आशीर्वाद
आज नेहमी प्रमाणे बाबांच्या फोटोला नमस्कार करून अभि खुर्चीत येऊन बसला. अभि च्या डोळ्या समोरून भर भर त्याचे बालपणीचे दिवस येऊ लागले,
त्यांचे लहान गाव, तेथील त्यांचं वाडीलोपार्जित वाडा. गावाबाहेरील मारुती मंदिर, तिथे दरवर्षी नित्यानेमाने होणारा राम जन्मा चा सोहळा आणि हनुमान जयंतीला असलेला भंडारा, सारं गाव तिथे प्रसाद घ्यायला गोळा होत असे. अभि आणि त्याचे मित्र कार्यक्रमासाठी भरपूर वर्गणी गोळा करीत,
प्रस्तावना https://www.maayboli.com/node/86676
ही माझी मिमी आहे. तिला सकाळी उठल्यापासून मी मी मी असं स्वतःचं नाव सांगायची सवय आहे. तुम्ही विचारा अथवा नाही, सकाळी ताटलीत खाऊ पडेपर्यंत ती नाव सांगायचं थांबत नाही!
प्रस्तावना https://www.maayboli.com/node/86676
वीस एक वर्षांपूर्वी आम्ही भारतात राहत होतो. आई-बाबा, भावंड, नातेवाईक सगळे महाराष्ट्रात होते आणि आम्ही दोघे बेंगलोर मध्ये होतो. तेव्हा घेतलेलं एक छोटसं घर अजूनही विकायचं बाकी आहे. आणि आता प्रमोदने ते मनावर घेतलं आहे!
सर्वसाधारणतः सगळ्याच घरांप्रमाणे आमच्या घरी सुद्धा कामाची काहीशी विभागणी आहे. एखादं काम जेव्हा मी किंवा प्रमोद करणार असं ठरतं तेव्हा दुसरा त्यातून अंग काढून घेतो. आम्ही सगळ्या मेजर स्टेप्स विषयी बोलत होतोच, पण मुख्यतः प्रमोदच सगळं बघत होता.
प्रस्तावना https://www.maayboli.com/node/86676
बे एरियात राहायला आलेल्या कुठल्याही महाराष्ट्रीयन माणसाला विचारा की तुम्ही उन्हाळ्यात काय मिस करता भारतातलं? एकच उत्तर असेल - हापूस आंबा! माझं गेलं एक दोन वर्ष मे उन्हाळ्यात भारतात जाऊन झालं नाही. प्रमोद गेला होता, पण माझं आणि मुलांचं हापूस आंबा खायचं खूप दिवस राहून गेलं होतं.
नमस्कार, मी मनू, मानसी कुलकर्णी. मी बे एरियामध्ये रहाते. सॉफ्टवेअर इंजिनियर आहे. मला दोन मुलं आहेत. सकाळी ऑफिस, संध्याकाळी घर - मुलं, नवरा, मांजर आणि माझी बाग असा माझा दिवस असतो. थोड्याफार फरकाने सगळ्याच बे एरियात राहणाऱ्या भारतीय बायकांचा दिवस! जसे डिझाईन पॅटर्न असतात ना तसेच माणसाच्या आयुष्याचे पण असतात!
हे वर चित्र आहे ना, तसं आहे माझं जग. सुखी - perfect with small imperfections. कसलं गोड चित्र आहे, पण माझ्या हातातल्या मांजराला AI ने दोन शेपट्या काढल्या आहेत.
ती शेपटी दुरुस्त करायला प्रयत्न केले पाहिजेत हे खरं आहेच, पण कधीतरी नुसते हसरे चेहरे सुद्धा पहावे.
खुप वर्षांपूर्वी मी Palomar observatory माऊंटनला गेले होते. ही observatory Palomar State Park आहे, म्हणजे पर्वतावरच्या जंगलातच! observations मुळे रात्रीचं जेवण ५ वाजताच करुन आशिषबरोबर observatory ला गेले. थोड्या वेळानं मी monastery ला परतायचं ठरवलं. Observatory ते monastery अगदीच अर्धा किलोमीटर अंतर. मी बाहेर पडले, मागे भल्यामोठ्या telescope च्या dome चा दरवाजा बंद झाला आणि मी फक्त ओरडण्याची बाकी राहीले होते. इतका मिट्ट काळोख. काळोख ह्या शब्दाचा अर्थ जाणवला, त्या क्षणाला. अगदी आपलं अवघं अस्तित्व त्या काळोखात विरघळून जाईल असा तो काळाकभीन्न अंधार.
" अंड्या , लूक अ‍ॅट दॅट राईट कॉर्नर , इट्स अमेझिंग , इट इज अ मास्टरपीस "
हे पत्र पूर्णपणे काल्पनीक असून त्यात कोणालाही दुखविण्याचा, धार्मिक तेढ वाढविण्याचा अथवा कोणावरही टीका करण्याचा उद्देश नाही याची सूज्ञ वाचकांनी नोंद घ्यावी ही नम्र विनंती.
*******************************
हे आलमगीर,
बंद दरवाजे
लाडक्या लेकीचं जयंतराव आणि शामा ताईंनी थाटात लग्न करून दिले, आजी आजोबा, आई बाबा आणि दादा अशा भरलेल्या घरातली मयूरी लग्न होऊन सासरी आली तेव्हा लग्न घर पाहुण्यांनी भरलेल होतं, लग्नासाठी जमलेल्या पाहुण्यांचा हास्य विनोद सुरू होता.
