मध्यंतरी माबोवरील गणेशोत्सवात ‘खेळ शब्दांचा- मराठी लेखक व पुस्तके’ या उपक्रमात मी भाग घेतला. त्यानिमित्ताने अनेक आवडत्या पुस्तकांची आठवण चाळवली गेली. त्यापैकीच ‘कोवळी उन्हे’ हे एक. त्यावर मनात खदखदत असलेले काही लिहावे अशी प्रबळ भावना झाली. म्हणून हा लेख.
मी त्या बाबांच्या मठात पोहोचलो. आणि दर्शनाच्या रांगेत उभा राहिलो. आता माझी पाळी आली. मी बाबांसमोर माझी जन्मपत्रिका ठेवली आणि भविष्य बघतील म्हणून हात पुढे केला. बाबाजींनी माझ्या हातावर एक रुपया ठेवला आणि एखाद्या कागदाच्या कपट्याप्रमाणे जन्मपत्रिका फाडून फेकून दिली.
'बोल बाळा, तुझी काय समस्या आहे'.
मला फार आनंद झाला कारण माझे घरचे आणि नातेवाईकांशिवाय अजून कुणीतरी मला 'बाळा' म्हणून हाक मारली होती.
'बाबा, माझं लग्न जमत नाही'.
'माझ्याकडे सर्व गोष्टींवरचा तोडगा आहे. तुझ्याही समसयेचा तोडगा आहे. पण, तुला मी सांगेन तसं वागावं लागेल. बोल तयार आहेस का?'
चटका लावून जाणारी एक बातमी. त्यांच्या असंख्य चाहत्या वाचकांपैकी मी एक. बस्स! एव्हढंच काय ते आमचं नातं. त्यांच्या ब्लॉग्वरच्या किंवा त्यांनी इ-मेल वरून पाठवलेल्या ताज्या कविता वाचणं हा माझा एक आवडता छन्द होता. अगदी अलीकडेच समजलं की त्या वसईहून पुण्याला वास्तव्याला आल्या आहेत. त्या एकदा स्थिर- स्थावर झाल्या की फोन करून त्यांना भेटायला जायचं असं मी ठरवलं होतं. व्हॉट्स अप वर फिरत-फिरत बातमी आली ती त्यांच्या आजारपणाविषयी आणि नंतर आज, आकस्मिक निधनाची. मराठी साहित्य विश्वात कधीही भरून न येणारी पोकळी वगैरे ठराविक साच्यातल्या मान्यवरांच्या प्रतिक्रिया येत राहतील.
माझा मित्र रामू याने सांगितल्याप्रमाणे मी 'सेटलमेंट बाबा'कडे जायचा निर्णय घेतला. माझ्या मित्राने त्या बाबांचा पत्ता मला वॉटसपवर टाकला होता. तो पत्ता होता- मैनापुर, कबुतर चौक. कबुतर चौकापासून ५ किमीवर राघूवाडी हे छोटेसे गाव आहे. त्या गावापासून अर्धा किमीच्या कच्च्या रस्त्यानंतर बाबांचा मठ आहे.
मी मैनापूर स्टेशनपासून कबुतर चौकला जाण्यासाठी रिक्षा शोधत होतो. तेवढ्यात एक रिक्षा आली.
'काका तुम्हाला कबुतर चौकला जायचंय का?' रिक्षावाल्याने विचारलं.
'इथेसुद्धा काका? हा 'काका' नावाचा टॅग माझ्या नशीबातून केव्हा जाणार आहे देव जाणो.
माझा मित्र रामू याने सांगितल्याप्रमाणे मी 'सेटलमेंट बाबा'कडे जायचा निर्णय घेतला. माझ्या मित्राने त्या बाबांचा पत्ता मला वॉटसपवर टाकला होता. तो पत्ता होता- मैनापुर, कबुतर चौक. कबुतर चौकापासून ५ किमीवर राघूवाडी हे छोटेसे गाव आहे. त्या गावापासून अर्धा किमीच्या कच्च्या रस्त्यानंतर बाबांचा मठ आहे.
मी मैनापूर स्टेशनपासून कबुतर चौकला जाण्यासाठी रिक्षा शोधत होतो. तेवढ्यात एक रिक्षा आली.
'काका तुम्हाला कबुतर चौकला जायचंय का?' रिक्षावाल्याने विचारलं.
'इथेसुद्धा काका? हा 'काका' नावाचा टॅग माझ्या नशीबातून केव्हा जाणार आहे देव जाणो.
मी माझ्या कथेची लिंक व्हाट्सएवर शेअर केली पण ती व्हाट्सआपला सेंड न होता फेसबूकवर पोस्ट होते काय करु?
अंतरातले गाणे
अंतरातले गाणे वेडे
भरभरून येते की ओठी
येवो जावो ऊन—पावसा
झरा वाहतो कडेकपाटी
ग्रीष्मी सुकूनी क्षीण होतसे
पुन्हा कुठूनी तो येतो भरुनी
कळेचना तो उगम तेथीचा
निरखित त्याचे कवतिक दूरुनी
वार्‍यामधूनी गगनामधुनी
देतो घेतो कुठल्या ओळी
रोखू न शकती गतिमानता
फत्तर हो का माती काळी
विहरत जाता गाणे अवघे
समरसून मन जाते बुडूनी
लहरींवर हिंदोळत जाता
गाणे विरते उगम जेथुनी
बँकेतलं माझं काम नीट चालूच होतं. माझी कर्ज देण्याची पद्धत इतकं होऊनही मी बदलली नाही. आता मार्च महिना संपला होता. मोहंती साहेबांनी मध्यंतरी एकदा अचानक भेट देऊन तपासणी केली. त्यांना
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
