शब्द आणि भाव
शब्दरत्ने घरी त्याच्या
शब्द थोर देव होय
परी भाव वेगळाचि
शब्द केवळ तो सोय
त्याला ठाऊक पुरते
भाव जाणतसे हरी
शब्द ऐलिकडे राहे
भाव नेई पैलतीरी
शब्दाकाशी ही मावेना
त्याचा भाव तो अफाट
भावे विठ्ठल भेटला
भाव ब्रह्मांड व्यापत
उरी धरुन ठेविती
जन त्याचे शब्दधन
कोणी विरळाचि जाणे
भाव शब्दातील प्राण
भाव दाटता चित्तात
फोलपट शब्द होत
एक हरी अंतर्यामी
भावे स्वये प्रकटत
.....................................
शब्दाकाशी.... शब्दांच्या आकाशात
तुकाराम शूर भला
अर्पि सर्वस्व विठूला । तुकाराम शूर भला ।
संग जडता विठूशी । देवभक्त एक काला ।।
गुजगोष्टी करी प्रेमे । कधी रुसवे फुगवे ।
देव ओढितो जवळी । भक्तरायाते बुझावे ।।
आनंदाची परिसीमा । सख्यप्रेमा ये भरती ।
देव अचंबित होती । ऋषि मौन धरीताती ।।
नाकळेचि भक्तीसुख । योगी शिणले बहुत ।
ज्ञानमार्गी वंदिताती । निर्गुणचि गुणा येत ।।
..........................................................
बुझावणी करणे... समजूत काढणे
.................................
भक्तपराधीन
नाही भुलत स्तुतीला
ना ते बाह्य दिखाव्याला
शुद्ध भाव उमजोनी
विठू येई चाकरीला
काय कुंभार तो गोरा
जाणे काय स्तुती मोठी
शुद्ध भाव घाली धाक
देव मळतसे माती
नसे जनाबाईपाशी
पंचपक्वान्न जेवण
रानी तिच्यासंगे हरी
पायी फिरे वणवण
माळी सावता महान
आवडीने नाम घेई
मळा राखण्यास काठी
सर्सावून देव जाई
एकनाथा घरी देव
पाणी भरी कावडीने
शेले कबिराचे विणी
फेडी दामाजीचे देणे
नाममय वाणी
दिस उगवला कोठे
आवलीस उमगेना
येरवाळी तुकाराम
खुद्द पावले दुकाना
आज एकांत सोडोनी
कैसे ठाकले दुकानी
भाग्य उजळले माझे
धावे मोहर्‍या घेवोनी
दुकानात गर्दी बहु
स्वये तुकोबा देखोनी
जन लोटले अपार
काय घ्यावे विसरोनी
टाकोनिया घरदार
आवलीही तेथ ठाके
काय सांगावे जी यांचे
नको उधारीचे खाते
देती गूळ, धान्य कोणा
मीठ, तेल ते सकळ
वाचे चाले नामघोष
जै जै विठ्ठल विठ्ठल
हाती येता कोणा काही
विसरोनी भवताल
जन गर्जताती थोर
जै जै विठ्ठल सकळ
शब्दसाम्राज्यींचा राजा
शब्द गाथा वेलीवर
फुले बहरासी येती
परिमळ दाहीदिशा
लोक वेडावून जाती
शब्द कधी आर्तभरे
मधु साजिरे गोजिरे
राग अनावर होता
रौद्र रुपाही नावरे
शब्द झुंजती धडक
विठ्ठलासी थेट धाक
कधी पायी लोळुनिया
विठू अंकी पहुडत
शब्द कडाडे आसूड
जनलोका सुनावत
कधी पाठीवरी हात
चंदनाला लाजवीत
शब्द साम्राज्यींचा राजा
तुकाराम चक्रवर्ती
शब्द सारोनिया मागे
भाव वैकुंठा पोचती
शब्द सारे अलौकिक
वर्णवेना बालकासी
शब्द विरता उराशी
सावळीच कासाविशी
एक लेश विठ्ठलाचा
गाथा अभ्यासिता जरी
हाता न ये ती विरक्ती
तरी समजून घ्यावे
प्रेम प्रपंचाचे प्रति
अभंगाने हेलावून
नाही जात भारावून
तरी चरणी तुक्याच्या
दिले नाहीच झोकून
एक लेश विठ्ठलाचा
जरी नये ह्रदयात
तरी व्यर्थ सारे होई
कथा किर्तनी रमत
तुका आकाशाएवढा
नको आपुली प्रशस्ती
पाया लागोनीया मागू
भाव दृढ तुक्या (हरी) प्रती
आज शुक्रवार दिनांक ६ जुलै २०१८ . आज अवघा महाराष्ट्र विठ्ठल भक्त्तीत रममाण होण्याचा पहिला दिवस. संत ज्ञानराज माउली आणि संत तुकोबा पालखी सोहळ्याचा शुभारंभ ।
'साथ चल' उपक्रमातून 'पुंडलिक भक्त्ती ' समजून घेण्याचा प्रयत्न . वृध्दाश्रमाच्या सुखसोयी वाढवण्याचे उद्दिष्ट ठेवण्यापेक्षा, वृद्धाश्रमांची गरज उरणार नाही असा समाज निर्माण करण्याचे उद्दिष्ट ठेवले तर पुंडलिक समजला असे म्हणता येईल .
'वारी ' च्या आगमनाने असे अनेक प्रश्न मनात रुंजी घालू लागले , राजकारणात समाजकारण आणण्याचे ध्येय ठेवीत जेंव्हा सत्ताधारी या सोहळ्याकडे पाहतील तो खरा ' सोनियाचा दिनू '
तू चि गा विठ्ठल....
गाथेमाजि स्वये । ठायी ठायी देखा । नित्य पाठीराखा । दीनबंधू ।।
शब्दाशब्दांतून । जागवी साधका । हात देसी निका (चांगला, सुयोग्य ) । भाविकांसी ।।
सगुण निर्गुण । आम्हा विलक्षण । दाविसी तू खूण । नेमकीचि ।।
वैराग्याचे फळ । भक्ति भाव प्रेम । दान अनुपम । काय वर्णू ।।
वैकुंठीचा राणा । अवतरे शब्दी । सकळही सिद्धी । पावलीसे । (प्राप्त झाली) ।।
नसे थोर काही । आम्हालागी अन्य । मायबाप धन्य । तूंचि आम्हा ।।
तूंचि गा विठ्ठल । प्रेमचि केवळ । सोयरा सकळ । जिवलग ।।
घडो संतसंग
तुकोबाचा भाव । जिही सामावला । मज तो भावला । पांडुरंग ।।
ज्ञानियाचे प्रेम । मूर्तिमंत ठाके । विटेवरी निके । भीमातीरी ।।
नामदेव सखा । स्वयमेव झाला । कोण त्या विठ्ठला । जाणू शके ।।
संतांचे संगती । जाई पंढरीसी । अर्पावे स्वतःसी । विठूपायी ।।
न जाणे निर्गुण । नाकळे सगुण । एकचि ते खूण । शुद्ध भाव ।।
शुद्ध भाव एक । रूजता अंतरी । स्वये तो श्रीहरी । ठायी पडे ।।
संतमुखे वर्म । कळो आले साचे । येर ते न रूचे । कृत्रिमसे ।।
घडो संतसंग । सर्वदा विठ्ठला । न मागे तुजला । दुजे काही ।।
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
