शुन्याक्षर कथा हे वाचून अनेकांना अचंबा वाटला असेल. अनेकांना हे वाटले असेल की शब्द सोडा एकही अक्षर न वापरता लिहली गेलेली कथा ही चित्र कथा तर नाही ? अनेकांना असे ही वाटले असेल की ही कथा अनुस्वार, वेलांटी, उकार, पुर्णविराम. प्रश्नचिन्ह किंवा उद्गार चिन्हाने साकारली आहे किंवा कसे ?
नमस्कार लेखक मित्र-मैत्रिणींनो,
'सुचेतस आर्टस' आपले स्वागत करत आहे एका नवीन उपक्रमात…
आपण विनोदी साहित्य लिहीत असाल...जसे की विनोदी कथा, चुटकुले, नाटुकले इत्यादी तर आपण आपले स्वलिखित 'अप्रकाशित साहित्य' आम्हांला देऊ शकता. (फार ओढून ताणून केलेले विनोद नकोत, तसेच व्हॉट्सअप विनोद नकोत. कुठलेही कमरेखालचे विनोद नकोत.) निखळ फॅमिली ड्रामा हवा. उदा. वागळे की दुनिया, तारक मेहता का उल्टा चष्मा...आपल्या पुलंचं साहित्य.
निरोप
घराची बेल वाजली तसं रविनं टी.व्ही.चा आवाज बंद करून उठून दार उघडलं. आज सुट्टी असल्यानं तो घरीच होता.
दारात तीन-चार अनोळखी माणसं.
``आहेत का जोशी साहेब?`` त्यातल्या एकानं विचारलं.
``मीच जोशी. बोला...`` रवी म्हणाला.
``तुम्ही नाही, सिनिअर जोशी साहेब...``
``बसा... बोलावतो.`` त्यांना बसायला सांगून रवीनं आपल्या वडिलांना- सुधाकर रावांना `कुणीतरी` आल्याची वर्दी दिली.
परीक्षा
गाडी चालवत असलो तरी डोक्यात विचारचक्र चालूच होतं.
माझी पत्नी- प्रिया सीए चा अभ्यास करतेय.
म‍ाझे आई-वडील गावी असतात. पुण्यात आम्ही दोघंच. त्यामुळे मी तिला अभ्यासाला पूर्ण वेळ देतो. पण सीएच्या परिक्षांसाठीचा अभ्यास म्हणजे दिवस-रात्र अभ्यास, अभ्यास आणि अभ्यास. पुन्हा पुढचे पुढचे अटेंम्प्ट्स देताना आधीच केलेल्या अभ्यासाची तिच तिच उजळणी. एखाद्याला वेडच लागायचं या अतीअभ्यासानं.
“माझी गर्लफ्रेंड व्हॅम्पायर ए.”
“काय?”
“व्हॅम्पायर गर्लफ्रेंड?”
गर्लफ्रेंड आगाऊ, मनमिळाऊ किंवा कामचलाऊ असू शकते, पण डायरेक्ट व्हॅम्पायर?
इरा चहाचा कप खाली ठेवत म्हणाली, “निऱ्या, काही काय बोलतोयस?”
तेव्हा नीरव खाली बघत म्हणाला, “तुमचा विश्वास बसणार नाही..”
“माझा विश्वास, बसला नाही, उडालाय”
माझा विश्वास तर भूमिगत झाला होता. व्हॅम्पायरच्या बाबतीत माझ्या डोक्यात फारच अंधार होता, म्हणून मी विचारले “व्हॅम्पायर म्हणजे तेच ना ते आपले.. ज्यांचा चंद्रप्रकाशात कोल्हा होतो..”
प्रिय वाचकांनो
मी ऑस्ट्रेलिया मध्ये अडिलेड शहरात राहतो. मी भूग्रभ, भूजल आणि पर्यावरण क्षेत्रात पुष्कळ ठिकाणी काम केले आहे. मी तामिळभाषि असूनही मला मराठी वाचायला लहानपणापासून आवडायचं. तीस पस्तीस वर्षानंतर मराठी पार विसरून गेलो होतो पण आईला खुश करण्यासाठी मराठी शिकणे आणि लिहिणे पुन्हा शिकणे सुरु केले आणि अजूनही शिकतोच आहे. कथा तुम्हाला आवडली तर तुमचं अभिप्राय जरूर कळवा . Happy Reading! . .
प्रियदर्शी द्रविड
envirofriend@yahoo.com
कोलाज
विदेशी कथा परिचयमालेतील या आधीचे लेख :
१. कोसळणारा पाउस : १०० वर्षांपूर्वी !
२. एका आईचा सूडाग्नी
३. कुणास सांगू ? (https://www.maayboli.com/node/79335)
४. ‘भेट’ तिची त्याची (https://www.maayboli.com/node/79468)
...............................................................................
विदेशी कथा परिचयमालेच्या पाचव्या भागात सर्व वाचकांचे स्वागत !
आज सुरेवारसिंगला ट्रकलोड घेवून मध्यप्रदेशातल्या सतना या गावी जायचे होते. नवी मुंबई ते सतना या प्रवासासाठी त्याने मनाची तयारी काल दुपारीच केली होती. साधारण चार दिवसाचा एकूण प्रवास होणार होता. इकडून काहीतरी केमीकल फिल्टर प्लांटचे मशिनरी घेवून तिकडे एका फॅक्टरीत अनलोड करायचे अन तिकडून इंदूरपर्यंत अनलोड येवून इंदूर जवळच्या पिथमपूरहून बजाज टेंम्पोमधून सामान घेवून ते चाकणला उतरवून परत नवी मुंबई. त्याच्या अनुभवाने एखादा दिवस जास्तच लागणार होता हे त्याला जाणवले होते.
विदेशी कथा परिचयमालेतील या आधीचे लेख :
१. कोसळणारा पाउस : १०० वर्षांपूर्वी ! (https://www.maayboli.com/node/79138)
२. एका आईचा सूडाग्नी (https://www.maayboli.com/node/79258)
………………………………………………….
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.