अभंग

|| विठू दादा ||

भीमेचीया तटा
उभा विठू दादा
रोवूनिया पदा
युगे युगे ||

काळाला करडा
असे त्याचा धाक
पाप वाहे भाक
दूर पळे ||

दु:खात सावूली
धरे डोईवरी
कर्तव्य कसुरी
नावडे त्या ||

हसतो खेळतो
संगतीने येतो
जीवनाला देतो
अर्थ गोड ||

हाती नसे चक्र
अथवा की गदा
प्रेमाने सर्वदा
मार्ग दावी ||

कृपाळू दयाळू
सदा लोकपाळू
होई कनवाळू
प्रियजना ||

विक्रांते जाणला
हृदयी धरिला
म्हणुनी कळला
काही पथ ||

॥सांगा तुकारामा : अभंग-४॥

धाडा तुकोराया । विठूला सांगावा ।
मायेचा कांगावा । उतू आला ॥१॥

नासले सकळ । तन मन धन ।
मिथ्या जन गण । वेढीयले ॥२॥

विलासी लोळती । द्रव्याचे सोयरे ।
अनाठायी मरे । कामनिष्ठी ॥३॥

विव्देषाचा डोंब । कैसा परतावा ।
स्नेहाचा ओलावा । क्षीण झाला ॥४॥

वैष्णवाचे चित्त । झुंडीची मुसंडी ।
सावजाला धुंडी । मिथ्यावादी ॥५॥

नाही उपवासी । नाही एकादशी ।
अभय द्वादशी । सोडियेली ॥६॥

- गंगाधर मुटे "अभय"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
१८/०७/२०१६

॥सांगा तुकारामा : अभंग-३॥

सांग तुकोराया तुझा । विठू कुठे मेला? ।
कर्जापायी भक्त त्याचा । स्मशानात गेला ॥धृo॥

पुजा, अर्चा, भक्तिभाव । आरतीचे ताट ॥
सर्वकाळ सत्संगाची । सोडली ना वाट ॥
तरी का रे अल्पायुषी । श्वास बंद केला ॥१॥

जित्रुपाचा दोर हाती । ओठी विठू नाम ॥
रात्रंदिन पाण्यावाणी । गाळलाय घाम ॥
तरी का रे चोपडला । कुंकवाने शेला ॥२॥

तुझा देव, धर्म तुझा । शोषकांचा साथी ॥
घोर, दु:ख, हीनता, गरिबी । पोशिंद्याचे माथी ॥
कळेना अभय कैसा । विठूचा झमेला ॥३॥

॥सांगा तुकारामा : अभंग-२॥

तुझ्या विठ्ठलाचा । कैसा दुजाभाव ।
चारीमुंड्या गाव । चीत केले ॥१॥

रानातलं पाणी । उद्योगानं नेलं ।
उभं पीक मेलं । पाण्याविना ॥२॥

धरणाचा साठा । शॉवरात गेला ।
तिथं श्वान न्हाला । शैम्पुसवे ॥३॥

इथं पाण्यासाठी । शोधती टँकरं ।
धावुनी लेकरं । दुडुदुडू ॥४॥

तिथे शौचासाठी । फिल्टरले जळ ।
माळ्यावरी नळ । चुलीपाशी ॥५॥

इथे पिण्यासाठी । क्षारयुक्त पाणी ।
गढुळाचे धनी । गावकरी ॥६॥

लक्ष अब्जावधी । करोडोचा निधी ।
वाढवी उपाधी । शहरांची ॥७॥

ठेऊनिया कमी । शेतीमाल भाव ।
ध्वस्त केला गाव । पिळुनिया ॥८॥

गावही भकास । भकास मारुती ।

॥सांगा तुकारामा : अभंग-१॥

ठेविले अनंते । तैसे कैसे राहू ।
तूच सांग पाहू । तुकोराया ॥१॥

इथे मंबाजीचे । सत्तांध वारस ।
माझे गळी फास । टाकताहे ॥२॥

आयातुनी माल । शत्रू देशातला ।
माझ्या सृजनाला । बुडविती ॥३॥

माझ्या निर्यातीची । वाट अडविती ।
जागोजागी भिंती । उभारुनी ॥४॥

गोऱ्यांची जनुके? । गोऱ्यांचेच रक्त? ।
त्वचा काळी फक्त? । इंडियाची? ॥५॥

लबाडीला चांदी । ऐद्यांना अभय ।
आणि हयगय । श्रमिकांची ॥६॥

                  - गंगाधर मुटे "अभय"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(१५/०७/२०१६)

संतकृपादीपक

नित्य समाधान | संतांची संपत्ती | स्वस्थ चित्त वृत्ती | सर्व काळ ||

अहर्निश वृत्ती | वसे भगवंती | कसलीच खंती | उरेचिना ||

वैराग्य विवेक | बाणतो नेमक | सहजचि एक | योग घडे ||

असोनी संसारी | विरक्त अंतरी | नित्य सदाचारी | धन्य जगी ||

संत सहवास | घडता सहज | जीवनाचे काज | कळो येई ||

शांति लाभतसे | भाविका अपूर्व | वासना त्या सर्व | नष्ट होती ||

प्रेम जडतसे | सहज साधनी | अलिप्त राहूनी | करी कर्मे ||

उद्धरुन ऐसे | जाताच साधक | विशेष हरिख | संता वाटे ||

संतकृपा ऐशी | भाग्याने लाभता | येतसे पूर्तता | जीवनाते ||

थेट हृदयाचा ठोका होत मन तृप्त करणारा तबल्याचा ठेका आणि द्रुत लयीत जुगलबंदीचा शेवट करताना एका उन्मनी अवस्थेत मानेला वारंवार झटका दिल्याने लयीत डोलणारे डोईवरचे केस... तबलानवाज उस्ताद झाकीर हुसेन यांच्या रसिकजनांच्या मनांवर ठसलेल्या प्रतिमा...

मनाच्या एकांती तुझी याद येते
कानात गुंजते नाव तुझे ||
स्वप्नाचे आकाश भरून मानस
तुझा सहवास अनुभवे ||
कधी येता जाग कुण्या मध्यरात्री
तुझे भास गात्री जाणवती ||
तुझे वेड तूच देवून जागवी
भ्रमिष्ट चाळवी जन्म माझा ||
आता हरू द्यावे हे माझे मी पण
जगण्या कारण तूच होई ||
विक्रांत विज्ञानी झाला दत्तखुळा
म्हणे गोतवळा शिकलेला ||

विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

बोलव रे दत्ता चालव रे आता
घालव रे दत्ता मी पण हे ||

जाहलो उर्मट करी कटकट
करावा ना वीट परी माझा

घालवू नकोस धुत्कारू नकोस
अडाणी भक्तास रित्या हाती

असशी दयाळू तू माय कृपाळू
प्रीत आळूमाळू असो द्यावी

वर्षून कृपेसी घेई हृदयाशी
ठाव पायाशी देईं मज

कधी रागावसी तू फटकारशी
धरुनी प्रेमासी मी चुकता |

राहीन दारात तुझिया पथात
घेवूनि हातात प्राण माझे |

विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in

पायाखालची वीट दे....!

पंढ़रीच्या पांडुरंगा
तुझ्या चरणी ठाव दे
तीर्थप्रसाद काही नको
शेतमालास भाव दे

दुर्दशेने फस्त केल्या
रानाकडे ध्यान दे
शहरावाणी खेडे होईल
असे थोडे ज्ञान दे

हृदयामध्ये राम आणि
मुखामध्ये नाम दे
सूट-माफी-सवलत नको
घामासाठी दाम दे

पाऊस पाणी येऊ दे
शेत माझे न्हाऊ दे
चोच फुटल्या अंकुरांना
दोन घास खाऊ दे

संपत्तीच्या वृद्धीसाठी
लालसेचा रोग दे
शेतीमधल्या कष्टालाही
वेतनवाला आयोग दे