कला

शशक पूर्ण करा - भयाण - निरु

"काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....."

दरवाजातून त्याच्याकडे येणाऱ्या, दात विचकणाऱ्या भेसूर मानवी कवट्या..

आपोआपच पेटलेल्या मेणबत्त्यांच्या उजेडात दिसणारी खोलीभर जळमटं..

पाच फुटावर बसलेलं, रोखून पहाणारं लालभडक डोळ्यांचं काळंकुळकुळीत रानमांजर..

खर्रर्र.. खट्ट.. कोपऱ्यातल्या कपाटाचा दरवाजा उघडतोय. स्वतःहून..

त्यातून खुळखुळत बाहेर आलेला सांगाडा त्याच्याकडेच येतोय.. खुरडत..

फिरता फिरता आले बाप्पा थेट आमुच्या दारात
उंदिर मामा वरी बसोनी बाप्पा होते ऐटीत
"बाप्पा आले... बाप्पा आले" ओरडलो मी जोरात
जल्लोषाने स्वागत केले बाप्पाचे आनंदात

क्रोशा स्टोल
8*78 inches
मर्सिराईज्ड कॉटन धागा, नीडल नंबर 2.25

कर्नाटकी शास्त्रीय गायक टी. एम. कृष्णा यांनी कला, कलासाधना यासंदर्भातली सहसा चर्चा न होणारी एक मिती या पुस्तकात सुस्पष्टपणे मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे. लोकानुनय, रसिकानुनय, आनंद, विरंगुळा - कलाविष्कारांवरचे असे जगमान्य पापुद्रे काढून टाकून जगण्याचा शोधक प्रवास म्हणून कलेला आपलंसं केलं पाहिजे; कलेला जातीभेद, वर्गभेद, धर्मभेद यांच्या चौकटीत अडकवून ठेवता कामा नये; कला ही त्यापलिकडचीही एक वेगळी जाणीव आहे; असं ते ठासून सांगतात. हे सांगत असताना त्यांनी आपल्या अनुभवांतून आलेली काही खणखणीत विधानं केली आहेत.

कार च्या आतील व्ह्यू चे पर्सपेक्टिव्ह रॅपिड स्केच

"and yet I found in this dome a lot of love, kindness, spirit, life, moments - and pure art... I felt: yes, I am a citizen of the world and I have a safe place."

-- माजिद आदिन, इलस्ट्रेटर, इराण

-----

पटकन उचलून तोंडात टाकावंस वाटतंय ना?
पण थांबा हे खरे चॉकलेट्स नाहीयेत..

.

.
हे खास अप्पे फॅन्स साठी.. अप्पे, चटणी आणि अप्पे पात्र सुद्धा..

मी बनवलेले काही मॅग्नेट्स आणि कीचेन्स
रेनबो पेस्ट्री

.

.
पिझ्झा, फ्राईज, सँडविच आणि वेफर्स

त्या दिवशी चेक करावे म्हणून,
वजन काट्यावर ठेवला पाय!
बघता बघता शंभरी गाठली;
माझ्या तोंडी आले फक्त "हे काय?"!!

वजन कमी करण्याचा ध्यास घेतला मनाने,
त्या विचारानेच हरपून गेले भान!
व्यायामाचे वेळापत्रक बनवले;
विसरुन मी भूक-तहान!!

मग काय आता पुरे झाले,
सगळे खाण्यापिण्याचे लाड!
तिलांजली दिली एका-एकाला;
नको हे असले शरीर जाड!!

प्रयास केला भरपूर,
पर काही केल्या फरक जानवेना!
मग पुन्हा गेलो काट्यावर;
१२० किलो बघून मला काही समजेना!!

....................... सह्याद्रीच्या गर्भामध्ये दडलेलं मानवी लोकवस्तीपासून दूर असलेलं जणू काही या मानवरूपी जनावराच्या माणसाळलेल्या प्रवृत्ती पासून सावध राहण्यासाठी हा 'आसरा' काही दैवी दानशूरांनी निर्माण केला होता. दुतर्फा अशोक आणि शाल वृक्षांची गर्दी असलेलं, सभोवताली 'कदंब', 'किकर', 'मधुक', 'पिंपळ', 'किथुक' वृक्षांनी बहरलेलं 'आसरा' हे एक नीरव शांततेचं सौख्य होतं! या वृक्षावर आपले पंख फडफडवणाऱ्या 'तितिर', 'चक्रवाक', 'सारंग','धनछडी','रानराघू' यांच्या मंजुळ ध्वनींनी सदासर्वदा फुललेलं असायचं!