अनंत प्रेमचक्र अर्थात The Infinite loop of love भाग १
https://www.maayboli.com/node/71968
अनंत प्रेमचक्र अर्थात The Infinite loop of love भाग २
https://www.maayboli.com/node/71975
भाग -३
https://www.maayboli.com/node/71983
सृष्टीच्या पहिल्या वाढदिवसानंतर डिसेंबर मधे (ऐश्वर्या च्या ख्रिसमसच्या सुट्टीत) आम्ही तिघी थोड्या दिवसांकरता राजौरीला राहायला गेलो. तोपर्यंत तिथली परिस्थिती बरीचशी निवळली असल्यामुळे काही दिवसांकरता आम्हांला (आणि आमच्यासारख्याच इतर परिवारांना) तिकडे जायची परवानगी देण्यात आली होती. जम्मू ते राजौरी हा प्रवास माझ्यासाठी जरी खूप नयनरम्य असला तरी माझ्या दोघी मुलींसाठी खूपच त्रासदायक ठरला आणि त्याचं मुख्य कारण म्हणजे ते डोंगरातले नागमोडी रस्ते आणि चढ उतार….त्या दोघींनाही मोशन सिकनेस असल्यामुळे राजौरीला पोचेपर्यंत त्यांची हालत खूपच खराब झाली होती.
"न्यायाधीशांना दिवसभरात तुमची कधीही गरज भासू शकते त्यामुळे पाचवाजेपर्यंत थांबणं जरुरीचं आहे. इमारतीबाहेर फक्त जेवणासाठी जाता येईल. तुमची निवड झाली तर कदाचित एकाच दिवसात काम संपेल, कदाचित कितीतरी दिवस लागतील. काम सुरु व्हायच्याआधीच तुमच्या अडचणी तुम्ही न्यायाधीशांना सांगू शकता..." ज्युरीड्युटीसाठी आलेल्या साधनाला ते ऐकताना आता आठ ते पाच इतका वेळ बसून काय करायचं हा प्रश्न पडला, तसा तो तिथे असलेल्या १५ - २० जणांनाही पडलेला होताच. हळूहळू सगळेच फोनमध्ये डोकं खूपसून बसले, इमारतीत भटकून आले. एकमेकांच्या ओळखी करुन घेणं भागच होतं. नाहीतर करायचं काय इतक्या वेळाचं?
अनंत प्रेमचक्र अर्थात The Infinite loop of love भाग १
https://www.maayboli.com/node/71968
अनंत प्रेमचक्र अर्थात The Infinite loop of love भाग २
https://www.maayboli.com/node/71975
3
2
ही तिसरी वेळ होती . यावेळी त्याला सारा घटनाक्रम पाठ झाला होता . मोबाईल वर येणारा त्याच्या मित्राचा मेसेज . नंतर वाजणारे क्या हुआ तेरा वादा हे गाणे . नंतर आदळणारी खिडकी . नंतर दारावर पडणारी थाप नि येणारा पिझ्झा डिलिव्हरी बॉय. नंतर निघून जाणारी प्रीती . नंतर होणारा तिचा मृत्यू . आणि पुन्हा एकदा होणारी सुरुवात . यावेळी तो सावध होता तिला अजिबात दुःखी करायचं नाही असं त्याने ठरवलं .
चा वाली टपरी ते ब्रेबोर्न स्टेडियम.
मी, पक्या, म्हेश आन सदू नऊचा पिक्चर सुरु जाल्यावर पंदरा मिंट संपली तशी म्होरल्या नानाच्या टपरीत घुसलो आन चा मागवला. नानाच्या टपरीत आत मंदी आमची पेशल जागा व्हती.
" लई न्यारं रे बाबा " पक्या बोलला, " शंबरचं दोन्श्याला इकला आपून अाख्खं बंडल….पूर्ण बुकिंग खल्लास.. आपला हीरो देवानंद…काला बाजार…. सकाळीच चौकीत हप्ता देऊन आल्तो म्हून वाघमाऱ्या फिराकलाच न्हाई".
" निघालास ? " ..... गेटच्या दिशेने चालत जाणार्‍या अविनाशला विभा विचारत होती.
" हो ! " .... त्याने मागे वळून न पाहताच उत्तर दिले.
ती पुन्हा... " का ? आणि मला न भेटताच ? "
" तो येतोय ना ! " परत त्याने मागे न पाहताच उत्तर दिले.
" जसा तू यायचास तो नसताना , तसाच तो येतोय पण तू असताना ! "... विभा हसत म्हणाली.
" विभा हे शक्य नाही. '
" अरे पण का ? "
" वेड्यासारखी वागू नकोस. दोन्ही समतुल्य नाती संभाळणे तुला जमेल का ? "
" म्हणुन तू जाणार आहेस का रे ? " ..... विभा काकुळतीला येऊन म्हणाली.
हक्क
इतकेही धन नको देऊस की तू सोडून मला धनातच गुंतावसं वाटेल...
इतकेही कला गुण नको देऊस की त्यात रंगून गेल्यावर तुझाही विसर पडेल...
इतकेही सुख नको की त्यातच सुखावून तुलाच विसरेन..
इतकेही दुःख नको त्यात बुडून गेल्यावर तुझे पूर्ण विस्मरण होईल...
इतकाही मान नको की तुझ्या चरणांशी शरणागत व्हायच्या ऐवजी गर्वाने फुगून जाईन मी...
काय द्यावं, किती द्यावं हे तर सारं तुला ठाऊक असताना मी का सांगतोय हे तुला उगीचच ??
खरं तर तुझ्याकरता नाहीच्चे हे काही.., मी माझ्याच मनाला, माझ्याच बुद्धीला, अहंकाराला सांगतोय खरं तर...
पाटलाच्या वाड्यावर कालपासनं लईचं गडबड सुरु व्हती. धाकलं मालक आलेत नव्ह अन त्यांच्या परिस ४-५ पोरंपोरी बी आल्याती. त्यांना म्हणे पाटलाचं शेत बघायचं व्हतं, गाव कसं असतंय, शेतात काम कसे करत्यात लोकं, असलं काय न काय. तसं काय त्यांचा कुणास त्रास बी नाय काय. पाटलाचा वाडा ह्यो मोठा. राहतंय कोन, पाटील अन वहिनीसाहेब. ते बी खुश व्हतं पोरंपोरी आल्यात म्हून. तस म्हणजी समदं आलबेल होतं म्हना की. आता ह्यात एकाच मानसाला लई तरास व्हतं व्हता. मंगी, म्हंजी तसं तिचं नाव हाय मंगल. पन समद्या गावाची मंगीच. मंगी पाटलाकडं लहान असल्यापासनं कामाला.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.