"निल्या हल्ली फेसबुकावर नाही का? त्याला परवा टॅग करायचा होता तर सापडलाच नाही."
"अरे जाम घोळ झाला रे. निल्या त्याच्या जर्मन साहेबाच्या बायकोच्या बरियलला गेला होता त्याचे रिकामटेकडे रुममेट घेऊन.त्याला ग्रुप टिकेट काढून पैसे वाचवायचे होते.तर म्हणाला तुम्हीपण चला. त्यांना तिथे काही उद्योग नव्हता त्यांनी त्या रम्य दफनभूमीत पंचवीसेक फोटो काढले आणि त्यात टॅग केला ना निल्याला 'फिलींग हॅप्पी अ‍ॅट रोझेनहाईम ग्रेव्हयार्ड' म्हणून. त्याला २५० लाईक मिळाले आणि निल्याचा साहेबच होता फ्रेंडस लिस्ट मध्ये. निल्याने आता कानाला खडा लावून फेसबुक संन्यास घेतलाय काही दिवस."
मी अन ती नकळे कसे सोबत जगतो
एकमेका शाप देत उ:शाप जणू भोगतो
ओंजळी भरून सुख धावुनी मी आणतो
कोरडेच हात तिचे ओठ कोरडे पाहतो
साचली पाप मागील जन्मात या फेडतो
का नवीन बंध बेगडी गळ्यात या बांधतो
होणार ना सुटका जरी वाट सदैव पाहतो
घालून कोट लक्तरी मखमली मिरवतो
मोडलेला डाव माझा बळे मनी दडवतो
खेळणे दैवे प्राप्त जे गपगुमान खेळतो
हीच कारा हीच कबर जन्मठेप मानतो
काय केला गुन्हा परी ते नच जाणतो
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
नोकरी गेली तेव्हा
ती हसली बेछूट बिनधास्त
तशीच तिच्या स्टाईलन
डोळ्यातील पाणी मागे फिरवून
मनातील दु;ख गिळून
काहीतरी चांगलेच होईल यातून
असे मोठ्याने वदून
गेली सहजतेचा आव आणून
अजूनही आपल चुकलं
असं तिला वाटत नव्हतं
व्यवस्था पद्धतीकडेच
तिचं बोट दाखवणं होतं
प्रत्येक वाक्य तिचं
त्यांनाच जबाबदार ठरवत होतं
पण घरी येतांना एकटीच रस्त्यानं
मन भरून आलं होतं
डोकं जड झालं होतं
नकळत डोळ्यातून
दु:ख घळघळ वाहत होतं
तसं तिचं चुकलं
हे तिला माहित होतं
कळत न कळत हातून
एक आकाश पडलं होतं
बेपर्वा बेछूट वागणं
का जन्मतःच येतं
आक्रमक वाकवादरता
का कोण कुणास देतं
तुम्ही तुमच्या आयुष्यात म्हणा, शालेय जीवनात म्हणा किन्वा कॉलेज मध्ये म्हणा, कोणाला नावे ठेवली आहेत का? नाव म्हणजे फिशपॉन्ड नव्हे, तर त्या मुलीच्या/ मुलाच्या/ शिक्षकान्च्या वागणूकीमुळे त्याना नावे ठेवली का कधी?
शाळेचे मला फारसे लक्षात नाही, पण कॉलेजमध्ये बहार होती. आमच्या कॉलेजमध्ये २ जिगरी दोस्त होते. त्याना आमच्या गृपने बरीच नावे ठेवली होती. राम-श्याम, जाड्या-रड्या ( कारण त्यातला एक खूप जाड व दुसरा एकदम काठीच वाटायचा), लॉरेल-हार्डी. माझी युपीची मैत्रिण एकदा त्याना चकला-बेलन म्हणाली. माझी हसून वाट लागली.
स्थळः हिंजवडीमधून दोन किलोमीटर अंतराच्या आत कोणत्याही दिशेला असलेले एक मोठे हॉटेल. "बुफे" ३५० पेक्षा कमीत मिळत असल्यास आणि जेवणाला चांगली चव असल्यास हॉटेल बाद समजले जावे आणि चावडीतील मांजरे ही उंदीर समजण्यात यावीत. हे सगळे एका वर्कशॉपसाठी जमले आहेत. यातून खूप काही नवीन मुद्दे निघाले आणि खूप अद्वितीय सुधारणा झाल्या असं यांना या दिवसाच्या अंती एका रंगीत एक्सेल मध्ये पुराव्याने शाबित करायचं आहे.
माझ्या "फ्रेंडस अ‍ॅण्ड कलीग्ज" या धाग्यावर `बेफिकीर' यांनी सुचवल्याप्रमाणे "ऑफिसमधील राजकारणाचे अनुभव" हा वेगळा धागा काढत आहे.
धाग्याचा फायदा सर्वांनाच, खास करून माझ्यासारख्या ४-५ वर्षांचा अनुभव असलेल्या आणि तुलनेत मॅनेजमेंटच्या लोअर लेव्हलला असलेल्यांसाठी येथील अनुभवी लोकांचे अनुभव, त्याचे विश्लेषण आणि एक्स्पर्ट टिप फार मोलाचे ठरतील.
आभारी आहे,
ऋन्मेऽऽष
परवा मला माझा एक जुना मित्र भेटला. तो परदेशात रहातो, सद्ध्या इथे भारतात आला होता. गेली अनेक वर्षे तो परदेशात होता त्यामुळे अर्थातच तिथल्या अनेक गोष्टी त्याला सांगायच्या होत्या, आणि मला त्या ऐकायच्या होत्या. असाच गपांचा विषय नोकरी, आणि तिथली माणसं, तिथलं वातावरण, संस्कृती, या बाबींकडे वळला. साधारणपणे आपलं हेच मत असतं की तिथे म्हणजे परदेशात आरामाचं आयुष्य असतं, वेळच्यावेळी घरी येता येतं, शनिवार रविवार फिरायला जाता येतं, भरपूर वेळ मिळतो इत्यादी. परंतु त्याच्याकडून जे ऐकायला मिळालं ते विचलित करणारं होतं.
नमस्कार
नुकतेच माझे काही सहकारी नोकरीनिमित्त ऑस्ट्रेलियात स्थलांतरित झालेत. तसेच सध्या ऑस्ट्रेलिया मधील नोकरीच्या संधीबाबतीत काही इमेल्स येत आहेत. माझा सध्या ऑस्ट्रेलियामध्ये नोकरी मिळवण्याच्या दृष्टीने प्रयत्न सुरू आहेत, त्यानुसार IELTS ची तयारी सुरू केलीय. तसेच Immigration process आणि नोकरीच्या उपलब्ध संधी यावर पण गूगलींग सुरू आहे. त्या अनुषंगाने मला काही प्रश्न पडलेत, इथे ते विचारतोय.
नोकरी
१) सध्या ऑस्ट्रेलियात नोकर्‍यांच वातावरण कसं आहे? रिसेशनचा प्रभाव आहे अथवा कॉस्ट कटिंगचा?
आत्ताच थोरल्याचा फोन आला की एक व्हीपीपी आली आहे, ५०० रुपये भरुन सोडवुन घ्यायला सांगत आहे, कुणा SSS Industrial Job Services कडून आली आहे, मी आत्ता पोस्टमनला परत पाठविले आहे, तुम्ही नेटवरुन माहिती काढाल का?
माहिती काढल्यावर त्या नावाच्या एक दोन साईट्स सोडता, बनावट कॉल लेटर्स/गार्बेजची व्हीपीपी पाठवुन होणार्‍या फसवणूकीच्या तक्रारींनी भरलेले गुगलचे पान नजरेस पडले. तत्काळ मुलास फोन करुन सांगितले की ती व्हीपीपी तू घेऊ नकोस, घेतलीस तर फुकाचा फसशील. जी गोष्ट "विकतची" म्हणून तू मागवलेलीच नाहीस, त्याकरता पैसे का भरतोस?
याच संदर्भात पुढील बातमी देखिल पहा
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
