कामावरून घरी आलो की माझा आवडता उद्योग म्हणजे हेडफोन आणि फुल्ल आवाजात गाणी. एकदा कामाच्या दोन चार दिवस सतत लोड नंतर दमून भागून घरी आल्यावर हेडफोन शोधायला गेलो तर सॅक मधून हेडफोन गायब !!!!!
डोक्यात आलेला पहिला विचार म्हणजे ह्या क्लिनिंग स्टाफ पैकी कोणीतरी ढापला बहुतेक....
आज तू चक्क तीन वर्षांची झालीस! वाढदिवशी तू घातलेल्या पंखाप्रमाणे तुला आता खरोखर पंख फुटले आहेत! तुझा वाढदिवस तू खूप खूप एंजॉय केलास! दिवसभर 'हॅपी बर्थडे टू यू' म्हणत होतीस! गेल्या एका वर्षामध्ये तुझी झेप थक्क करणारी आहे! अलीकडे तर तू मोठ्या माणसांप्रमाणे बोलतेस! जवळ जवळ ऐकलेला प्रत्येक शब्द तुला लक्षात राहतो आणि नंतर तू अचानक तो शब्द असलेलं वाक्य बोलतेस! तुला इतके बारीक सारीक संदर्भ लक्षात राहतात! माणसं चांगले लक्षात राहतात!
पहाटेची वेळ होती, दाल सरोवरात वेगवेगळ्या रंगांची मनमोहक कमलदले फुलली होती. त्यांचा मादक गंध आसमंतात दरवळत होता. त्या सुगंधाला भुलून एक भुंग्यांची टोळी बेधुंद होऊन रसपान करू लागली. भृंगूला कळेच ना की ह्या कमळावर बसू की त्या? अखेर त्यानी एकाची निवड केलीच. कोवळ्या पांढऱ्या स्वच्छ पाकळयांवर विराजमान होऊन भृंगराज स्वतःशी गुणगुणू लागले. सूर्याची कोवळी किरणे जाऊन आता जरा ऊन बोचू लागलं होतं. म्हणून मग जरा जंगलात फेरफटका मारायचा बेत ठरला. सगळी भुंग्यांची टोळी सुरूबनात गारव्याच्या शोधात गेली. आपले भृंगराजही मित्रांबरोबर पकडापकडी खेळण्यात दंग झाले.
आळवणी
तुजविण वाटे । असार संसार । व्यर्थ बडिवार । भोवताली ।।
तुज नाठविता । त्रासले हे मन । व्याकुळले प्राण । तुझ्याविना ।।
सुटू पाहे धीर । भाराभार चिंता । घाला अवचिता । पडिला का ।।
नव्हे अाराणूक । तुजविण देवा । धाव रे केशवा । लागवेगी ।।
धाव धाव अाता । वेगे हात देई । येई लवलाही । ह्रदंतरी ।।
सुखावेल जीव । रूप देखताच । अाळी करी साच । बालकाची ।।
दिसली ती गोरी दारा
पटक्यानी डोळा मारा
जानेवारी संप्ला नी
सुटला प्रेमाचा वारा
भेटत नाही ती आता
तीच्या बापाला मारा
सुख तीचे त्याच्यासंगे
'लव'वाला दावा हारा
पळताती गोर्या पोरी
राहूल्या मागे बारा
―₹!हुल /११.९.१७
मुली पाहण्याचा कार्यक्रम हा प्रत्येक विवाहइच्छुक तरूणाच्या वाटेला येतोच आणि त्यात जर तो पहिलाच कार्यक्रम असेल तर
आणखीनच गंमतीदार वाटतो..आणि आजच असा कार्यक्रम पाहण्याचा, अनुभवन्याचा योग माझ्या नशिबी आला..
मुलाने विशी गाठली , मिसरूडे फुटल की, तो विवाहस पात्र झाला अशी एकंदरीत जुनी समजूत अजूनही काही पालकांच्या मनात ठाण मांडून आहे...
मग त्या समजूतीआड चाॅईस, करीअर, "नोट रेडी नाॅऊ" असले कुल शब्द येत नाही आणि असे विचार करणार्‍या माझ्यासारख्या तरूणांना मग तोंड दाबून बुक्याचा मार सहन करावा लागतो...जन्मदात्यापुढे काय करणार बापुडे ?? असो ..
"डिव्होर्सच कारण काय होतं?"
"इराचं अफेअर होतं ना"
"अफेअर? सवालच नाही!" नीरव म्हणाला.
मी नीरवकडे बघितले, एवढा आत्मविश्वास? कसा काय? एखादा माणूस जर ठामपणे एखादी गोष्ट सांगत असेल, तर विश्वास ठेवायचा?
"अनिकेतचं अफेअर आहे" नीरव पुढे म्हणाला.
"कशावरून?" नित्याने विचारले.
"मला इरा म्हणाली" नीरव म्हणाला.
"कधी?" मी विचारले.
"सात-आठ महिने झाले असतील" नीरव म्हणाला.
अफेअर म्हणजे भ्रष्ट्राचार! कोणाचं कुठे चालू आहे, माहित नसतं, पण चालू लोकांचा चालू असतो.
आज अभी येणार आहे भेटायला. काल फोनवर महत्वाचं काहीतरी बोलायचय म्हणाला. कॉलेज, इंटर्नशीप बुडवून येतोय म्हणजे नक्कीच काहीतरी महत्वाचं असणार. आज मुद्दाम मी त्याच्या आधीच तिथे जाऊन पोहोचलेय. इथे उभं राहिलं की कॉलेजच्या गेट बाहेरचा रस्ता अगदी लांबपर्यंत दिसतो.
ह्या सगळ्याला सुरुवात झाली ते कॉलेज जॉ‌ईन केल्याच्याच वर्षी. त्याच्यावर क्रश होता म्हणा ना. पण तेव्हा हे फक्त माझ्या आणि संयुक्ता मधेच होतं. सुरूवातीला त्याचं नावही धड माहीत नव्हतं आम्हाला.
तेव्हाचा नाव जाणून घेण्याचा प्रकार आठवून सुद्धा आता हसायला येतं.
सत्यासत्य
लटिका संसार । गुंतवितो फार । सावलीचा भार । तैसे होय ।।
मृगजळी पूर । भय ते जीवास । साच अविनाश । दिसेचिना ।।
कृपाळुवा तुम्ही । सर्व संत जन । दाखवी निधान । सत्य थोर ।।
दूर होता जाण । दुःस्वप्न भीषण । शांति समाधान । लाभे जीवा ।।
घेता अनुभूती । सत्याचीच सदा । गोंधळूक कदा । होईचिना ।।
निवांत निश्चल । होवोनिया मन । श्रीहरी चरण । चिंतीतसे ।।
ॐ तत् सत् ।।
निधान = ठेवा, खजिना
