तुम्हाला एखाद्या निवांत वेळी कालकुपीत जायचय का? नसेल जायचं तरी जाउन पहा.तारा भवाळकरांच मरणात खरोखर जग जगते हे पुस्तक वाचताना मला तो अनुभव आला. तस मी ललित कथा कादंबर्या या गोष्टीत फारसा रमत नाही. पण परवा सकाळी फिरायला गेल्यावर जवळ दामलेकाकांच्या रस्त्याच्या कडेला असलेल्या मोफत खुल्या लायब्ररीत मात्र डोकावतो. तिथे मला हे पुस्तक दिसलं. डोक्यात जरा गोंधळ झाला. कारण या नावाचं बाळ सामंत यांचे एक पुस्तक आहे. मला ते पुस्तक हवं होतं.तारा भवाळकर माझ्या फेसबुक फ्रेंड आहेत म्हणून मी अधून मधून शायनिंग ही मारत असतो. लोकसंस्कृती स्त्री साहित्य हा त्यांचा प्रांत .
एवढसं आभाळ
ट्रिंग....... ट्रिंग... ट्रिंग ....
The amount of 290 crores INR has been deposited in your account by Tesla Incorporated USA
काही लोक 'वय काय? नुसता एक आकडा तर आहे' असं एखाद्या तत्वज्ञान्याचा आव आणून म्हणतात.. किंबहुना, असं म्हणायची एक फॅशनच झाली आहे. याच लोकांना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा आल्या की त्यांचा आकडा वाढल्याची जाणीव अस्वस्थ करून जाते. लग्न जमवायच्या वेळेला तर या आकड्याला अअसामान्य महत्व येतं. वयाला एक आकडा म्हणणं म्हणजे सजीवाला एक हाडाचा सापळा किंवा अणुंचा ढिगारा म्हणण्याइतकं अरसिकपणाचं आहे. वय एक आकडा असला तरी तो आपल्याला लावता येत नाही. खरं म्हटलं तर वयाला एका आकड्यापेक्षा इतरही काही वैशिष्ट्यपूर्ण गुणधर्म आहेत.
तर मंडळी, राहायच्या जागेचा प्रश्न अचानक ऐरणीवर आलेला आहे. झालं असं की इथली जागा सोडून कुठे तरी शिफ्ट व्हायचेच ठरवले होते. लेकीची ऑगस्ट मधे दहा दिवसांची लंडन केंब्रिज ट्रिप होती त्या नंतर हा उपक्रम हाती घ्यायचे आम्ही ठरवले होते. पण काल बीएम सीची नोटीस
ती ही द ऑक्युपंट ह्या नावाने मला काय तर पूर्ण बिल्डिंगचेच ऑक्युपेशन सर्टिफिकेट नाही आहे तर तुम्ही जागा लगेच व्हेकेट करा नाही तर आम्ही अॅक्षन घेउ. हे ते.
अरे हा एक गोष्ट सांगायची राहून गेली. नायिकेची भूमिका –मेरीची- करणाऱ्या Candace Hilligoss ह्या अभिनेत्रीला ह्या भूमिकेसाठी मेहेनताना म्हणून २००० डॉलर्स फी देण्यात आली. त्या फी वर ती प्रचंड खुश झाली. तिचा नवरा हॉटेलमधे वेटरचे काम करत होता. त्याने तत्काळ नोकरी सोडून दिली. त्याला अभिनेता म्हणून करिअर करायचे होते. त्याला लगेच ब्रॉडवे वर संधी पण मिळाली.
कार्निवाल ऑफ सोल्स
हॉरर सिनेमांच्या रसिक प्रेक्षकांसाठी
Carnival Of Souls: The Strange Story Behind the Greatest Horror Movie You’ve Never Seen
दिवस कुठचातरी. मेडीटेशनचा ऑनलाईन वर्ग मध्यात आलाय. प्रि रेकॉर्डेड व्हिडीओ समोरच्या स्क्रिनवर सुरु आहे. पार्श्वसंगीत म्हणून हरिप्रसाद चौरसियांची बासरीची धून वाजतेय.
व्हिडीओमधे प्रशिक्षक पद्मासनात बसून सुचना देतोय, "डोळे मिटा…अंग सैल सोडा"
प्रि रेकॉर्डेड व्हिडीओ बघताना एकाचवेळी कनेक्टेड आणि डिसकनेक्टेड वाटतं मला, no strings attached type काहीसे. पण ते चांगलं आहे की नाही हे मात्र अजून कळले नाहीये.
कहाणी निळ्या डोळ्यांच्या रवीची!*
दहावी झाल्यावर शाळा सोडल्यानंतर २० वर्षांनी आम्ही सर्व मित्र आज भेटणार होतो. पस्तीशीला आलेले सगळे मित्र आता कसे दिसतात, हे पाहायची उत्सुकता मनात होती. Whatsapp वगैरेचा जमाना नसलेला तो काळ होता. त्यामुळे अगदी निवडक मित्र आता संपर्कात होते. नोकरी-व्यवसायासाठी पुण्याबाहेर किंवा पुण्यातच दूरवर गेलेले अनेक मित्र आज २० वर्षांनी भेटणार होते.