कला

तुझा कधीचाच स्वर माझ्या कानात जागतो
वेळी-अवेळी हा खुळा फोन उगाचच वाजतो

झाले सांगून बरेच तरी कितीक राहिले
शब्द सांडले सगळे, सारे स्वर ते उरले

ताल धावत्या दिलाचा, बोल अधीर श्वासांचा
ओल्या पापण्यांच्या आड, किती आषाढ वाहिले

कधी भेटेल साजण, कधी तुटेल अंतर
दुराव्याचा हा सल, कधी मिटेल? वाटले,

पुरे दुरुन संवाद, डोळे भरुन पहावे
स्पर्शाचा हा झुला, त्यात झुलावे, वाटले

कधी सखा, कधी रिपु, तरी एकटा आधार
फोन झाला दूत, आज का, न वाजतो?

तुझा कधीचाच स्वर माझ्या कानात जागतो
वेळी-अवेळी हा खुळा फोन उगाचच वाजतो

घर पहावं बांधुन, म्हणुन ना हरकत, मंजुरी वगैरेच्या मागे लागलो.
ऑफ़िसात शिरुन समोरच्या मेजाकडे वळलो,
“यावं महाराज, काय सेवा करु? मावळे, साहेबांना तलवारीचं,.... नको, साधच पाणी पाजा."
शिपाई पाणी घेउन आला, जरा सावरत समोरच्या महोदयांना विचारलं
“माझं थोडं काम होतं, बरेच दिवस रखडलेलं"
“होय, यवनांनी फ़ारच उच्छाद मांडलाय, कामं होतच नाही. पण आपण निश्चिंत असावे, आम्ही आहोत ना? मायभवानीचे कृपेने सारं सुरळीत होईल, आपण जेष्ठ चतुर्थीला यावे"
हैराण होत मी पुढच्या मेजावर दुसय्रा अर्जाची चौकशी करायला गेलो.

हा नुकताच झालेला ब्लॅक स्टोल !! साधारण कमरेपेक्षा थोडा खाली येतो. शिवाय गळ्याभोवती लपेटून एक टोक मागे आणि एक पुढे असा सुद्धा छान दिसतो

मुलाच्या मागणीवरून बनवला पायरेट्स च्या झेंड्यावरचा स्कल-क्रॉस स्टीच नंतर तो टिशर्ट वर प्याचवर्क करुन लावला

१

२

३

४

५

६

७

८

हे मी केलेलं ग्लास पेंटींग !! बरंच जुनं आहे.