गद्यलेखन

कल्लोळ

Posted
11 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
11 वर्ष ago

सकाळ .. हो तीच नेहेमीची सकाळ .सूर्य उगवल्यानंतरची. कुण्या मोठ्या माणसाने म्हणून ठेवलंय की.. ""There is nothing like morning, afternoon, night. I agree that we created these conventions for convenience but now they have become nothing but a barrier in our mindset." मोठी माणसं म्हणजे ...बरोबर तीच ती ... समाजमान्य यशस्वी.

विन्सेंट वॅन गॉग मोठा होता का? आणि यशस्वी? कि ठार वेडा होता? वेड्या लोकांवर लेख, पुस्तकं, कथा, कविता लिहीणारे लोक.. ते...? ते वेडे की शहाणे? असो.

प्रकार: 

फक्त तू नव्हतास!

Submitted by मुग्धमानसी on 18 December, 2012 - 04:17

फक्त तू नव्हतास!

दारापुढे अंगण होतं.. अंगणात जाई होती.
टपोर्‍या शुभ्र फुलांमध्ये गंधाची मजेदार जाळी होती.
जाळित अडकून पडलेले ते दंवाचे टपोरे थेंब...
...आणि थेंबांत तरंगणारं निळंशार आकाश!
त्या आकाशावर हळुवार तरंग उमटवणारा तो तुझाच स्वर होता....
फक्त तू नव्हतास!

दाराला उंबरा होता... आणि उंबर्‍याला ओठंगुन मी... कधीची!
स्तब्ध, निर्जिव पायांमध्ये मैलोगणती प्रवासाचा थकवा घेऊन...
पावलांखाली गुलाबाच्या काही मखमली ओल्या पाकळ्या घेऊन...
माझ्या दारात तु लावलेला तो गुलाब... आणि माझ्या नखातली माती!
मातीत उमटलेले तुझ्या पायांचे ठसे आणि ठशांवर कोरलेले काही अनुत्तरित प्रश्न!

शब्दखुणा: 

रात्र....

Submitted by मुग्धमानसी on 17 December, 2012 - 01:43

रात्रीची भिती वाटते म्हणे सगळ्यांना...
पण मला मात्र भारी कौतुक वाटतं तिचं.
तिचं एकटेपण, तिची रंगहीनता, तिची भयाणता...
आणि या सगळ्यावर तिचं मात करुन उरणं!!

या रात्रीकडुन बरंच काही शिकायला मिळतं!!

दिवसावर सगळेच प्रेम करतात! कारण दिवसावर केलेलं प्रेम लख्ख प्रकाशात उजळलेलं असतं.
सुर्याच्या उदात्ततेशी, उत्तुंगतेशी निगडित असतं.
दिवसाच्या सोबतीला असतात कित्येक जीव,,, पक्ष्यांचा किलबिलाट, प्राण्यांचा गलबलाट, लक्षावधी सजीवांचे लक्षावधी आवाज, आकार आणि जिवंत जाग्या भावना!!!

शब्दखुणा: 

"ती"... एक झुळूक !!

Submitted by Kiran.. on 16 December, 2012 - 12:30

या लिखाणाची प्रेरणा - मामींचा खोटं कधी बोलू नये हा बाफ Proud . त्या बाफवर प्रतिसाद देत असतानाच हे सगळं *स्फुरत गेलं ( आठवलं म्हटलं तरी चालेल Lol ).
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ती... एक झुळूक
==============

निश्चल

Posted
11 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
11 वर्ष ago

सकाळचे साडेसहा वाजले. खिडकीतून बाहेर पाहिलं तर सूर्यनारायण नुकताच उगवला होता. खरंतर मला अजिबात उठायची इच्छा नव्हती. पण आता ड्युटीची वेळ झाली होती. सगळं आवरून मी रूमच्या बाहेर आले. हलकंसं धुकं उन्हाबरोबर लपंडाव खेळत होतं. त्यातच दवबिंदू हलकेच चमकत होते. दूरवरचा धबधबा मोत्यासारखा दिसत होता. माझ्या रूमबाहेरची दरी हिरवी शाल ओढून अजून साखरझोपेत होती. मी मात्र उठून कामाला लागले होते. अख्ख्या रीझॉर्टमधे इतक्या लवकर कुणीच उठले नसेल. इथे येणारे बहुतेक हनीमून कपल्सच. ते कशाला इतक्या पहाटे उठतील? मी आणि अभि जेव्हा गोव्याला गेलो होतो, तेव्हा काय केलं होतं? अभिच्या आठवणीसरशी अंगावर काटा आला.

प्रकार: 
शब्दखुणा: 

कुछ पन्ने: प्रिय बाबा

Submitted by बागेश्री on 14 December, 2012 - 05:41

प्रिय बाबा,

हे संबोधन असंच आहे, नाही?
गेले अनेक अनेक वर्ष!!

आधीही कित्येकदा पत्र लिहीली आहेत तुम्हांला... कधीच 'तीर्थरूप' बाबांस असा उल्लेख नव्हता, नाही! प्रिय हाच उल्लेख.. मनातली जवळीक शब्दांत आणि हृदयातला आदर डोळ्यांत असंच आपल्या दोघांतलं गणित!

तुम्हांला पत्र लिहीण्यासारखा माझा आवडीचा छंद नव्हताच कधी... पण काळ सार्‍या सवयी बदलवतो, नाही बाबा?
आपल्या आवडी निवडी, आपले छंद सार्‍यांवर "प्रायोरिटी" नावाचा शब्द अगदी कुरघोडी करतो... 'मग मी "अमूक तमूक" फार आवडीने करत असे' असे वाक्प्रयोग उरतात!

शब्दखुणा: 

माझ्या अस्तित्वाचे चित्र...

Submitted by मुग्धमानसी on 14 December, 2012 - 03:58

कुणीतरी फार निरखून बघतंय मला...
जणु एखाद्या चित्राला कुणी जाणकार रसिक पाहतो आहे!

माझ्या एका एका रेषेला तो नजरेने मापतो आहे...
माझ्या रंगांचं गहिरेपण मोजतो आहे...

पण मी तर जिवंत आहे... बघु शकते... विचार करु शकते...
माझ्यावर अनादिकाळापासून टिकून राहिलेली ती नजर मला जाणवू शकते...
त्याचं हलकंसं हसू मी ऐकू शकते...

हे अनोळखी डोळ्यांनो... कदाचित आवडलंय हे चित्र तुम्हाला... माझ्यावर खुश दिसताय तुम्ही!
पण न जाणे का.... मी खुश नाही...!!!

शब्दखुणा: 

गानभुली - तुझे गीत गाण्यासाठी

Submitted by दाद on 13 December, 2012 - 23:22

http://www.youtube.com/watch?v=y4lznz6E8oo&feature=related

शुक्रवारी रात्री त्या प्रवचनाहून परत येताना कुणीच काही बोलत नव्हतं. स्वामीजी विषयातले पारंगत. अधिकारवाणीने बोलत होते. सुघड मुद्रेवर तेज होतं. वचनं, प्रमाणं, श्लोक, अभंग चपखल सुचत होते. मराठी, हिंदी, बंगाली, इंग्रजी.... भाषांवर प्रभुत्व होतं.
विषय तसा कठिण. गीतेतील कर्मसंन्यासाची व्याख्या. पण मांडणी भुरळ पाडणारी, कन्व्हिन्सिंग म्हणतात ना, तशी.... तळहातावरील रेषेसारखे स्वच्छ, या हृदयीचे त्या हृदयी घातल्यासारखे सोहोपे करून सांगत होते.....
पण......

कॉपर बीचेसचे रहस्य - भाग ५ (अंतिम) (शेरलॉक होम्स साहसकथा स्वैर अनुवाद)

Submitted by निंबुडा on 12 December, 2012 - 06:09

कॉपर बीचेसचे रहस्य - भाग ४ (शेरलॉक होम्स साहसकथा स्वैर अनुवाद)

Submitted by निंबुडा on 12 December, 2012 - 00:45

Pages

Subscribe to RSS - गद्यलेखन