पाऊस

पडू द्या सरिवर सरी

Submitted by SuhasPhanse on 15 July, 2012 - 04:55

पडू द्या सरिवर सरी

(चालीसाठी शिर्षकावर क्लिक करा.)

वीज कन्यका तळपत पाहुनी,
मेघ गर्जना करी ।
पडू द्या सरिवर सरी हो सरी,
पडू द्या सरिवर सरी हो सरी ॥धृ॥

आकाशाशी नाते जोडी धरतीशी हो सरी,
पर्जन्याच्या सरी ।
पर्जन्याचे तांडव मांडी कृष्णमेघ अंबरी,
पडू द्या सरिवर सरी हो सरी ॥१॥

घेऊनी तांडा मेघांचा हो आला शिरावरी,
भरुनी पाण्याच्या घागरी
सह्याद्रीचा कृष्ण अडवितो, धो धो पडती सरी,
पडू द्या सरिवर सरी हो सरी ॥२॥

गुलमोहर: 

पाऊस

Submitted by नीधप on 13 July, 2012 - 23:55

पावसाचे महिने
कवितांचा पूर
सरी, बरसतात
मेघ, दाटतात
डोळे, भरतात
पालवी, कोंब, फुटतात
नवचैतन्य, संचारते
आसंमंत, धुंद
पाणी, रोंरावते
शहर, ठप्प
स्पिरीट स्पिरीट
हृदय, द्रवते
इत्यादी
मागे-पुढे-पुढे-मागे-वर-खाली-खाली-वर
भावना नुसत्या चिंब चिंब
टपक टपक
कविता टिपटिप
जागतिक कंटाळा

स्वस्त, गुळगुळीत, भडक पावसाचे अस्तित्व
खर्‍या पावसात विरघळून नाहीसे होते.
मनाला स्वच्छ, बरे वाटते

-नी

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

काळ्या मसाल्याची आमटी

Submitted by स्नेहश्री on 4 July, 2012 - 00:10
प्रत्यक्षात लागणारा वेळ: 
१५ मिनिटे
पाककृती प्रकार: 
प्रादेशिक: 

पाऊस

Submitted by aart on 21 June, 2012 - 13:58

सजुन आला वेशीवरती
थेंबनाचरा पाऊस..
गोजिरवाण्या गिरक्यांची
छुमछुमणारी पैंजणहौस..

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

पाऊस माझा; तुझी कहाणी...

Submitted by हर्षल_चव्हाण on 20 June, 2012 - 08:25

गडबड झाली, सर आली,
ओल-ओल ही जमीन न्हाली...

सरसर ओली ध्यानी-मनी,
आठवणींचीच खोड जुनी,
वाहत जाती कुठे कुठे की,
सरी सयींचे खेळ जसेकी...

झरझर ओल्या नयनांना,
सावर पाऊस झेलतांना...

दारी पडल्या गारांमधूनी,
अवखळ नाचे तू अजूनी,
अल्लड अल्लड बालपण,
हसू लागले नवजीवन...

गरगर गिरकी फसलेली,
पाऊस पाहून हसलेली...

आपण दोघे भिजलेलोही,
भरीस याच्या थिजलेलोही,
पाऊस मला तेव्हा गमला,
हात तुझा मी जेव्हा धरला...

आता पाऊस पडतो पण,
आजही तो आवडतो पण...

पाऊस आज हरवलेला,
तुझ्यापासुनी दुरावलेला,
पाऊस पाऊस आठवण,
ओंजळ ओंजळ साठवण...

नवलाई ती तशीच आणि,
पाऊस माझा; तुझी कहाणी...

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

अनावृत्त पाऊस

Submitted by सत्यजित on 15 June, 2012 - 02:48

ती खिडकीतुन बघता पाऊस
पाऊस काचेवर रेंगाळला
नभ गुरगुरता त्याचे वरती
पाऊस किती बरं ओशाळला

नभास दिसते नुसती खिडकी
अन दिसते ना काही
स्पर्शावे तिने थेंबास म्हणोनी
पाऊस रेंगाळत राही

कोपे नभ ओढी पाठीवर
लकलकता आसूड
लखलखली ती विजेहून
पाऊस वेडा अल्लड हूड

नभास आले कळोनी सारे
तिरक्या केल्या धारा
काचेवरुनी थेंब झटकण्या
घोंगावत ये वारा

फरफटले ते काचे वरती
तरी न सोडला धीर
वादळात त्या उभे ठाकले
ईवलेसे प्रेम वीर

काचेवरती आर्त थाप
पण तिला कसे कळावे?
थेंबांचे न दिसती अश्रू
मग कोणी कसे पुसावे?

काय भासले तिला कळे ना
ठेवले अधर काचेवरती
गहिवरला कोसळला पाऊस
पुलकित झाली धरती

गुलमोहर: 

खुशाल राख व्हावे...

Submitted by मुकुंद भालेराव on 26 April, 2012 - 04:16

मी बघतो रोज तिला, असा जगण्यासाठी ।
नि जगतो रोज असा, तिला बघण्यासाठी ॥

लावून आग गेला तो पाऊस आठवांचा ।
सर एक पुरे डोळ्यांना सुलगण्यासाठी ॥

बघते मला अशी ती बघण्याचसाठी आता ।
अन माझ्याचपासूनी मी विलगण्यासाठी ॥

शापीत या जिण्याला उःशाप हाच व्हावा ।
अंती तिने असावे, मला बिलगण्यासाठी ॥

मिठीत विद्युल्लतेच्या लाभे काय वटाला ।
खुशाल राख व्हावे कुणी उमगण्यासाठी ॥

गुलमोहर: 

पाऊस

Submitted by रीया on 20 February, 2012 - 00:52

पाऊस

'पाऊस' त्याच्यासाठी कोसळतो,
तिच्यासाठी बागडतो
त्या दोघांच्याही विश्वात
तो वेगवेगळा बरसतो

'पाऊस' म्हणलं की तिला आठवतात
त्यांच्या चोरून झालेल्या गाठीभेटी
त्याच्या प्रत्येक अबोल प्रश्नांची
असलेली उत्तरं तिच्या ओठी

त्याला मात्र आठवतात
रंगलेल्या फूटबॉल matches
अन् भज्यांसोबत जीरवलेले
बंक केलेले college classes

तिला आठवतं याच पावसात
त्यांनी पहिल्यांदा propose केलेलं
त्याला आठवत याच पावसामुळे
तिन उत्तरं देण टाळलेलं

तिला आठवतो तो गारवा
पहिल्या भेटीत जाणवलेला
त्याला आठवत त्याच्याच नंतर
तिच्या अंगी ताप भरलेला

तिला आठवते bike drive
याच पावसात केलेली

गुलमोहर: 

आला पाऊस

Submitted by पाषाणभेद on 16 October, 2011 - 09:24

आला पाऊस

गर्जत वर्षत आला पाऊस
हर्षत नाचत आला पाऊस
कुंद नभ मोकळे करूनी
धरेवरती कोसळला पाऊस

विद्यूल्लता तेजाने चमके
कडकड करूनी झळके
सवेत येवूनी थेंब जलाच्या
आक्रंदून पडला पाऊस

अतीवेगाने तुफान वाहते
तरूवेलींचे पर्ण हालते
भांग शाखीय शिस्तीचा
विस्कटून गेला पाऊस

झरे नद्या तलाव सागर
जलाशयांची रुपे अगाध
एकात दुसरे दुसरे एकात
मिसळूनी गेला पाऊस

कोठे पडला छतावरी
कोठे आला माळरानी
कोठे पडूनी शेतामध्ये
धान्य पिकवूनी गेला पाऊस

उष्णउसासे देवूनी अंगी
शहार्‍यांची टोचूनी नांगी
अमृतमय जीवन

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

जाता जाता....!

Submitted by बागेश्री on 13 October, 2011 - 13:30

".....निघू आता?"
कितींदा सांगते, येतो म्हणावं...

"अगं हो... येऊ?"
हम्म...
चल मी येते, फाटकापर्यंत सोबत..
".....तुला करमेल कसं?, ए आणि असा उदास निरोप देणार आहेस? खूप प्रवास करायचाय इथून पुढे मला, हसरे डोळे बघून जाऊ देत.."

हो.. माहितीये! पुढची भेट?
"येतोच, फार- फार तर सात-आठ महिने... बास!"
बास???

थांब जरा... आई मी आलेच गं ह्याला जरा सोडून...
"बरं, अंधार पडण्याआधी ये, त्याला सांग पुढल्या वर्षी वेळेत यायला..."- आई
हो गं, आलेच- मी

"अगं तू कुठे येते आहेस सोबत? तुझ्या घराचं फाटक पडलं मागे...."
येते ना ... वेशीपर्यंत... तेवढीच सोबत मला तुझी...

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - पाऊस