निरु

कॉर्बेटच्या वाटांवर.. ढिकाला, गैरल- जंगल सफारी -०२ (अंतिम)

यापूर्वीचा भाग एक : “https://www.maayboli.com/node/86758 “

पुढे चालू..

वाघ बघून मन भरलं होतं आणि त्याहीपेक्षा महत्त्वाचं म्हणजे तो आमच्यापासून खूप लांब गेला होता.
वाघ आलाय.. वाघ आलाय.. ही बातमी ऐकून बाकी ही बरीचशी सफारी वाहने त्या जागी आली होती, म्हणून मग आम्ही तिथून निघायचा निर्णय घेतला.
पहिलं वळण घेतल्यानंतर तिथल्याच एका झाडावर हा गरुड बसला होता.

कॉर्बेटच्या वाटांवर.. ढिकाला- जंगल सफारी -०१

सागरतीरी..

तो लाल केशरी गोळा
बुडे जळी हळूवार..
अन् क्षितीजावरती रंग
पसरी काळाशार..!!

ती तांबड-लाली विरता
तम कणाकणाने दाटे..
सभोवार मग अवघा
तिमिराकृतीत गोठे..!!

दूर किनारी पुढे
खडकांवर लाटा फुटती..
पाण्यात उभे केलेले
मचवे शिडांसह डुलती..!!

चंद्रमा उगवता नभी
मेघकडा रुपेरी होती..
अन् डचमळणाऱ्या लाटा
चांदीचा वर्ख मिरविती..!!

रात्र गडद होताना
कोलाहल हळूहळू विरतो..
वाळूत सैल पसरता
एकांत मनात झिरपतो..!!

एक उनाड आणि भरगच्च दिवस @ काळा घोडा महोत्सव..

मुखपृष्ठ… (काळा घोडा परिसराचा त्रिमितीय नकाशा..)

अर्थाअर्थी -(भाग-०६) - नचिकेतच्या वहिन्या..

या आधीचे भाग :

अर्थाअर्थी -(भाग-०१) - टिंडर भेट..

अर्थाअर्थी -(भाग-०२) - चाय पे चर्चा..

अर्थाअर्थी -(भाग-०३) - नचिकेतच्या मनातलं..

कथाशंभरी २ - 'जन्म-मरणांचा फेरा' - अ'निरु'द्ध

अंगणात येऊन रघूने गेले सहा महिने बंद असलेल्या शेजारच्या घराकडे सवयीने पाहिले आणि .....

तेच दृश्य त्याला वारंवार दिसत होतं.
गरगरणाऱ्या आकाश-पाळण्यासारख्या भोवळ आणणाऱ्या गतीने तर कधी संथ.

सभोवताल वारंवार बदलत होता आणि त्याचा देहही.

कोणकोण आणि कायकाय होता तो, कोण जाणे.

मानव, पशु, पक्षी.. अगदी पिशाच्चयोनीही.

त्यातही सलणारी बाब म्हणजे परिसरातले भोचक लोक वारंवार डोकावून उघडपणे टिकाटिप्पणी करत होते.

"माझ्या बकेट लिस्टचा प्रवास- निरु"

बकेट लिस्ट म्हटल्यानंतर बहुतेक लोकांच्या मनातल्या इच्छा या कळत्या वयामधल्या असतात.
कुठेतरी बकेट लिस्ट हा शब्द ऐकलेला असतो, बर्‍यापैकी वाढलेल्या वाचनात आलेला असतो…
कुठेतरी, कोणाच्यातरी बकेट लिस्टबद्दल माहिती आलेली असते, तर कधी चित्रपट आलेले, पाहिलेले असतात.

माझ्या आठवणीतली मायबोली- निरु

आया है मुझे फिर याद वो जालीम..
गुजरा जमाना बचपन का...

मायबोलीला 25 वर्ष झाली म्हणताना असं काहीसं मनात यायला हवं होतं.
पण नाही आलं. कारण मी तर अजून नवतरुण, खरं तर बाल्यावस्थेत. त्या सुरुवातीच्या गुजऱ्या जमान्यामधला नाहीच.
कारण माझं मायबोली वय : सहा वर्ष चार महिने.

थोडक्यात मी मायबोलीचं एकोणीसावं वर्ष म्हणजे तिचं टीनएजरपण संपता संपता या परिवारात सामील झालो.

हां, आधी वर्ष, दीड वर्ष वाचनमात्र होतो. सुरुवातीला क्रमशः कादंबऱ्या वाचल्या. नंतर कथांकडे वळलो.

शशक पूर्ण करा - भयाण - निरु

"काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....."

दरवाजातून त्याच्याकडे येणाऱ्या, दात विचकणाऱ्या भेसूर मानवी कवट्या..

आपोआपच पेटलेल्या मेणबत्त्यांच्या उजेडात दिसणारी खोलीभर जळमटं..

पाच फुटावर बसलेलं, रोखून पहाणारं लालभडक डोळ्यांचं काळंकुळकुळीत रानमांजर..

खर्रर्र.. खट्ट.. कोपऱ्यातल्या कपाटाचा दरवाजा उघडतोय. स्वतःहून..

त्यातून खुळखुळत बाहेर आलेला सांगाडा त्याच्याकडेच येतोय.. खुरडत..

शशक पूर्ण करा - शिकारी - निरु

"काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....."

असं जाळं पसरुन ते पांच चतुर, धूर्त शिकारी बाजूच्या खोलीत मजेत बसून राहिले.

त्यांनी पसरलेल्या जाळ्यात सावजं एकामागोमाग एक सापडणार याची त्यांना खात्रीच होती.

ते ही खरं तर एका जाळ्यावरच होते.

त्यांचं कामच होतं दर हंगामात नवी नवी जाळी विणून कधी नवी जुनी सावजं फासायची.

आणि कळून सवरूनही सावजं अडकायचीच.

कधी नकळत, कधी स्वेच्छेने..