Self development
हे दारूच्या व्यसनासंबंधी टिपण आहे. दारूसोबतच्या बारा वर्षांच्या प्रवासात मला लागलेला चकवा, या अनुषंगाने हे टिपण आहे. अशा प्रकारच्या मजकुरात सहसा जाणवणारं वैशिष्ट्य म्हणजे, ते चर्चमध्ये देतात तशा कन्फेशन च्या वळणावर जाताना दिसतं. इथं तो मोह टाळून सिंपलशॉट आठवणींच्या वाटेनं जाण्याचा प्रयत्न केला आहे.
For a conscious being, to exist is to change, to change is to mature, to mature is to go on creating oneself endlessly.
-Henri Bergson
जगात सगळ्यात काही शाश्वत, कायमस्वरुपी असेल तर तो म्हणजे बदल! आपल्या अवतीभोवती असलेली प्रत्येक गोष्ट कायम बदलत असते, गोष्टच काय तर आपण स्वतःही कायम बदलत असतो. आपली मते, आपले विचार, सवयी, स्वभाव, विचार करण्याची पद्धत ही कायम बदलत असते. कधी कधी हे नकळत होते तर कधी कधी आपण जाणून बुजून, उमजून स्वतःला बदलतो. कधी एखाद्या क्षणी कोणाच्यातरी बोलण्यातून किंवा आपल्याला स्वतःलाच जाणीव होते की आपण किती बदललो.
✪ “मै कोई बेचारा नही हूँ, हमें बेचारगी नही, बराबरी चाहिए"
✪ २% लोकांकडे दृष्टी नाही, पण ९८% लोकांकडे व्हिजन नाही
✪ जन्मल्यावर अंध बाळ म्हणून वडिलांनी जमिनीत पुरायचं ठरवलं
✪ वैज्ञानिक डॉ. एपीजे अब्दूल कलामांसोबत भेट आणि त्यांची मदत
✪ क्षमतेला साकार करण्याची वाट दाखवणारी शिक्षिका
✪ सिस्टीमसोबत संघर्ष करून बारावीनंतर विज्ञान घेतलेला पहिला भारतीय दृष्टीहिन विद्यार्थी
✪ अमेरिकेमध्ये उच्च शिक्षण आणि भारतामध्ये ८०% दिव्यांगांना रोजगार देणारा उद्योगपती
✪ प्रतिष्ठेचा पुरस्कार "स्पेशल कॅटेगरीतून नको" म्हणून नाकारण्याची हिंमत
Conflict Resolution अर्थात संघर्ष निराकरण या विषयावरचा एक छान व्हिडिओ पाहण्यात आला. त्याचा गोषवारा पुढे देत आहे.
https://youtu.be/DSGy5yvC0hM?si=CO_e_Fvrbl7tIGGI
शीर्षकावरून काही वेगळ्याच अपेक्षा घेऊन आला असाल कदाचित. परंतु इथं एक वेगळाच उपद्व्याप करून ठेवलेला दिसेल. अंतर्मुख प्लस मुखदुर्बळ प्लस असामाजिक प्लस एकलकोंडे, अशा डेडली कॉंबिनेशनच्या माणसांबद्दलची काही निरीक्षणं इथं नोंदवली आहेत. किंवा त्यामाध्यमातून अशा माणसांच्या गुप्त कम्युनिटीची काही रहस्यं फोडण्याचा प्रयत्न केलेलाय.
यावर कुणी विचारेल की, ' हे का म्हणजे? कशासाठी हा उद्योग? काय गरज याची? '
तर काय बसल्या बसल्या जीव राहवत नाय. कायतरी टाईप करत रहायचं. दुसरं काय!
हा लेख मी आजवर उपस्थित राहिलेल्या आणि मी स्वत: सादर केलेल्या अनेक सेमिनार आणि प्रेझेंटेशन मधील विविध अनुभवांवर आधारित आहे. मला आशा आहे की, हा लेख तुम्हाला प्रभावी सादरीकरणासाठी एक मार्गदर्शक तत्त्व म्हणून मदत करेल.
अमेरिकेतल्या Idaho राज्यात राहणारं एक कुटुंब. नवरा-बायको आणि ७-८ मुलं. नवरा-बायको कट्टर Mormon पंथीय. या पंथाच्या लोकांचा आधुनिक जगावर, वैज्ञानिक प्रगतीवर अजिबात विश्वास नसतो. आधुनिक शिक्षण, वैद्यकीय उपचार इ. गोष्टी म्हणजे सैतानाशी सामना. त्यापासून दूर राहायचं. आयुष्यात येणारं प्रत्येक संकट देवाने परीक्षा घेण्यासाठी धाडलं असल्याप्रमाणे सहन करायचं. त्यातून जमेल तसं तरुन जगणं पुढे सुरू ठेवायचं. ही यांची रीत.
हे कुटुंबही तसंच. वडिलांचा भंगार व्यवसाय. सगळी मुलं तिथे पडेल ते अंगमेहनतीचं काम करण्यात तरबेज असतात. पण एकूण जीवनशैली पुरती रासवट.
बुजरेपणाची मूळं बहुतेक लहानपणातच रूजलेली असावीत. चेहरा भरून, ओसंडून हसायला तेव्हाही जमत नव्हतं, आणि आजही नाही..!
ह्या घरकोंबड्या पोराचं काय करावं, ह्या प्रश्नाचं उत्तर सापडत नसल्यामुळे हताशपणे माझ्याकडे बघत हळहळणाऱ्या आईचं, आणि त्या प्रश्नाचा नादच सोडून दिलेल्या वडिलांचं सांत्वन, मी तेव्हाही करू शकत नव्हतो, आजही नाही.
काय खरे, आणि काय खोटे समजत नाही.....
काय बरोबर आणि काय चुकीचे समजत नाही .....
काय करावे आणि काय नाही करावे समजत नाही ....
मनाचे एकावे कि डोक्याने चालावे समजत नाही ....
मन मारून जगावे कि मनाप्रमाणे जगावे समजत नाही ....
म्हणूनच भय इथले संपत नाही .
मनाप्रमाणे जगणे मस्तच ...... पण डोक्याने जगल्यावर बाकी सगळे खुश. (बाकी सगळे म्हणजे जी चार लोक , जी आपल्याला नाव ठेवत राहतात ती खुश.)
ती चार लोक आपल्याला फक्त नाव ठेवतात.
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
