इतिहास

भारताच्या ट्रीप वरून कालच परतले, ह्या वेळेस राजस्थान ह्या प्रदेशाची फेरी मारली, पुष्कळ वर्ष पूर्वी कॉलेज मध्ये असताना गेले होते. राजस्थान चे मोठ-मोठे किल्ले, महाल आणि वैभव बघुन तेव्हा पण हा प्रश्न डोक्यात आला होता आणि आता परत तोच प्रश्न घेऊन परतले ...

हा धागा मराठी चित्रपटांपुरता सीमित करत आहे. पिरिअड फिल्म्सला एक काळ उभा करण्याचे आव्हान असते. सिरीयल वगैरेला, जिथे कथानक म्हणजेच सगळा आनंदी आनंद असतो तिथे ही अपेक्षाही नाही पण चित्रपटांकडून हा मामला जरा जास्त गांभीर्याने हाताळला जातो का, याची काही कल्पना नाही. मी जाणकार, अभ्यासक मुळीच नाही पण चित्रपट बघताना, पात्रांचे पोशाख, देहबोली, भाषा, वावर येथपासून अनेक गोष्टीत कथानकाचा काळ काय आहे या दृष्टीने कितपत विचार केलेला असावा याबद्दल शंका येते. इतकेच नाही तर चित्रपटाची भाषा, कॅमेरा अँगल, शॉट्स आणि कलाकारांचे दिसणे, वावर या गोष्टींवर सिरीयलचा प्रभाव वाढत आहे असे मला वाटते.

लहानपणापासून ज्यांच्या बद्दल ऐकून असतो असे दिवंगत दिग्गज जे प्रत्यक्षात मात्र वेगळेच होते आणि हे कळल्यावर तुम्हाला धक्का बसला जसे -

माळढोक पर्वाचा अंत झाला

आता हळूहळू माळरानही संपेल

अशीच भूक वाढत राहिली

तर उद्या फक्त माणूसच उरेल

तो डौलदार असेल ,

रुबाबदार असेल

तो कसा होता ?

ते मात्र आता पुस्तकात दिसेल

त्याचाही पुतळा बनेल

निर्लज्जासारखे रोवत सुटतील त्याला

प्रत्येक बागेत

किंवा करतील त्याची पेंग्विनसारखी थुकदाणी

आणि लीहितील त्यावर " माझा खाऊ मला द्या "

मी फक्त ऐकलं होतं त्याच्याबद्दल

भरभरून मिळणाऱ्या अनुदानाबद्दल

निसर्गप्रेमींच्या त्यागाबद्दल

अन गहाणवट पडलेली सरकारी अक्कल

मागील प्रकरणात आपण मोरोक्को आणि बोस्नियन पेच प्रसंगांची थोडक्यात माहिती घेतली. आता पुढच्या भागात आपण युरोपला पहिल्या महायुद्धाकडे घेऊन जाणाऱ्या कटकटी ज्या बाल्कन देशात/प्रदेशात होत होत्या त्या बाल्कन देशांबद्दल आणि तुर्कस्तानच्या ओट्टोमान साम्राज्याबद्दल थोडी माहिती घेऊयात.तसेच ह्या कटकटी काय होत्या? कोण कसे वागले? आणि युद्ध भडकायचे निमित्त ठरणारी घटना म्हणजे ऑस्ट्रियाचा युवराज फ्रांझ फर्डिनांड आणि त्याची पत्नी सोफी शोटेक ह्यांच्या खुनाबद्दल ही माहिती घेऊ

पहिले महायुद्ध!
प्रकरण १ भाग ३

तुर्कस्तानचे ओट्टोमान साम्राज्य आणि बाल्कन राष्ट्र

गांधी विचारांची प्रासंगिकता

विचारांच्या गर्दीत शोधतोय मी कुणाला ?

तिला कि मला स्वतःला

ती पण आता पुसट वाटू लागलीय

अवती भवति तिच्या विचारांची गर्दी झालीय

स्वतः शोधतोयं त्या मनाला

ज्याने साद दिली होती पूर्वी तिच्या भावनांना

आढे वेढे घेवून लग्नाचे पेढे वाटले

कमी होते कि काय म्हणून

राहत्या घराचे दरवाजे पण छाटले

छाटून सर्व खिडक्या अन दारें

एक सुंदर घरकुल थाटले

टाकली भिंत मध्ये उभी

पल्याड ते सर्व नातलग

अल्याड माझे दोन छकुले जीवलग

त्यांनाच घेउनि पुढे जायचे

त्यांनाच बघुनी स्वतःशी लढायचे

अन लढता लढता कायमचे जायचे