हल्ली हिंदी वाक्य रचना व वाक्प्रचार मराठीत वापरले जातात असे. शव्द खालील प्रमाणे आहेत.:
राणी एलिझाबेथ, साधी एलिझाबेथ.
[ही एक रूपककथा. लावू तितके अर्थ. करू तसा विचार.]
एक होती राणी एलिझाबेथ. दुसरी होती साधी एलिझाबेथ.
दोघींचाही आपापल्या मामांवर भारी जीव होता. मामांचाही त्यांच्यावर.
एके दिवशी घरात अचानक गर्दी दिसू लागली. गर्दीतच मामा झोपलेला दिसला. शेलाट्या अंग काठीचा मामा एकदम जाडसर दिसू लागला. त्याच्या अंगा खांद्यावर कसली कसली हारफुलं घातली जाऊ लागली.
साधी एलिझाबेथ मामा जवळ जायचा हट्ट धरते. राणी एलिझाबेथ सगळे प्रोटोकॉल्स सांभाळत, मूक अश्रू गाळीत उभी राहते.
नोकरीत बदली होणं हे कुणालाच नवीन नाही . तसं ते मलाही नवीन नव्हतं. बँकेतल्या नोकरीतली बदली मात्र एखाद्या शहरात असली तर बरं वाटतं परंतू एखाद्या आडवाटेच्या खेड्यात असेल तर प्रत्येक बाबतीत आपली अडवणूक होत आहे असं
--नभांतरी चांदण्यांचे उगवणे होते--
नभांतरी चांदण्यांचे उगवणे होते,
तुझेही माझ्यावर रागावणे होते..।
ह्रदय तर गुंतले,पण जवळ नाहीस तु,
हेच अंतरी मनाला समजावणे होते..।
बघ किती टिपूर आहे हे चांदणे,
(त्याकडे कल्पनेने दाखवणे होते..।)
जाऊया ना दूर एकट्यात कुठेतरी,
डोंगरात सुर्याचे उजळणे होते..।
बघ माझ्या नजरेने एकदा या आकाशी,
नभांतरी चांदण्यांचे उगवणे होते..।
--निलेश पाटील,--
--पारोळा,जि-जळगाव--
--मो-->९५०३३७४८३३--
--खूप आहे--
अंतरीच्या मनाला भाव खूप आहे,
माझिया प्रेमाला नाव खूप आहे..।
कधीतरी यावे ओठांवर ते गीत,
माझिया मनावर घाव खूप आहे..।
भरकटले ते सारे आसवांचे मेघ,
वळणावर लागले मज गाव खूप आहे..।
विस्तवातील ठिणग्या जाळ धरु लागल्या,
ह्रदय जाळणारे ते आव खूप आहे..।
गेले आकाशी सारे,स्वच्छंदी अशी पाखरे,
भूईवर राहिले ओरडणारे काव खूप आहे..।
प्राण सोडूनि गेले,भाव भक्ष झाले,
नाठाळ लांडग्यांनी मारले ताव खूप आहे..।
--निलेश पाटील--
--पारोळा,जि-जळगाव--
--मो-९५०३३७४८३३--
--गजल--
शब्द गजल निःशब्द गजल,
हीच माझी मित गजल..।
या मनाची अशांत भावना,
तीच माझी प्रित गजल..।
उनाड होती मनी रुजलेली,
अशी ही माझी गीत गजल..।
अंगार झाली तप्ततारीका,
उगाच शिवली चित गजल..।
उजाड वनी ही सहज शिरली,
बहार झाली रीत गजल..।
प्रित गजल,मित गजल,
ह्रदयी पसरली गीत गजल..।
--निलेश पाटील,--
--पारोळा,जि-जळगाव--
--मो-९५०३३७४८३३--
काही बदलांची नोंद. रसिकता वाढत चाललीय. झाकिर हुसेनचा तबला, किशोरी आमोणकरांची दुर्मिळ रेकार्डींग, वसंतरावांचं गाणं कुणीतरी कुठूनरी शोधून काढतं. नक्की ऐका आणि पुढे पाठवा असा आग्रह असतो. कधी। पुलं, अत्रेंचा किस्सा येतो.. बऱ्याचदा ऐकलेला असतो. पण। पाठवणारानं पहिल्यांदाच ऐकलेला असतो. त्याचाही नाईलाज असतो. मग कुणी तरी कधीतरी संदीप खरेची "दमलेला बाबा" वाचून कासावीस होतं. आपण एकट्यानंच का कासावीस व्हायचं? हा सुविचार मनात घेऊन मग। तो इतरांना कासावीस करायला धडाधडा पोस्ट करत सुटतो. तत्वज्ञानाला आता कधी नाही इतके चांगले दिवस आलेत.
आधीच्या भागांसाठी खाली दिलेल्या लिंकवर जा.....
भाग-1
https://www.maayboli.com/node/65783
भाग-2
https://www.maayboli.com/node/65793
--बहार--
आले येथे बहार सारे उधळूनी गेले,
अंधारलेले रस्तेही असे उजळूनी गेले..।
कुठे गेले देव सारे दिवेलागणीला,
आले गनीम सारे,दिवे विझवूनी गेले..।
दुर अशा सांजवेळी फुलेही आता बहरली,
बहरलेल्या या फुलांना सारे चुरडूनी गेले..।
नभवरी चांदण्यांचा घोर कोप झाला,
टिमटिमते हे चांदणे असे निखळूनी गेले..।
हा खेळ वाटे पोरखेळ फुले फुलण्याचा,
आले येथे बहार सारे उधळूनी गेले..।
--निलेश पाटील,--
--पारोळा,जि-जळगाव--
--मो-९५०३३७४८३३--
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.