दिवाळी

पहाटे 5 वाजता आल्हाददायक वातावरणात मिट्ट काळोखात, गुलाबी थंडीमध्ये अभ्यंग स्नान करण्यासाठी उठवण्यात येते. घराघरांत केवळ खिडकीच्या कठड्यांवरच्या पणत्यांची गवताच्या पात्यांप्रमाणे लवलवणारी केशरी वात, प्रकाशाचे वेगवेगळे ताल धरून नाचणारी दिव्याची माळ आणि रंगीबेरंगी आकाशकंदील यांचा प्रकाश असतो. मातीमध्ये जागोजागी विखुरलेल्या रत्नांसारखा काळोखात उठून दिसत असतो. एरवी कर्णकर्कश्श वाटणारे आणि छातीत धडकी भरवणारे फटाके आज background music सारखे भासतात. अंधारात चमचमणाऱ्या चांदण्यांमध्ये शुक्राच्या चांदणीची भर पडते. दूर अंतरावरील मशिदीमध्ये चालू झालेली अजान पण या थंडीमध्ये आणि शांततेमध्ये कानावर पडते.

दिवाळी त्यांचीही.,.

दिवाळी अगदी तोंडावर येऊन ठेपली, सगळीकडे एकच उत्साह संचारलेला- दिवे, पणत्या, रोषणाईचे सामान, भरजरी, रंगीबिरंगी कपडे, नानाविविध मिठाया ह्यांनी सजेलेली दुकाने आणि त्यात करंजीत सारण दाबून भरावे तशी खचाखच भरलेली माणसे!

त्या उत्साही वातावरणातही दिवसेंदिवर हिची बेचैनी, हृदयातील धडधड वाढत चाललेली.
आज तर कळस झाला होता, पोटातला गोळा इतका मोठा झालेला, डोकं तर फुटतंय की काय असंच वाटायला लागलेलं.
कारणही तसचं होतं,
आज पगाराचा आणि (अर्थात) बोनसचा दिवस..
मात्र तिच्या नाही तर तिच्या घरातल्या सर्व मदतनिसांच्या…!

***

सिद्धार्थने लवंगी फटाका पेटवून अंधाऱ्या बोळात फेकला.
फट्ट! असा आवाज बोळात घुमला, क्षणभर उजेड पसरला , आणि सिद्धार्थ पुटपुटला, " कोणीतरी बसलंय मागच्या कंपाउंडवर. " त्याने एक कागद मशालीसारखा पेटवून हातात धरला, कागदाच्या थरथरणाऱ्या ज्वाळेच्या प्रकाशात तो आणि मित्रांची गॅंग कंपाउंडकडे निघाली. " अरे ! शिरीष एवढ्या अंधारात काय करतोयस इथे ? " सिद्धार्थने विचारले. प्रकाशात त्याला शिरीषच्या डोळ्यात अश्रू दिसले. त्याने शिरीषला भिंतीवरून खाली उतरवले.

दीपावलीच्या आगमनाने, जुळावी नाती हरवलेली,
फराळाच्या मधुर गोडव्यात, एकत्र यावी मने जपलेली..

दीपावलीच्या आगमनाने, बालपणीच्या जागाव्या आठवणी,
वारसा पुढे सोपवताना, नव्या काही घडवाव्या आनंदुनी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सुंदर रांगोळ्या सजाव्या अंगणी,
आकाशदिव्याच्या प्रकाशाची, त्यावर पखरण सप्तवर्णी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सुखसमृद्धी वसो तव जीवनी,
प्रसन्न सुदृढ आरोग्याचे, वरदान तुवा द्यावे धन्वंतरीनी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सरो जळमटे खिन्नतेची,
आत्मसुखाची प्राप्ती व्हावी, उजळावा प्रकाश अंतरंगी..

धनत्रयोदशी
धन्वंतरी पूजन व यम दीपदान

ह्या वर्षीच्या दिवाळीसाठी खास धागा.
आपण येथे फराळ, सजावट, किस्से, आठवणी, फटाके, खरेदी, रांगोळी असं सर्व काही लिहूया.
Virtual दिवाळी साजरी करूया!

झब्बूचा खेळही खेळता येईल.

हा घरचा
याच्या खालच्या दशा अंधारामुळे दिसत नाहीयेत.

हा बघून मैत्रिणीने लगेच ऑर्डर दिली. तर हा तिचा

फक्त रंगसंगती वेगळी आहे बाकी सर्व सारखे.
सर्वांना दिवाळीच्या खूप शुभेच्छा!

ऐन दिवाळीत एक
मेसेज व्हायरल झाला
नको त्या उपमा
देवून गेला फराळाला

काय तर म्हणे शंकरपाळी
म्हणजे चौकस विचार
म्हणून मी शंकरपाळी
हातोडीखाली चिरडली
सुक्ष्मदर्शकाखाली निरखली
कुठेही चौकस विचार नव्हता
तोंडात टाकलेला चुराही चवीला
काहीसा शंकरपाळी सारखाच होता

लाडू, करंजी, चकली फोडवी तर
आपल्यालाच फोडेल कोणी
या चौकस विचारांनी
घेतली मी माघार तत्क्षणी

दिवाळीची सुटी तोंडावर आलेली.
हवेत गारवा वाढायला लागलेला.
दुपारचं मऊ ऊन हवंहवंसं वाटणारं.
जवळपास रिकामं झालेलं कॉलेज आणि होस्टेल.
कुठेतरी तुरळक चुकार मुलंमुली.
तेही आपल्यासारखेच निवांत.
कॅन्टीनही शांत.
किंबहुना सगळ्या हवेवरच एक उबदार, आनंदी निवांतपणा पसरलेला.
आपलं काही तरी बारीकसं काम कॉलेजमध्ये.
ते आटपून आपणही दिवाळीला घरी जायला निघणार.
अशा वेळी कॅन्टीनमध्ये अनपेक्षितपणे भेटलेला मित्र आणि त्याच्याबरोबर घेतलेला चहा.
काय रंगतात ना गप्पा अशा वेळी!

कळीकाळाचे ते | सुटले ग्रहण ||
अभ्यंगाचे स्नान | भिमातीरी ||

ऐसी पंढरीशी | साजिरी दिवाळी ||
भक्त मांदियाळी | पायरीशी ||

झाडीले अंगण | विठूने सकाळी ||
रेखाटे रांगोळी | रखमाई ||

सजले तोरण | महाद्वारी छान ||
तुळशीचे पान | गंधाळले ||

नाम गजराचा | फुटला फटाका ||
त्याचाच दणका | दाहीदिशा ||

नामाचाच लाडू | करंजी नामची ||
जाजमे भक्तीची | बैसावया ||

बैसल्या पंगती | पंढरी नगरी ||
विठू हारोहारी | वाढतसे ||

भेटली विठ्ठली | नेत्र पाणावली ||
आस निववली | हृदयीची ||