस्तक घेऊन मीही तिच्या शेजारीच बसलो.
भाग १
https://www.maayboli.com/node/74581
भाग २
https://www.maayboli.com/node/74585
भाग ३
https://www.maayboli.com/node/74605
DP च्या जवळच 'शाही गार्डन' म्हणून एक प्रकार असायचा.
फर्स्ट इयरला असताना सुरूवातीला एकदा मेसमध्ये सिनिअर्सनी फर्मान काढलं की "जेवून लगेच शाही गार्डनला या".
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.