आई

अश्रु..

तुझ्या डोळ्यांतील
अश्रु पाहुन
आई!..जीव माझा
कासावीस झाला
नेमका काय असेल
अर्थ तयाचा
तो आज उमगला

माझ्या प्रत्येक
वाटचालीसाठीची
तुझी होणारी
तगमग
आज मज जाणवली
अशा अजुन किती
वेदनांची अश्रुफुले
तु माझ्यासाठी सांडवली

तुझ्या नयनांतील
हे अश्रु
नसतील आता
वेदनेचे
ते अश्रु
असतील आता
आनंददायी क्षणांचे
तो टिपुन घेता तु
अलगद तुझ्या करांने
सफल होईल माझे
अवघे जीवन
तुझ्या पोटी
जन्मल्याचे!..

(दिप्ती भगत)

'आई' या कवितेचे राहिलेले दोन कडवे

काय जादू असते
ममतेत कोण जाणे
'आई' म्हणुनी त्याने
हाक मारली नव्याने

आवाज ऐकुनी त्याचा
ती माता सुखावली
या मृत्युलोकात ती
पुन्हा द्विज झाली

आई

दुखणे जरी बाळाचे
जळते मातेच्या काळजात
डोळ्यास झोप नाही
चिंतेत जगली रात

पसरून पदर देव्हाऱ्यात
स्वतःचे गार्हाणे मांडते
कर बरे बाळास माझ्या
म्हणुनी देवाशीच भांडते

लेकरास दुःखात पाहून
आज ती खचली होती
धरुनी छातीशी कोकराला
उपाशीच निजली होती
-अमोल

आई

तुच का ती जीने घडवला शिवा
तुच का ती जीने नीपजला शंभु छावा
ती जिजाऊ तुच तर ग...माता त्याची
इतिहासाच्या पानापानावर ख्याती ज्याची

तुला पाहुन त्या आठवतात... अंबा आणि काली
तुझ रुप पाहुन नजरेसमोर चंडीका आली
तुच तर घडवलास हा सारा इतिहास
या धरेवर तुला मान आहे खुप खास

तुच होतीस ना ती झाशीवाली
अग तुच तर ती रणमैदा झुंजाया आली
तुझेच डोळे रुद्र झाले
तुझ्याच गर्जने लोक उचली भाले

तुच आहेस ती जी जन्म देते
ठेच लागता उराशी घेते
तुलाच म्हणतात ना ग आई
लेकरासाठी जीचा जीव तळमळत राही

माझ्या आईच्या पश्चात इतके वर्ष बहिणीने संभाळलेली तिची नथ अलीकडेच फार मोठ्या मनाने तिने मला दिली. त्याबद्दल तिचे खूप खूप आभार. मला स्वतःला नथ घालणे खरं तर आवडत नाही पण तरी ही आईची नथ तिने मला दिली हा मला माझा सन्मानच वाटला. त्यावेळी मला काय वाटलं ते शब्दात सांगणं कठीण आहे.

कुठं शोधू तुला आई
जग ओस पडलं
तुझी हाक ऐकण्यासाठी
मन धडपडून रडलं

आमच्या लहानपणच्या खोड्या
तुझ्या डोळ्यांत हसल्या कितीदा
माझ्या हरवलेल्या बाहुल्या
तुझ्या कौतुकात सापडल्या कितीदा
तगमग तगमग होते जीवाची
मग धावत येतात तुझे भास
अवघ्या अस्तिवालाच लागते गं मग
तुझ्या भासांचीच वेडी आस

जागं असण्याची भीती वाटते
झोपायची भीती वाटते
तू लवकर परत ये ना
मला सगळ्या जगाची भीती वाटते

खोल खोल खोल तू माझ्या अंतरात
सारे जग सामावले तुझ्या पदरात