पत्र

प्रिय.....

Submitted by बागेश्री on 25 June, 2013 - 08:19

प्रिय सखे,

हे पत्र नाही, एक आवेग आहे... तो ओसरला की सारं शांत होईल... पूर्वीप्रमाणे, शांत!
फक्त हा आवेग सांभाळून घे, समजून घे.... पेलून घे...

दोन दिवस.. दोन दिवस झाले प्रचंड घूसमटते आहे.. प्रचंड!

दोन दिवसांपूर्वी तुला फोन केला... खूप आनंदात.. माझ्याकडची आनंदाची बातमी तुला न देता तो आनंद साजरा होईलच कसा...?आपली सवयच ना... लहान लहानग्या इच्छा पूर्ण झाल्या की कर फोन ...आणि फोनवरच्या शब्दांतच सिलीब्रेशन, खरं तर तेच खरं आनंदानं न्हाऊन जाणं!

शब्दखुणा: 

कर्ट कोबेनचे मित्रास पत्र

Submitted by अश्विनीमामी on 13 June, 2013 - 04:33

निर्वाण, ह्या ग्रंज रॉक गृपचा लीड गिटारिस्ट, कवि आणि गायक असलेला कर्ट कोबेन ह्याने वयाच्या सत्ताविसाव्या वर्षी आत्महत्या केली. तो सात वर्षाचा असताना त्याच्या आईवडिलांचा घटस्फोट झाला होता व त्याच्या मनावर ह्या घटनेचा परिणाम झाला होता. त्यानंतरचे कौटुंबिक अस्थैर्य, कुणाचाच फारसा भावनिक आधार नसणे ह्यामुळे त्याची मानसिक अवस्था कायमच नाजुक होती. प्रसिद्धी, क्रिएटिव सॅटिस्फॅक्षन इत्यादी मिळूनही तो आतून प्रचंड अस्वस्थ असे आणि त्यातूनच शेवटी आत्महत्येचे पाउल उचलले गेले. बॉडा ह्या आपल्या काल्पनिक मित्राला त्याने हे शेवटचे पत्र लिहीले आहे. पितृदिनाच्या निमित्ताने त्याचा मराठी अनुवाद केला आहे.

विषय: 

एक पत्र!

Submitted by चिखलु on 20 June, 2012 - 12:09

नमस्कार,

नक्की माहित नाही, तुला हे माहित कि नाही. माहिती असेल तरीही वाच एकदा. आपल्याला थोड्या थोड्या गोष्टींचा त्रास होतो. सहन होत नाही. दुसऱ्याच ऐकायचा नसता. असा वाटतं सगळं जग खायला उठला आहे. आणि आपण अजूनच खचून जातो. असा वाटतं सगळं दुखः देवाने आपल्यालाच दिले आहे. आणि मग निराशेचा खेळ चालू होतो.

गुलमोहर: 

तिने काय करावं?

Submitted by मोहना on 26 November, 2011 - 19:06

कोणे एके काळी ती त्याला गाडीत भेटली. तो त्याच्या गावी गेला होता. ती मैत्रिणीबरोबर परत येत होती. तिच्या हातात डायरी. दोघी कविता वाचनात मग्न. तो अधुनमधुन डोकावत असला डायरीत, तरी तिला त्याची कल्पना नव्हती. त्या दोघींचं जगच निराळं होतं. एकदम त्याने डायरीच मागितली वाचायला. नाही कसं म्हणणार?
"डायरी आहे."
"हो, तीच मागतोय." त्याने धीटपणे म्हटलं.
"कविता आहेत. बाकी विशेष काही नाही."
"त्याच वाचायच्या आहेत."
"आवडतात?" असं म्हणत तिने त्याच्या हातात डायरी सुपूर्द केली. तो वाचत राहिला. त्या गप्पांमध्ये रंगून गेल्या.

गुलमोहर: 

देखणे शहर [तरही]

Submitted by क्रांति on 19 September, 2011 - 09:33

तरहीची ओळ देखणी, वेड लावणारी आहे, हा माझा यथातथा प्रयत्न.

काहिली म्हणे, "माझे सावलीत घर होते,
या इथे कधीकाळी देखणे शहर होते!"

लाभले कधी येथे जल तृषार्त पांथस्था,
आणि भूक शमवाया अन्न घासभर होते

तूच गंध लुटला अन् नाव मात्र वार्‍याचे?
सांग, कोण दोघांतुन जास्त खोडकर होते?

चांगले दिसेना, पण छिद्र नेमके दिसते!
फक्त तेवढ्यापुरती पारखी नजर होते!

नीज येत नाही की जाग पाळती डोळे?
घालमेल स्वप्नांची मात्र रात्रभर होते!

नाव जाणण्यासाठी तोडलेस तू ज्याला,
त्या अनाम नात्याला केवढे पदर होते!

जाणत्या चुका त्यांच्या, भोगणार शिक्षा मी,
हद्द त्यात, माफीचे पत्र हातभर होते!

गुलमोहर: 

पावती

Submitted by मंदार-जोशी on 14 September, 2011 - 05:11

तुझ्या फोटोंसारखीच
तुझी सगळी पत्र केव्हाच
फाडून, तुकडे करुन
फेकून दिली

तू माझ्यासाठी घेतलेल्या
पर्फ्युमची पावती मात्र
जीवापाड जपली आहे
त्या पावतीवर
इतरांना दिसते
ती किंमत, दुकानाचं नाव
इतकंच काय
खरेदीची वेळही नोंदवलेली

तुझी सगळी पत्रं
केव्हाच
इतिहासात जमा झाली आहेत
पण मी आजही
ती पावती 'वाचतो'
तुझ्या पत्रांसारखी

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

पत्र

Submitted by मंदार-जोशी on 5 September, 2011 - 00:31

तुला पत्र लिहिताना
'काय' लिहावं
असा प्रश्न कधी पडला नाही
आणि 'किती' लिहावं
याचं भान कधी राहिलं नाही
आज मात्र
नेहमीपेक्षा वेगळंच घडलंय......
अजून कागदावर
एकही अक्षर
उमटलं नाहीये हे......
पानभर लिहून झाल्यावर
लक्षात आलंय

...आणि तू हे न लिहीलेलं पत्र
पोहोचलं म्हणालीस?
Kavita_Patra.jpg

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ब्लॉगवर पूर्वप्रकाशित

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

तुझी खबर (तरही)

Submitted by आनंदयात्री on 12 July, 2011 - 00:31

"खोल खोल आतवर तुझी नजर" या तरहीसाठी माझा सहभाग -

खोल खोल आतवर तुझी नजर
पोचते तिथे जिथे तुझेच घर

आसवांत वाहिल्या तुझ्या खुणा
साचले रूमालभर तुझे शहर!

विरह वाढता रडायचीस तू
(मी असायचो उगाच थेंबभर)

आठवांत राहती जुन्या व्यथा
सांग मग पडेल का तुझा विसर?

चालतो तसेच पाय ओढुनी
वाट हरवली कधीच दूरवर

जीवना तुझा लळाच लागला
मरणही तुझीच वाटते कुसर

तू निवांत वाच एकदा कधी
मी तुझेच पत्र अन् तुझी खबर

- नचिकेत जोशी

गुलमोहर: 

मजकूर (तरही गझल)

Submitted by आनंदयात्री on 16 May, 2011 - 01:34

विसरणेही तुझ्या लक्षात नाही
मना, सुटका तुझी इतक्यात नाही

तुझा मजकूर तर केव्हाच कळला
भलेही तो तुझ्या पत्रात नाही

जवळ येणे तुला जमलेच केव्हा?
विलगणे अन् तुझ्या हातात नाही

नको ती ओढ स्वप्नांची जराही
खरे आयुष्य हे स्वप्नात नाही

मना, तू चल, पुकारे चांदणे बघ!
तुझे कोणीच या गावात नाही

तुझीही वेगळी आहे कहाणी
हवे जे तुज, तुझ्या नशिबात नाही

तुम्ही जो पाहता तो मोकळा मी
खरा मी कैद! - पण माझ्यात नाही

- नचिकेत जोशी

गुलमोहर: 

वाढदिवसाची भेट

Submitted by प्रज्ञा९ on 29 April, 2011 - 16:24

सखी,

तुझा वाढदिवस जवळ आलाय. खरंतर वाढदिवस म्हणून काही विशेष सेलिब्रेशन केल्याचं नाहीच आठवत. माझ्या वाढदिवशी तू माझ्या घरी यायचं, तोवर मी नवीन ड्रेस घालून तयार रहायचं, मग आपण दोघी आजोबांकडे जाऊन त्यांना नमस्कार करून तसंच पुढे समुद्रावर जायचं. तिथे भेळ घ्यायची, आणि जरा वेगळं काही म्हणून एखादं आइस्क्रीम! झाला वाढदिवस!

आणि तुझा वाढदिवस तर बरेचदा पुण्यातच व्हायचा. म्हणजे तू पुण्यनगरीत, नि मी रत्नागिरीत. मी पेपर झाले म्हणून सुटीच्या उद्योगात, तर तू एक मोठी परीक्षा संपली तरी टि.म.वि. च्या संस्कृतच्या परीक्षेत गर्क!

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

Pages

Subscribe to RSS - पत्र