पहिला पाऊस
घनदाट मेघ हे आज दाटले,
नभी जमला रम्य देखावा.
अलगद चमके विद्युल्लता,
वाऱ्यासही का सुटला हेवा.
धरतीलाही ओढ सरींची,
आसमंत का अजाण सारा.
कुठे उडाली फुलपाखरे,
थुईथुई नाचे मोरपिसारा.
शीतल वारा मनी शहारा,
मातीलाही सुवास न्यारा.
मी मग मजला कसा सावरू,
का मी दवडू एक नजारा.
नव तरुणीसम सजली धरती ,
नेसून शालू गर्द हिरवा.
उठ उठ ते बळीराजा तू ,
गात आहे गोड पारवा.
गजानन बाठे
केस ओले न्हालेते
आले प्रेमाचे भरते
(पावसात केस ओले
प्रेमाचे भरते आले) ( आपआपल्या मगदुराप्रमाणे केस ओले करावेत!)
शिडकावा ओल्या थेंबांचा
चिंब भिजवून देण्याचा
गोरी काया ओलेती
तुझे लावण्य दाखवती
गाली लाज आलेली
शृंगाराविना सजलेली
अशी सामोरी ललना
मन हरखले ना !
साडी लपेटून उभी
येते कवेत कधी?
- पाषाणभेद
२६/०९/२०१९
पावसानं घातलं थैमानं
नद्यांना आलंया उधाणं
काय करावं कळंना कुणाला
जनता झाली हैराणं
आत्ताच काही दिवसापूर्वी
व्हता ह्यो भलताच रूसला
किती वाट पाहिली सार्‍यांनी
तरी ह्यो बाबा नव्हता बरसला
हैराण होती जनता सारी
चिंतेत होता शेतकरी
मग एकेदिवशी आगमन झाले
ऐटीत याचे धरतीवरी
हा आला अन् सुखावले सारे
आनंदित झाले मनातूनी
बरसत गेला भरली धरणे
तरीही पेटला जिद्दीनी
आता मात्र नको नको
म्हणण्याची वेळ आली आहे
वरूणराजाने आता थोडे
थांबण्याची वेळ आली आहे
पाऊस! पाऊस!! झाला सारा
भणाणलेला त्यासवे आला वारा
वारा उडवीतो माझे मन
मनामध्ये तू आहेस खरा
चिंब मी भिजलेली
माझ्यासवे तुझे भिजले तन
हिरव्या रानात घेवूनी कवेत
मीच हरवले माझे मन
पाणी आले पानोपानी
झाडे भिजली रानोरानी
मिठीत तुझ्या मी आलंगूनी
विसरले मी, गेले हरवूनी
- बी ऑलवेज लाईक मी
- ऑलवेज युवर्स पाभे
०३/०८/२०१९
मिहीरातूनी वर्षासरी
भरभरून बरसताना
थेंब न् थेंब ती पिते त्वचेने
मुखावर अलवार झेलताना
जलधारांचा स्पर्श असा
अतृप्त करून सोडणारा
अनुभवला जरी कितीही
तरी हवाहवासा वाटणारा
भिजण्यात चूर ती असताना
नभ ते निरभ्र होई
निष्पाप त्या नयनात तिच्या
अवघी नीलिमा येई
अन् मग ती त्या नभास पुसते
थांबलास का रे असा अचानक
बरसशील का पुनः एकदा
मन तृप्त नाही झाले अजून
मिहीरातूनी वर्षासरी
भरभरून बरसताना
थेंब न् थेंब ती पिते त्वचेने
मुखावर अलवार झेलताना
जलधारांचा स्पर्श असा
अतृप्त करून सोडणारा
अनुभवला जरी कितीही
तरी हवाहवासा वाटणारा
भिजण्यात चूर ती असताना
नभ ते निरभ्र होई
निष्पाप त्या नयनात तिच्या
अवघी नीलिमा येई
अन् मग ती त्या नभास पुसते
थांबलास का रे असा अचानक
बरसशील का पुनः एकदा
मन तृप्त नाही झाले अजून
चिरतरुण
तो येतो दारावर परिचित दस्तक देत
मी दार उघडतो
बघतो तर हा चिरतरुण, नखशिखांत
ओलाचिंब
कानात अत्तराचा फाया, नजरेत नशीला सुरमा , पायात मस्तवाल मोराची चाल, ओठावर थेंबांची सरगम
मला म्हणतो चल
मी म्हणतो वय झाले सर्दी होईल
तो खट्याळ पोरासारख्या उड्या मारतो
छपरांवर , पागोळ्यांवर, रस्त्यावर
बघता बघता वयात येतो
छत्रीतून जमेल तशी अंगचट करतो
कधी व्रात्यपणाने छत्री उडवतो
बागेतला ओलेता प्रणय पाहतो
थेंबात प्राण ओतून तिला चुंबतो
नशेत भेलकांडत केसातून
पाठीवर रोमांच रेखतो
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.