मी बघतो रोज तिला, असा जगण्यासाठी ।
नि जगतो रोज असा, तिला बघण्यासाठी ॥
लावून आग गेला तो पाऊस आठवांचा ।
सर एक पुरे डोळ्यांना सुलगण्यासाठी ॥
बघते मला अशी ती बघण्याचसाठी आता ।
अन माझ्याचपासूनी मी विलगण्यासाठी ॥
शापीत या जिण्याला उःशाप हाच व्हावा ।
अंती तिने असावे, मला बिलगण्यासाठी ॥
मिठीत विद्युल्लतेच्या लाभे काय वटाला ।
खुशाल राख व्हावे कुणी उमगण्यासाठी ॥
नियतीने खेळ मांडिला |
खेळणे केले मानवाला ||
कोणाला बैसविले धनाच्या राशीवरी |
तर कोणाला मिळेना भाकरी |
तिच्यापुढे मानवही झुकला |
नियतीने खेळ मांडिला ||
कोणास मिळे वाहन अलिशान |
कोणाला मिळेना पादत्राण |
नाही न्याय कोणा कळला |
नियतीने खेळ मांडिला ||
नियती अदृश्य शक्ती ईश्वराची |
जगावरी सत्ता तियेची |
महिमा नाही कोणा उमगला |
नियतीने खेळ मांडिला ||
प्रत्येकाला बाहुले बनविते |
आपुलिया छंदे नाचविते |
खेळविणे आवडे तिजला |
नियतीने खेळ मांडिला ||
आठवणींचं मोहोळ
आज फुटलं फिरुन
सयी छळती जीवाला
डंख मारुन मारुन
जुन्या पुराण्या जखमा
पुन्हा नव्याने सलती
वाहू लागे भळाभळा
जरी खपली वरती
कधी आसूड शब्दांचे
गेले कातडी सोलून
कधी कुणी फसविले
गळा केसाने कापून
घाव वर्मावर झाले
काही काळजाच्या पार
परी दुखावून गेले
सग्या सोयर्‍याचे वार
सार्‍या कटू आठवांचे
येई मळभ दाटून
होई चित्त सैरभैर
राही काळोख भरुन
ओझे झाले पापण्यांना
काळ्या सावळ्या ढगांचे
झडझडून कोसळे
मन ऋणी आसवांचे
जयश्री
ओरबाडे द्वेषाचे, उजळणी रागाची
दुधाला सुखाच्या, साय दु:खाची
मग नुसती फडफड, पंखांची
कुणा नाही, मलाच सलणारी
हक्क दिशांचे, चढाओढ नात्यांची
उन्हात दुखाच्या, सावली कुणाची?
मग येते एखादी सर, अश्रूंची
कुणा नाही, मलाच भिजवणारी
ओल्याच पंखांचे, असे नाते उन्हाशी
झळी कुणाच्या, पडझड पिसांची
मग सांगती कहाणी, वार्‍यात विरलेली
कुणा नाही, मलाच कळलेली
मग नुसती फडफड पंखांची
कुणा नाही, मलाच सलणारी..
आकाशात आणि मनात
एकाच वेळी मळभ कसं दाटून येतं?
आकाशालाही कुणाची तरी आठवण छळते वाटतं!
------------------------------------------------
रोज तर तुझ्याशी बोलणं होतं
फक्त अमावस्या सोडून....
वेडा चंद्रच त्या रात्री उगवत नाही!
------------------------------------------------
स्वतःची तारीफ स्वतःच करते आता
पण आरशासमोर यायचं टाळते
मेला आरसा खोटं का बोलत नाही?
------------------------------------------------
जमतील तितके कढ रिचवले
पण एका नाजुक क्षणी बांध फुटलाच!
काठोकाठ भरलेली कळशी नेहमीच थोड्याश्याही धक्क्याने हिंदकळते!
------------------------------------------------
कितीक तु, कितीक मी, कितीकशा अश्या कथा
कल कि शाम थी यही, अब आज 'शाम' लापता..॥
खोजता चला चलु, तो यह परछाई क्यो जले ?
तरी बरे...,तु ठेवलीस ही नभावरी निळी फ़ुले...॥
ए आठवते का रुसताना, तुझेही व्हायचे असे ?
तब जलती थी खामोशी, अब चलती भी दुरसे..॥
तभी से मुंतिजर सूर, इन बेलिबास शाखं पर
भर पाचोळा गुण-गुण दिलीस तू हाक जर...॥
तशी अजुन बांधीलच या वा-याला ’ती’ शपथ
तु मिले न भी मिले तो करे चांदसे दस्तखत...॥
तु नही तो ये आसमां तेरी ये शाम लिख चला
तुझ्याशिवाय लिहिणेही, अजुन चालते तुला?...॥
होती तनहाई सिंदुरी, उसकी भी क्या खता
कितीक तु, कितीक मी, कितीकशा अश्या कथा...॥
कितीक तु, कितीक मी, कितीकशा अश्या कथा
कल कि शाम थी यही, अब आज 'शाम' लापता..॥
खोजता चला चलु, तो यह परछाई क्यो जले ?
तरी बरे...,तु ठेवलीस ही नभावरी निळी फ़ुले...॥
ए आठवते का रुसताना, तुझेही व्हायचे असे ?
तब जलती थी खामोशी, अब चलती भी दुरसे..॥
तभी से मुंतिजर सूर, इन बेलिबास शाखं पर
भर पाचोळा गुण-गुण दिलीस तू हाक जर...॥
तशी अजुन बांधीलच या वा-याला ’ती’ शपथ
तु मिले न भी मिले तो करे चांदसे दस्तखत...॥
तु नही तो ये आसमां तेरी ये शाम लिख चला
तुझ्याशिवाय लिहिणेही, अजुन चालते तुला?...॥
होती तनहाई सिंदुरी, उसकी भी क्या खता
कितीक तु, कितीक मी, कितीकशा अश्या कथा...॥
एक सर इवलीशी
एक सर इवलीशी
दावी रुपे किती किती
धागा गुंफते मनाचा
त्यात आठवांचे मोती
एक सर इवलीशी
गूज आईचे सांगते
मातीतच मिसळते
गंध मातीलाच देते
एक सर इवलीशी
रूप "बा"चे ती दावते
प्रेम बरसवे सारे
स्वत: होऊनिया रिते
एक सर इवलीशी
अशी मला बिलगते
जशी खट्याळ बहीण
माझ्या पदरी लपते
एक सर इवलीशी
सखीपरीस भासते
स्पर्शानेच शब्दाविन
सांगी अनेक गुपिते
एक सर इवलीशी
"त्या"च्या सारखी लबाड
येता आनंद पाझरे
जाता अश्रुंचे घबाड
हळू हळू थिजलेल्या पानावर
थेंबाचे उजाड उघडेपण
प्रवाशा हा रुतू असाच गहिरा आहे.
पक्षांची थवेराने गेली
त्या दिशेची आठवण जपलेली फांदी
इथेही उरात निष्पर्ण...
रिकाम्या क्षणापाशी हात जोडणाऱ्या
प्रवाशा तुझ्या मागणीतील सखोलता व्यर्थ आहे.
गंधपर्णी ओसरलेली वहिवाट,
एकांताचा कडाका दिवसेंदिवस वाढतो
ह्या मिठीला लागलेली उबेची गळती
प्रवाशा पापण्यांवरील मिटण्याचा हक्क तू गमावला तर नाहीस?
श्लोकोत्सवासाठी अजून किती उरलेत मंत्र?
गात्रातील ही सहस्र बंड गर्जत आहेत
देवदूत भेटणारे रस्ते वेगळे आहेत...
(भयाने) प्रवाशा तुझ्या पाठीवर हे कोवळे पंख कसले आहेत?
--------
ऐसा क्रिकेटवीर एक महान
क्रिकेट विश्वातील सोनेरी पान
भारतीयांचा जीव कि प्राण
नाम असे त्याचे सचिन
विक्रम असे रचित गेला
क्रिकेटचा सम्राट बनून आला
यशाचा नाही गर्व तयाला
नवोदितांचा तो आदर्श झाला
जगात कीर्ती असे थोर
लाखात असा एकच वीर
तयापुढे झुकते शीर
वारंवार वारंवार
सचिनचा आज वाढदिवस शुभेछ्चा
