साहित्य

....

कधीतरी ही कथा वेगळ्या रुपात पूर्ण करेन... माफ करा...

भाग १
https://www.maayboli.com/node/83282

भाग २
https://www.maayboli.com/node/83302

भाग ३
https://www.maayboli.com/node/83312

प्रकरण ४ एस् अंडर दि स्लिव्हज्

भाग १
https://www.maayboli.com/node/83282

भाग २
https://www.maayboli.com/node/83302

प्रकरण ३ शून्यात अडकलेली माणसे

त्या निर्जन ओबधोबड जमीन असणाऱ्या माळरानावर दुपारच्या साधारण तीन - चारच्या दरम्यान निलय ची घारी सारखी नजर प्रत्येक इंचावरून बारकाईने फिरत होती, की कुठे कोणता दुर्लक्षित राहिलेला पुरावा घटनास्थळी आहे का? ज्या ठिकाणी पहिली बॉडी सापडली होती, तिथे तो आला होता.

भाग १
https://www.maayboli.com/node/83282

प्रकरण २:- रिटर्न्स

स्थळ :- ABC न्यूज ऑफिस
वेळ :- रात्रीचे ०९:१५

प्रकरण १:- पास्ट इज प्रॉलोग्

         निरभ्र, मोकळं, निळशार आकाश, अधून मधून डोकावणारे ढगांचे पांढरे पुंजके, दूरवर पसरलेला तो निळा-पांढरा पट्टा, मधूनच डोकावणारा एखादा चुकार सोनेरी किरण, हळूच एका इमारतीमागून दर्शन देणारा, लालबुंद झालेला, मावळतीच्या दिशेने अस्ताला जाणारा सूर्य, संध्याकाळची वेळ होत असल्याने आपापल्या घरी परतणारे एकटे दुकटे कधी थव्याने परतणारे पक्षी आणि आसमंतात भरून राहिलेली निःशब्द पण तरी हवीहवीशी शांतता ...

मी वाचलेलं पुस्तक : केतकर वहिनी
लेखिका : उमा कुलकर्णी
प्रकाशक : मेहता पब्लिशिंग हाउस

मला माझ्या ज्योतिषछंद जोपासताना एक वाईट सवय आहे. एखाद्या संदर्भ वा माहिती साठी त्याच्या मागे हात धूवुन लागण्याची. तसे ही अनुत्तरीत प्रश्न मला अस्वस्थ करतात त्यामुळॆ मी त्या प्रश्नांच्या मागे लागतो. . तेव्हा मी मुंबईला नोकरीला होतो. मी पॅंटच्या मागच्या खिशात एक छोटी डायरी ठेवत असे. त्यात मी माहिती, संदर्भ असे संकीर्ण टिप्पण ठेवत असे.ग्रंथालयात गेलो वा एखाद्या भाषणाला गेलो व तिथे काही दुर्मिळ माहिती मिळाली की मी ती डायरीत लिहित असे. अगदी आता आता पर्यंत ती सवय होती. मुंबई मराठी ग्रंथसंग्रहालयात जुने ग्रंथ चाळताना एकदा मला रा.ज.

(वृत्त - मालिनी , अक्षरगणवृत्त ,१५ अक्षरे , गण - न न म य य,
यती ८ व्या अक्षरावर )

सजल नयन झाले पाहताना तुला मी
अधर अधिर होते पत्कराया गुलामी
भरभर कर माझे चुंबताना जराशी
थरथर मन हे का खेटताना उराशी

प्रहर उलटला तो पांघरोनी नभाला
अवखळ रजनी ही येतसे स्वागताला
सहज हसत तेंव्हा तू मिठी मारताना
नितळ दगड झालो प्रेम हे पेलताना

बिलगुन बस आता मागणे फार नाही
वचन शपथ मिथ्या अंतरीचे बोल काही
शितल पवन येई प्रेम हे पेटवाया
सृजन समय आला आपुली भेट व्हाया

- किरण कुमार

आजकालपासून – किंवा असं म्हणता येईल की कालपरवापासून – सामाजिक स्थितीमुळे आपल्या वैयक्तिक जीवनातील कोणत्याही कृतीत बेगडीपणा घुसून जणू काही मुरून बसलाय. हा बेगडीपणा हल्ली इतका सामान्य झालाय की कोणी ‘सामान्य’ वागला तर तोच इतरांना ‘बेगडी’ वाटायचा! इतरांना सामान्य वागणं वेगळेपणाचं वाटेल की नाही ते मला निश्चित सांगता यायचं नाही; पण सामान्य वागण्याला ‘मागास’ समजण्याची नवीन रीत निर्माण झाली आहे. हा सुद्धा आपल्या सामाजिक व्यवस्थेचा दुष्परिणाम आहे, असे ना का! आपण पुन्हा बेगडीपणाकडे वळूयात.

https://www.maayboli.com/node/82983 -11

मक्तू SSSSSSब !!...(The Destiny … )
भाग -१२