साहित्य

.

बंद केले पापणीला साचलो मी
आग झाली आसवांची भाजलो मी

वेदनांचा कैफ आता काय सांगू
भान जाण्या वेदनाही प्यायलो मी

दूर जा तू फार माझ्या सावलीच्या
ना तसाही फार कोणा लाभलो मी

रात्र नेली तारकांनी चोर वाटे
नेमका रात्रीच त्याही जागलो मी

खूळ होते आंधळे डोक्यात काही
काय होतो रे जगाशी भांडलो मी

अर्थ का केव्हा कधी शब्दास होता
जो फुकाचा खूप तेव्हा गाजलो मी

टाळले होते कुणी का आरशाला
तेवढा होतो मलाही लाजलो मी

राहिलो ना मी जुना हा बोल त्यांचा
वेगळा होतो कधी का वागलो मी

वारकरी संप्रदायाचे महत्त्व
वारी आणि वारकरी-
वारी म्हणजे आषाढी व कार्तिकी शुद्ध एकादशीला विठ्ठलाच्या दर्शनासाठी आपापल्या गावाहून पंढरपूरला केलेली सामुदायिक पदयात्रा. विठ्ठलाच्या दर्शनाने दुःखाला वारते आणि सुखाचा मार्ग दाखवते ती वारी, अशी व्याख्या आपल्याला करता येईल. एकादशीला किंवा इतर पवित्र दिवशी जो नियमित वारी करतो, त्याला ‘वारकरी’ किंवा ‘माळकरी’ म्हणतात. आणि वारकरी जो धर्म पाळतात त्याला ‘वारकरी धर्म’ किंवा ‘भागवत धर्म’ म्हणतात.
वारकऱ्यांची लक्षणे-

दीपाचा चेहरा मला पाहून फुलला होता. " अगं, लवकर तयार हो. आपल्याला निघायचंय ना .....? " मी इच्छा नसतानाही म्हणालो. मला तर तिनी उशीर केला आणि जाण्याचं रद्द झालं तर बरं होईल असं वाटत होतं. त्यावर पप्पाही म्हणाले, " दीपा जरा लवकर तयार हो बेटा. एव्हाना आपण निघायला पाहिजे होतं... " ते पुढे काही म्हणणार तेवढ्यात दीपा त्यांच्या जवळ जाऊन त्याना कवटाळीत म्हणाली," हे काय हो पप्पा, तीन साडेतीनला तर मी आल्ये. नाही गेलं तर नाही का चालणार...." आता मात्र पप्पा माघार घेत म्हणाले, " तुला काय म्हणायचंय ना ते ताईला सांग. उगाच दोघी मला मधे घेऊ नका.,,," असं म्हणून ते जागचे उठले आणि आत गेले.

विरही प्रीत

कोरोनाचा कहर होता
रस्तेही होते सुने सुने
लपून घरात बसले सगळे
कुणी अधिक कुणी उणे

तशात ठरले लग्न माझे
माझेच मला झाले ओझे
त्याची सांगतो चित्तरकथा
ऐका मित्रहो मनीची व्यथा

भेटी-गाठी कुठले फिरणे
चार चार हात दूर राहणे
मुसक्या आड ओठ सुकले
हसणे लाजणे तेही लपले

तृषार्त आम्ही विरही प्रीत
कोरोनाची विपरीत रीत
पाणीच पाणी जरी चहूकडे
दोघेच आम्ही परी कोरडे

आठवले मज बैल बिचारे
हिरव्यारानी मुख बंद का रे?
बांधले मुसके मुखावरती
हिरवा चारा खाऊ न शकती

देव!
‘देव’ या संकल्पनेबद्दल खूप मतमतांतरे आहेत. कुठलंही मत मान्य नसलं तरी त्याबद्दल परमतसहिष्णुता ठेवून आदर असावा.
मी माझ्या अल्प बुद्धीनुसार काही विचार मांडत आहे. सर्व वाचकांना नम्र विनंती की, हे माझे वैयक्तिक विचार आहेत. कुणाच्याही विचारांचा अनादर करण्याचा माझा मुळीच उद्देश नाही. माझे विचार कुणाला पटतील किंवा कुणाला पटणारही नाहीत. ते सगळ्यांना पटावे हा माझा आग्रहही नाही. मी स्वतःशीच केलेलं हे विचारमंथन आहे. ते तुमच्यापुढे मांडतो. पटलं तर घ्यावं नाहीतर सोडून द्यावं.

ताई ( भाग २रा)
-----------------------