कथा

वीस वर्षापुर्वीची गोष्ट आहे.. 1995 च्या डिसेंबरची एक रात्र,, साधारण आठची वेळ...
स्थळ : आनंद नगर मधला एक फ्लॅट...
चार मित्र कोंडाळ करून बसले आहेत.. कुणीच काही बोलत नाही...
प्लॅंचेट वगैरे काही नाही.. तसाही माझा असल्या गोष्टींवर विशवास नाही....

हो.. पण आधी आमची ओळख करून देतो..
आम्ही चौघ... विन्या, सुन्या, मन्या आणि मी म्हणजेच अम्या किंवा अमर्या किंवा.. जाउदे सगळीच टोपणनावे सांगण्यासारखी नाहीत. चौघही इंजिनियरिंगचे विद्यार्थी. परिक्षा, व्हायावा नुकत्याच संपलेल्या.. त्यामुळे श्रमपरिहार करायला आम्ही एकत्र जमलो होतो. या सुट्टीत काय करायचे हाही विषय होताच.

' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग १ http://www.maayboli.com/node/62272
' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग २ http://www.maayboli.com/node/62275
' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग ३ http://www.maayboli.com/node/62279

भाग चौथा व शेवटचा..

' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग १ http://www.maayboli.com/node/62272
' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग २ http://www.maayboli.com/node/62275

' वारस ' (विज्ञानकथा) भाग १ http://www.maayboli.com/node/62272

भाग दुसरा

सकाळी सकाळी रसिकाला लगबगीने तयारी करतांना पाहून आजीने विचारलेच "आज काय विशेष ? लवकरच उठलीस ते!" "अगं , आज मम्माचा वाढदिवस नाही कां ? आज मी तिला ट्रीट द्यायचं ठरवलंय . सकाळीच सगळी तयारी करून ठेवेन आणि संध्याकाळी बँकेतून आले की बनवूया सगळं ." रसिका उत्तरली . "काय की बाई फॅड ती !" रसिकाने आजीचा टोमणा कानाआड केला आणि आवरायला घेतलं.

चॅप्टर पाचवा " सामना "

चैतंन्य, अजिंक्य आणि मल्हारी गुरुजींना सुयुध्दने गुरु विश्वेश्वरांच्या घरात घुसताना पाहिले व तो ही त्यांच्या मागे मागे घरात शिरला. गुरु आतल्या खोलित ध्यानस्थ होते. जेव्हा ते तिघे आत शिरले ते सरळ गुरुंच्या खोलीकडे गेले होते. सुयुध्द्ने माजघरात कोणी नाही हे पाहुन खोलीकडे जाण्याचे ठरवले. खोलीच्या दाराशी जाऊन तो थांबला. आत चैतंन्य गुरु विश्वेश्वरांना काही सांगत होते. त्याने कानेसा घ्यायला म्हणुन दाराशीच उभे राहुन ते काय बोलत आहेत हे ऐकण्याचा प्रयत्न केला. चैतंन्य गुरुजी बोलत होते. तो त्यांचा आवाज ओळखत होता.

लोकप्रभा दिवाळी अंक कथास्पर्धेत प्रथम क्रमांक मिळालेली कथा

-----------------------------------------------------

"ही तिची आवडती जागा होती, तिच्या वाढदिवसाला आम्ही इथेच यायचो"

"मला वाटते.."
"मला वाटते, तिने इथे येऊन जीव दिला" सर म्हणाले.

मी चक्रावलोच, हा माणूस असे काय बोलतोय.

"कधी?" मी विचारले.

"तेवीस जानेवारीला" सर माझ्याकडे न बघत म्हणाले.

"चोवीस फेब्रुवारीला तिचा वाढदिवस असतो" सर अगदी निराश होऊन म्हणाले.
आजची तारीख तेरा फेब्रुवारी होती.

मी परत विचारले, "हे कसे झाले?"

"आमचे जमत नसे, भांडणे होत होती, मी तिला खूप त्रास दिला" सर कुठे तरी शून्यात बघत म्हणाले.

मला पुढे काय बोलावे ते कळेना, मी काहीतरी बोलायच म्हणून म्हटलो,
"तुमची चौकशी झाली असेल ना?"