ईश्वर

डोळ्यांत तुझ्या एक स्वप्न आहे
ओठांत तुझ्या माझे गीत आहे
दिसते तू जशी चंद्रकोर नभात
प्रेमात तुझ्या तो ईश्वर ही आहे
डोळे मिटूनी मी चांदणे स्मरतो
चांदण्यात तुझीच ज्योत आहे
कुंद भावनांचा झरा वाहतो एक
स्त्रोत त्याचा तुझ्या हृदयांत आहे
ती रात्र सारी सरली मिठीत तुझ्या
मावळतीस पूर्वेला शुक्र तारा आहे
कोंडला श्वास अवचित, हुंदका फुटला
जाणतो सखे वेळ बिछडण्याची आहे

मंगळवार , २६/०३/२०२४ , ०५:०५ PM
अजय सरदेसाई (मेघ)

https://meghvalli.blogspot.com/

पुन्हा जोश आला, पुन्हा मान्य केले,
बदल घडवण्याचे, अरे दिवस गेले.

किती भार झाला, कितींच्या मनावर,
कुणी हसत वेडे, कुणी मौन मेले.

खरे गोड होते, तुझे हासणे गं,
जणू देव अंगी, प्रिये उतरलेले.

तमेचे उपासक, मनाच्या किनारी,
जशी रात राणी, तिचे सर्व चेले.

दुरूनी दिसे ती, तरी दर्द होतो,
नयन तीक्ष्ण इतके, तिचे बोचलेले.

कसे तूच केले हुशारीत सौदे,
हवे ते न देता, रुचे तेच न्हेले.

- आर्त २१.०३.२०२१

-----
नेहेमीप्रमाणे मुक्त टीका, दाद आणि चर्चेस आमंत्रण. धन्यवाद.

मी लिहिले चार शब्द जे भावले माझ्या मनी
शाप द्या वा थाप द्या त्या भावनांचा मी ऋणी

मी सुखाचा ही ऋणी अन् मी दु:खाचा ही ऋणी
तेच धन मग मिरवितो मी चार शब्दांचा धनी

धन्यवाद हे ईश्र्वरा तू कूस माझी उजविली
भावना प्रसवून झालो पुरूष जन्मी माऊली

थोर हे उपकार देवा लाज मजला तू दिली
हाव मजला थोरली पण बुद्धी नाही चोरिली

काय वय ह्या लेखणीचे, काय आमुची मगदुरी
खेळ-खेळा वयात वदले, श्री माऊली ज्ञानेश्वरी

-रोहन

अरे किती शोधलं तुला मी
तुझ्या नेहमीच्या ठिकाणी
देवळाच्या आत , गाभाऱ्यात
मशिदीत
गुरू द्वारात,
चर्च मध्ये,
पण छे पत्ताच नाही तुझा .

शोधून शोधून दमले
मनात म्हंटलं अरे हो
यालाही जरा उसंत घेऊ द्या .
रोजच्या धावपळीत कंटाळा आला असेल ना तुला?

महाआरत्या
महाप्रसाद,
भक्तांची अलोट गर्दी,
जाडजूड देणग्या बुकं,
देणग्यांचे महापूर,

आजच सकाळी मला श्रीहरी कृपेने काही ओळी सुचल्या, त्या देत आहे. माझी ही पहिलीच कविता आहे त्यामुळे कशी वाटली, काय सुधारणा हव्या ते नक्की कळवा.

हरे कृष्ण...हरे कृष्ण...
ब्रम्ह, आदिमाया, महेश।
इंद्र, सूर्य, गणेश।
सर्व एकच श्रीविष्णुंचे अंश।
नित्य हरीनाम मुखी, दूर ठेवी भय सर्प दंश।।

म्हणत हरे कृष्ण हरे राम।
हरीचे झाले ज्ञानोबा, तुकाराम।
पीताच विष्णू भक्तीचे जल।
प्रल्हादाने आटवले दैत्यांचे बल।।