धार्मिक-साहित्य

यह एक आत्मा, जो “मै” है। वह शरीर जो कि “तुम” हो, का होना दिखलाता है।

मैं हूं ।

।। मैं सदा से ही हूं । मैं सदा ही रहूंगा।।

न मै किताबो मैं, ना मंदिर में,
तुम क्यों खोजते हो बाहर।
मै तुम्हारे ही अंदर हु।
मेरे तो केवल शरीर बदले है।
मै अविनाशी हु।

।।मै सदासे था। सदा ही रहूंगा।।

तुम मस्तिष्क से मुझे ना खोजो।
तुम्हारा अहंकार मुझे ढक देता है।
तुम्हारा गर्व मुझे कलुषित कर देता है।
तुम्हारा क्रोध मुझे नष्ट करता है।

तुम क्रोध से विचलित होते हो।
तुम वासना और इर्ष्या से भ्रमित होते हो।

संतांची भक्ती आणू मी कोठून, पंढरीच्या राया?
नाही ती भक्ती, म्हणूनच कारे,
नाही भेट तुझी, पंढरीच्या राया।

ज्ञानियाचे ज्ञान, तुक्याचे गान ,
आणू मी कोठून, पंढरीच्या राया?
ना ज्ञान, ना गान, ना भक्तीचे भान,
म्हणूनच कारे, नाही भेट तुझी, पंढरीच्या राया।

का न घातला जन्मी संत म्हणुनी?
का न केला ज्ञानी तु मला पाळणी?
का न दिलीस जन्मजात हाती लेखणी?
का दिलीस हाती वेगळीच खेळणी रे तू, पंढरीच्या राया?
सांग, का फसविलस असं मला रे तू, पंढरीच्या राया?

मागच्या भागाकडे जाण्यासाठी कृपया इथे टिचकी मारा.

आज पहाटे पहाटेच अभिरूपाच्या आवाजात गच्चीवरच्या खोलीतून बैरागी भैरवचे सूर घुमत होते.

सहा वाजत आले तसं तिने भजन म्हणायला सुरूवात केली.
तिचे वडील देवळातून आले होते. अशा प्रसन्न वातावरणात लेकीचा गोड स्वर कानावर पडल्याने ते आनंदीत झाले.
एकदम वर गेलं कि मग मूड जाईल म्हणून ते स्वयंपाकघराजवळच्या चौकात ओट्यावर बसून राहीले. रूपाच्या आईने ते दृश्य बघितलं आणि आपल्याकडून काही चुकलं कि काय म्हणून लगबगीने ती त्यांना कही हवंय का म्हणून विचारू लागली.

माबोवाडीतील पांडू नावाचा आयडी. गणपतीचे दिवस.
तो घरी येत असता जंगलात त्याला संयोजकदेवाने दर्शन दिले.
पांडूची भीतीने बोबडी वळली. हात जोडून तो म्हणाला,“जय देवामहाराजा,चाहे तो जिया मेरा लेलो पण आयडी नका घेऊ.”
“पांडोबा, आयडी घेत नाही पण माझा जठराग्नी भडकला आहे. काहीतरी खायला दे.”
हे माबो गणेशोत्सवाचे संयोजक जरा अतीच करतात, नाही?
“हे कोण बोलले?”
“मी नाही, मी नाही. वाचक बोलले असणार. पण देवा. माझ्याकडे फक्त दोन अंडी आहेत. नॉनवेज चालेल?“
“चालतील.” संयोजकांनी अंडी पोटाशी धरली. जठराग्नीने अंडी उकडली.

श्री. विश्वास भिडे यांच्या एकोहम या ब्लॉगवरती "आदि शंकराचार्यांवरचा कल्याणी विशेषांक" वाचत होते. "सौंदर्यलहरी" या रचनेचे रसग्रहण वाचतेवेळी फार सुरेख उपमा वाचनात आल्या. डॉ प्रमोद ग लाळे यांनी हे रसग्रहण केले आहे. मी केवळ त्या रसग्रहणातील काही भाग मिपाकरांकरता जसाच्यातसा येथे उधृत करत आहे. संपादकांना अयोग्य वाटल्यास हा धागा उडवावा. मला वाटतं ' डिजिटल कल्याणी' अंक आता सर्वांकरता उपलब्ध आहेत.
____________________________________________________

पुंडलीका भेटी परब्रम्ह आले, असे ज्याचे वर्णन, सकल मराठी संतांचे अवघे साहित्य फक्त ज्या एकाच देवा भोवती गुंफलेले आहे, गायक आणि संगीतकार यांना देखील ज्याने कायम मोहिनी घातली त्या पंढरी च्या पांडुरंगाचे वर्णन मज पामराने काय करावे.

जय मल्हार

जेजुरी नगरी । कडे पठारी ।
मार्तंड मल्हारी । विराजतो ।। १॥

शिव अवतरे ।मार्तंड भैरव ।
मल्हारी खंडेराव । देवा नामे ।।२॥

मणि मल्ल दैत्य । देवे संहारिले ।
मल्हारी साजले । नाम थोर ।।३॥

म्हाळसा बाणाई । राणीयांसमवेत ।
अश्वारुढ देव । शोभतसे ।।४॥

भंडारा उधळी । भक्त थोर थोर ।
येळकोट उच्चार । तोषोनिया ।।५॥

मार्गशीर्ष मासी । प्रतिपदे पासोन ।
चंपाषष्ठी सण । विशेषत्वे ।।६॥

रोडगे भरीत । नेवैद्य अर्पिती ।
मल्लारी स्तविती । भक्तजन ।।७॥

दिवटी बुधली । तळी उचलोन ।
येळकोट स्मरण । चांगभले ।।८॥

गणपती म्हटलं कि एक महिना आपला हक्काचा आनंदाचा काळ. गणपती आधी १० दिवस आणि गणपती नंतर चे १० दिवस अगदी आनंदात, उल्हासात निघून जातात. समस्त हिंदू बांधवांचा, विशेष करून महाराष्ट्रातील कोकण पट्ट्यातील भाविकांचा गणपती सण म्हणजे जीव कि प्राण. एक हिंदू म्हणून अभिमान वाटावा असा हा गौरी गणपतीचा सण.

गांभीर्यपूर्ण हास्य मी
अन् गहन रहस्य मी
कल्लोळपूर्ण शांती मी
अनंताप्रतची भ्रांती मी
थंड शीत ज्वाळ मी
न् सर्वनाशी काळ मी
शास्त्र मी न् शस्त्र मी
अधर्मभेदी अस्त्र मी
जहाल कडवा सर्प मी
मधुर विषारी दर्प मी
तांडवी रूद्र मी
बलिष्ठ वीरभद्र मी
भयाण,रौद्र,शांत मी
न् खल विदीर्ण अंत मी
गूढ, विषण्ण नाद मी
युगांतरीची साद मी
धैर्य मी धारिष्ट्य मी
अनंत अन् वरिष्ठ मी
हृदयप्रकांड भय मी