प्रेमतीर्थ
कर कटावरी । उभा तो पंढरी । भक्तांसी हाकारी । प्रेममूर्ति ।।
भक्तांसी केवळ । वाटतो निर्मळ । गोड प्रेमजळ । मुक्त हस्ते ।।
होवोनी सुस्नात । पावन तीर्थात । भक्त अानंदात । विरालेचि ।।
भक्तांची मिराशी । एक प्रेमराशी । प्रपंच विनाशी । नाठविती ।।
देव सुखावला । भक्तांसी फावला । प्रेमभाव भला । अासमंती ।।
सत्संगे अाकळे । येरव्ही नाकळे । भक्तांसी सोहळे । प्रेमतीर्थी ।।
जय हरि विठ्ठल जय जय विठ्ठल....
मिराशी - परंपरागत हक्क
अवघे सावळ
उतरले पूर्ण | तुकोबा जीवन | यथार्थ दर्शन | गाथेमाजी ||
चिंतनी मननी | भक्तांसी तुकोबा | नवल विठोबा | करीतसे ||
अभंग तुक्याचे | निरखी विठ्ठल | मनी कुतुहल | फार दाटे ||
कैसी ही आगळी | भक्तिची माधुरी | शब्दी खरोखरी | सामावेना ||
मिटूनी नयन | बैसे स्वस्थचित्त | श्रीहरि एकांत | भोगतसे ||
तुकोबा तुकोबा | गजर अंतरी | आनंद सागरी | देव बुडे ||
विठ्ठल का तुका | तुका कि विठ्ठल | अवघे सावळ | एकरुप ||
विजयकुमार देशपांडे ह्यांच्या ’विठ्ठल विठ्ठल’ ह्या भावपूर्ण भक्तीरचनेला मी लावलेली चाल ऐका...आपली प्रतिक्रिया प्रतिकुल असली तरी जरूर द्या.. चालीत काही सुधारणा सुचवाविशी वाटली तर तीही सुचवा...
https://www.youtube.com/watch?v=6moUXyB3kv4
संशोधनाच्या पूर्वनियोजित मार्गावरून चालताना कितीदातरी नकळताच पायाखाली नव्या, अनपेक्षित वाटा येत राहतात. आपण कितीही नाही म्हणले तरी पायाखाली आपसूक सरकलेल्या त्या वाटांवरून थोडे तरी चालत जातो. त्या वाटा नवी कोडी घालत- उलगडत राहतात आणि आखीव प्रवासात लागणारी ही छुपी वळणे शोधयात्रा फार समृद्ध करून सोडतात हा अनुभव बहुतेक सगळ्याच संशोधकांना येतो. माझी ही कथाही काही वेगळी नाही.
गोत्र माझे भागवत
आज सोनियाचा दिन
दिंडी येतसे वेशीला
संतमेळ्यासवे विठू
स्वये जाई पंढरीला
दिंड्या पताकांचे भार
आले वैकुंठ घरास
विठु नामाचा गजर
काय वानावी मिरास
भाळी अबीर चंदन
मुखे हरिचा गजर
नुरे संसाराचा पाश
विठु व्यापी अवकाश
तुका-माऊली गजर
धन्य गर्जते अंबर
डोळे वाहती भरुन
भक्ति अंतरापासून
विठु सखा भगवंत
गोत्र माझे भागवत
वारकरी गणगोत
नमनाची रीतभात
वारी जाते पंढरीला
चित्त वाहिले विठ्ठला
दुजे नाठवे जीवाला
नामरुप श्वास झाला .....
नारायणनामें । वर्षाव सुखाचा ।
उद्धार जिवाचा । तेणें होय ॥१॥
नाम विठोबाचें । द्रव्य जयांगाठीं ।
परमार्थहाटीं । साहुंकार ॥२॥
पांडुरंगनाम । आयुध अजोड ।
समूळ बीमोड । पातकांचा ॥३॥
इहलोकीं हेचि । साधन साचार ।
भवसिंधू पार । करावयां ॥४॥
नाथ म्हणें नाम । जपावें सज्जनीं ।
आठवावां धनी । वैकुंठीचा ॥५॥
लाभो संतसंग । भक्तीचा पैं ठेवा ।
घडो हरीसेवा । जन्मोजन्मीं ॥१॥
ज्ञानियांचा राजा । भक्तराज नामा ।
मार्ग विष्णूधामां । उजळितीं ॥२॥
आम्हा हरीदासां । आधार ते मेरू ।
करुणासागरु । धन्य संत ॥३॥
तुका एका चोखा । वैष्णव मंडळी ।
तयां पायधुळीं । नाथ शुद्र ॥४॥
नारायणी भाव । परिस बा दासा ।
नुपजे सहसा । अकारणें ॥१॥
हरीप्रेम चित्तीं । खळाळें निर्झरु ।
उमळें पाझरु । अहोभाग्यें ॥२॥
ऐशा भावें पाहीं । बहुमोल ठेवा ।
पांडुरंगें जीवां । धाडिलासे ॥३॥
नाथ म्हणें रावें । प्रेमें भरविला ।
तोचि जाणियेंला । गुरूमंत्र ॥४॥
आपुलालें चित्त । विठुचें राऊळ ।
राखावें निर्मळ । सकळांनी ॥१॥
काम क्रोध माया । मद मोह द्वेष ।
किंचितही लेश । धरों नये ॥२॥
विषय समूळ । कुर्वाळितीं चित्तां ।
अलिप्त सर्वथा । विठू राहें ॥३॥
नाथ म्हणें रितें । चित्त शुचिर्भूत ।
नित्य वसें तेथ । विठाबाई ॥४॥
गा दीनदयाळा । सख्या विठुराया ।
आता भेट द्याया । धांव बापा ॥१॥
स्थिरचर सारे । खिन्नसे भासती
निस्तेज दिसती । चंद्र सूर्य ॥२॥
नको पांहूं अंत । जीव कासावीस ।
व्याकुळ भेटीस । पंचप्राण ॥३॥
नाथ म्हणे प्रभो । येकचि पै आस ।
चित्ती हाचि ध्यास । दर्शनाचा ॥४॥