गझल

ठेव गुंडाळून आता शायरी ..

सर्व काही ठीक आहे सासरी
फक्त खुपते कोरडेपण अंतरी

फार त्याचा भार नाही घ्यायचा
शिकवती सगळ्या चुका काहीतरी

पावसाळी होत जाते ती पुन्हा
यायला जेव्हा उशिर होतो घरी

शक्य तर दुःखातुनी बाहेर पड
हासणारे बाळ बघ मांडीवरी

संयमाचे तू मला सांगू नको
त्याविना का करत आहे चाकरी ?

झोप आहे वेदनेला लागली
ठेव गुंडाळून आता शायरी

पाहिजे तेव्हा मला मी विसरते
देणगी लाभे अशी ही ईश्वरी

कविता क्षीरसागर

एकेक शब्द माझा ...

हृदयात पेटलेला अग्नी सचेत आहे
एकेक शब्द माझा उजळून येत आहे

वाहून नाव गेली लाटेत प्राक्तनाच्या
हातास पण जराशी अद्याप रेत आहे

वादात वेळ जातो .. वाटू समान सारे
बाबा तुलाच घे मी आईस नेत आहे

आयुष्यभर तिनेही खस्ताच काढल्या ना !
आईस फक्त सांगा छकुली मजेत आहे

बुद्धी, मनास देखिल दे तेवढाच दर्जा
सौंदर्य काय नुसते गो-या त्वचेत आहे ?

श्वासात दुःख भरले .. याचे न दुःख आता
काहीतरी नशा ह्या चिरवेदनेत आहे

शब्दात प्राण भरता .. आयुष्य गीत झाले
बेसूर दुःखसुद्धा आता समेत आहे

ते खोट्यांचे खरे अंदाज होते !

वेदनेच्या सागराचे ते गाज होते
वंचनेने पोळलेले ते साज होते
**
त्या वेड्याच्या शब्दात काही अर्थ आहे
शहाण्याच्या त्या कर्जाचे ते व्याज होते
**
फासलेस सर्वांगास सुगंध जरीही
मनाच्या त्या दुर्गंधीचे ते माज होते
**
दावूनी आमिष मोठे लावी गळाला
ते खोट्यांचे काही खरे अंदाज होते
**
ऐकावी गझल भटांचीच असावी
गझलांचे एकमेव ते ताज होते
**
प्रकाश साळवी
२६-०६-२०१७
०९१५८२५६०५४

(सदर "गझल" पादाकुलक वृत्तातली असून तिच्या १६ मात्रा आहेत. हा एक प्रयत्न आहे. जाणकारांनी कृपया मदद करावी.)

जगावे कसे-जगावे असे

जगावे कसे, जगावे असे,
परी जगावे माणूस जसे,

फुलावे असे, झुलावे असे,
असे आकाशीचे खग जसे,

तरावे कसे, उरावे कसे,
जलात पोहणारे मिन जसे,

झुरावे कसे, तुळावे कसे,
दिव्यात जळण्या पतंगा जसे,

फिरावे कसे, मुरावे कसे,
नभी विहरणारे विहग जसे,

श्री.प्रकाश साळवी दि. २० मे २०१४.

ही गझल !!
---------
किती वाटते हो शिकावी ही गझल
नाही सोपी एव्हढी मराठी ही गझल
**
प्रथम लागतो पट्टीचा कवी तो
तयास थोडी समजेल ही गझल
**
तुझ्या त्या ईशा-यास कोणते नांव देऊ ?
बाजूस उभे रहाण्या तुझ्या थरथरते ही गझल
**
बाद्शहाच होता तो या गझलांचा
सुरेश भटांना च पावली ही गझल
**
रदीफ, काफीया, परिभाषा गझलेची
वृत्त अलामत यमकांनी नटते ही गझल
**
तोंड वेंगाडून कशी हासते ही गझल
घ्या जाणत्यांनो सांभाळून ही गझल
**
प्रकाश साळवी
१६-०४-२०१७
०९१५८२ ५६०५४

मी तुझ्या नभातले तारे...
-----------------
मी तुझ्या नभातले तारे मोजले काही
यात मी काय शोधिले मला समजले नाही
**
सुखाच्या वेलीवर होती चार फूले दू:खाची
सुख - दू:खाच्या साथीने जिवन समजले नाही
**
मी जागलो शब्दांना तुझ्या, शब्द फुले होवून गेली
कोमेजली फुले परंतु शब्द कोमेजले नाही
**
स्वर हे साथ देतील, तू गावू नको वीराणी
जीवनाचे खरे गाणे अजून ऊमजले नाही
**
प्रकाश साळवी
११-०५-२०१७
०९१५८२५६०५४

विस्मृतीत माझ्या ...
***
विस्मृतीत माझ्या ...
----------------
विस्मृतीत माझ्या तुझाच ध्यास आहे
गंधाळलेल्या फुलांना तुझाच वास आहे
**
बोलावण्यास तुजला वापरु शब्द कोणते?
तु ना येण्याची खंत मृगजळास आहे
**
आठवती सरी ज्या भिजवून रात्र गेल्या
वीरहात तुझ्याही मजला मधुमास आहे
**
विसरलास जरी तु त्या दिल्या वचनांना
तो चंद्रही साक्ष त्याची आज खास आहे
**
नसण्याने तुझ्या लागले जिवनाला ग्रहण
ठाऊक आहे मला ते ग्रहण खग्रास आहे
**
थोडे ऊन थोडा पाऊस हे काय आहे?

'हो-नको' च्या जेवढे वादात जाते..
तेवढे आयुष्य सावरण्यात जाते..!!

डांबरी सडकेत ती हरवून गेली..
एक गाडीवाट जी गावात जाते...!!

एेवढ्या जोरात भांडे बोलते की..
बातमी मग नेमकी चौकात जाते...!!

'फोडुनी' घर चांगले गावातले मग..
ती 'त्सुनामी' शेवटी शहरात जाते..!!

पावसाला वेळ लागू लागला की ..
स्वप्न हिरवेगार मग सरणात जाते..!!

एक नाते ओघळाया लागल्यावर..
तावदानी मन जुन्या काळात जाते..!!

गणेश शिंदे दुसरबीडकर

जिक्र तेरा निकले, तो नाम हमारा मशहूर बहुत होता है

दवा दो , दुआ दो....
अब तो तेरा जाना भी बेअसर होता है

छलकती आशिकी अब भी ये पैमाने से है, ऐ साकी

तुने पलट के देखा भी तो 'अब' देखा

अधिक तो हम तेरे, कई जमाने से है |

कर्जमुक्त श्वासांची जेंव्हा तयारी होते.
दुप्पट अलगद दु:खाची ही उधारी होते.

त्या गरुडांचे भाग्य किती निष्ठुर म्हणावे,
अखंड तडफड हीच जयांची भरारी होते.

आग्रह सहवासाचा मी ही केला नव्हता,
दु:खच रमले. सुख नेमके फरारी होते.

संवादाचे सूर समजले निघण्यापूर्वी,
शब्द रेशमी सारे, संदर्भ विषारी होते.

लाख तडाखे लाटांचे सोसूनी परतलो.
नेम साधुनी लपले मित्र किनारी होते.

पुन्हा कशाला नियतीशी तो वाद नकोसा?
विजय शेलका होतो, मात्र हार करारी होते.