भाग ३
_____________________________________________
भाग ४:-
व्हॉट्स ॲप चॅट विंडो बंद केल्यावर पहिले विचार आला की आज रात्री झोप लागेल का? बहुतेक नाहीच. पण त्याही आधी विचार आला उद्या जाईला न सांगता न नेता जाणं मॅनेज कस करायच? हे थोडं चॅलेंजींग होतं खरं. आजवर कधीच नव्हतं करावं लागलं असं.
भाग २
____________________________________________
भाग ३:-
भाग १
___________________________________________
भाग २ -
पुढले काही दिवस मुंबईच्या लाईफ लाईनची ओळख होण्यात आणि प्रभादेवीच्या ऑफीसमधे रुळण्याचा प्रयत्न करण्यात गेले.
"जाई यार इथे अजून थोडी ग्रिनरी हवी होती", चहाच्या वाफेने डोळे शेकत मी म्हंटलं तेव्हा बाजूला येऊन उभी रहात ती कुजबुजली, "समोर सिनियर सिटिझन सोसायटी आहे सायु. इथे तुला 'मेरे सामनेवाली खिडकी मे' गायचा चान्स नाहीच मिळणार"
"शटअप जाई. मी बाल्कनीतल्या झाडांबद्दल बोलतेय" मी तिला धपाटा घालत ऐकवलं तर डोळे मिचकावून बया आतच निघून गेली.
होस्कोटे रोड
(१) ऋषींनची कार पोर्च मध्ये आल्याचा आवाज आला तसं मी दार उघडून ठेवलं आणि सोफ्यावर बसले. पोर्चमध्ये आला की तो दोनदा हॉर्न वाजवतो.
" ऋषि आला का गं ?" माईनी त्यांच्या बेडरूम मधूनच आवाज दिला.
" हो माई," मी त्यांच्या बेडरूम कडे जात उत्तर दिलं, " आताच आलाय, तुम्ही झोपा माई आता शांतपणें." मी त्यांच्या बेडरुमचं दार लावून घेतलं.
" माई झोपली?" ऋषीन् ने आत येत विचारलं.
" होय. हळू बोल."
आमची सहनिवास सोसायटी म्हणजे एक मॅड प्रकरण आहे.माझा बाबा लहान असल्यापासून ही सोसायटी आहे. लहान म्हणजे मी आता आहे ना तेवढा .त्यात एकूण वीस घर आहेत.प्रत्येक घर त्या रेल्वेसारख आहे. सेपरेट डब्यासारख! चिकटुन बसलेलं आणि सारखच दिसणार
[या कथेला ग्रंथाली वाचक दिन स्पर्धेत प्रथम पुरस्कार मिळाला होता.]
"अरे आईंचा फोन आला होता." आकाश घरी येताच आकृतीने निरोप दिला. तसे आकाश आणि आकृती एकाच कंपनीत कामाला होते पण मुलगा घरी एकटा असतो म्हणून आकृती नेहमी लवकर घरी येते. आकाशला उशीर होतो.
"उशीर झाला आज"
"ट्रॅफिक. एकदा चंद्रावर मनुष्यवस्ती होईल पण बंगलोरचे ट्रॅफिक सुधारणार नाही. आई काही बोलली का?"
"नाही, सहजच. आल्यावर फोन कर. येवढच."
"बाळूमामासाठी असेल."
"कोण बाळूमामा?"