स्टेटस
दुपारर्पयंत खोळंबून ती अगदी आंबून गेली होती. सकाळचा उत्साह, आत्मविशास तर केव्हाच डळमळीत झाला होता. आता तर तिच्या इथल्या अस्तित्वाबद्दलच प्रश्नचिन्हं निर्माण झालं होतं. रखवालदाराच्या केबिन बाहेर बसून ती अगदी आसुसून त्या इमारतीकडे बघत होती. लंचटाईम तर केव्हाच होऊन गेला होता. बरोबर आणलेल्या डब्यातली पोळी - भाजी पण तिला खावीशी वाटेना. सगळी भूकच मरून गेली होती.
यारों--मित्रांनो---( वीक एंड लिखाण. )
आधीचा भाग!
भीती – कुट्टीची गोष्ट - 5
घराचं फाटक उघडून कुट्टी आत शिरली तेव्हा अजुनही तिचे पाय थरथरत होते. रडू अगदी दाटून आलं होतं. ओठ घट्ट दाबून तिने तशीच हातातली फुलांची पिशवी खाली ठेवली. कपाटातून सुई - दोरा घेतला अन ती गणपतीसाठी हार करायला लागली.
हात भराभर चालवायला हवा होता. अजून तर गणपतीच्या मखराभोवती रांगोळी पण काढायची होती. सकाळचे साडे-सहा वाजायला आले होते. 'आत्ता शाळेत जाण्याची वेळ होईल.' ती मनात म्हणाली.
"मी राजीनामा देतोय, याक्षणी. मी चाललो."
"सॉरी ना चित्रू..."
"तू सॉरी म्हणू नकोस, सॉरी मला म्हणू दे, हे पाप पुण्याचं कॅलक्युलेशन करण्याचं काम मी स्वीकारलं."
"पण माझी काय चूक, माझं मन मानेल तसं मी लिहिते."
"मी लिहिते??? बाई, कृपा कर माझ्यावर... तू लिहीत नाहीस, तू अवघड कोडी घालतेस... सोडवावी मला लागतात."
"चित्रू..." एव्हाना शांत असलेली व्यक्ती धीरगंभीर आवाजात म्हणाली.
"जी धर्मराज!"
"कॉल मी राज!"
"येस, राज." चित्रू नम्रपणे म्हणाला.
'यांचं टीवी बघणं कमी केलं पाहिजे.' तो स्वतःशीच पुटपुटला.
( वीक एंड लिखाण. )
"तोच तोच तोच तोच तोचपणा!!!!! दुसरं काही सुचत नाही का तुला?"
"लोकांना हे असलंच आवडतं.'
'तुला लोकांच्या आवडी निवडीशी काय घेणं देणं? स्वतःच्या मनाचं कर कधीतरी. लोकप्रिय व्हायची तुला काहीही गरज नाही."
"लोकप्रिय? मला कुणी ओळखतही नाही..." ती निराशेने म्हणाली.
तोही जरा वरमला.
"पण तेच तेच काय? एकच कथा नेहमी, वर्षानुवर्ष तेच. आणि प्रत्येक कथेत तोच सरधोपटपणा. एक बाळ आलं, मोठं झालं, नोकरीला लागलं, लग्न झालं, त्याला मुले झालीत, त्यांची लग्ने, हा मेला. दॅट्स इट?"
बहुतांश लोक कोणत्या ना कोणत्या मॅनियाने ग्रस्त असतात. कळत किंवा नकळत! एखाद्या गोष्टीचे आतोनात वेड असणे याच सदरात मोडते. अशी गोष्ट जर मिळाली नाही तर माणूस अस्वस्थ होतो. कांही लोकांना संपत्तीचा मॅनिया असतो तर कांहींना लोकप्रियतेचा. अर्थात यात हजारो प्रकार असतात. छंद पोसणे हा जीवनाचा अत्यावश्यक भाग आहे; पण छंदाचा अतिरेक होणे म्हणजे मॅनिया.
लेखमालेचे आधी प्रकाशित केलेले भाग येथे वाचता येतील:
शेजाऱ्याचा डामाडुमा - - प्रस्तावना
https://www.maayboli.com/node/64140
शेजाऱ्याचा डामाडुमा - - नेपाळ १
https://www.maayboli.com/node/64175
शेजाऱ्याचा डामाडुमा - नेपाळी इतिहासाचा धावता आढावा - नेपाळ - २ https://www.maayboli.com/node/64259
* * *
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.