गद्यलेखन

गारेगार

आठवण बालपणीची ...

भक्त आणि त्याचा देव...
शाळकरी वयात असतानाच कधीतरी तो एका देवळात गेला.
शांत, सुंदर संध्याकाळ... झांजांची किंकिण, मृदंगाचा मंजुळ नाद आणि भक्तीने भारावलेले सूर...
त्या क्षणाची त्याच्या मनावर जादू झाली, आणि तो कृष्णमय झाला. त्याची कृष्णावर भक्ती जडली, आणि त्याने आपले सारे जगणे कृष्णार्पण करावयाचे ठरविले. आता आपण आपले उरलो नाही, आपल्या हातून जे काही घडेल त्याचा करविता तो कृष्णच असल्याने, आपला सांभाळही तोच करेल अशी त्याची भावना झाली आणि तो आपल्या देवाच्या भक्तीत बुडून गेला.
त्याचा समर्पणभाव पाहून लोक अचंबित होऊ लागले.

पाऊस, अंधार आणि एकटेपण, ह्या तिन्हींत एक समान धागा आहे. अजूनही असतील, पण एक नक्कीच आहे. तो म्हणजे 'भय'. अंधार आणि एकटेपणातल्या भयाचा अंश चित्रपटांतून व कथांतून अनेकदा समोर येतो, आला आहे. 'पाऊस' मात्र फार क्वचित अश्या रुपात समोर आला आहे.

आमच्या गावातील रामदास पाटील हा आमदार साहेबांचा एकनिष्ठ कार्यकर्ता. आमदारांना निवडून आणण्यासाठी त्याने जीवाच रान केले.आमदारही त्याला मान देत .तशातच झेडपीच्या निवडणुका जवळ आल्या तस आमदारांनी पाटलाला बोलावून घेतले आणि साऺगीतल की पाटील आता कामाला सुरुवात करा पक्ष नेते तुमच्यावर खूप खुष आहेत तिकिटावर तुमचाच हक्क आहे तुम्हालाच उमेदवार म्हणून उभे करावे असे पक्षनेत्यांना वाटत म्हणून आता कामाला लागा ,आता पेरणी केली तरच पुढे मतांचं पिक कापता येईल. ‌‌‌‌‌‌ पाटील तसा राजकारणात मुरलेला गडी.

उम्रने तलाशी ली तो जेबोंसे लम्हे बरामद हुए
कुछ गमके, कुछ नम थे, कुछ टूटे
बस कुछ सही सलामत मिले
जो बचपनके थे

डॅशिंग आयएएस अधिकारी म्हणून परिचित असलेल्या तुकाराम मुंढे यांच्या कारवायांच्या कहाण्या म्हणजे आजकाल अविश्वसनीयच वाटाव्यात असेच प्रकार असतात.
नाशिक मनपाचे आयुक्त असलेल्या मुंढे यांनी आजही अशीच धडक कारवाई केली.
नवरात्रीनिमित्त कालिका मंदिरात तुकाराम मुंढे आरतीकरिता पाहुणे म्हणून आले होते. त्यावेळी मंदिरात आणि प्रसाद स्टॉल्सवर त्यांना प्लास्टिक दिसले. राज्यात प्लास्टिकबंदी असूनही मोठ्या प्रमाणात प्लास्टिक पाहून, आयुक्त तुकाराम मुंढे चांगलेच भडकले. आरती होताच, मुंढे यांनी सर्व प्रसाद स्टॉल्सची अचानक पाहणी केली, आणि प्लास्टिक न हटविल्यास, दुकाने हटवू असा इशारा दिला.
***

मक्याचे दाणे तव्यावर ठेवल्यावर जसे आनंदाने उड्या मारतात, तसंच गौरवचं मनही उड्या मारत होतं, कारण आज त्याला बोनस मिळाला होता. गौरव आपल्या सायकलवर स्वार होऊन वाऱ्याशी गप्पा मारत चालला होता. केक आपल्या तोंडाचा स्वाद वाढवतो आणि त्यावर असलेली आयसिंग डोळ्यांचा स्वाद वाढवते, त्याचप्रमाणे आपला महिन्याचा पगार आणि बोनस नेहमीच्या गरजांचा स्वाद वाढवतो. काही सण असेल तरच आपल्याला बोनस मिळतो. पण यावेळी काही सण नसतानासुद्धा गौरवला बोनस मिळाला होता. म्हणजे झाला ना बोनस वर बोनस, पिझ्झावर डबल सकूप फ्री! बोनस मिळाल्यावर रमाला किती आनंद होईल याचा तो विचार करू लागला.

बराच वेळ सलग रायडींग झाल्यावर राधाने मागेपुढे असलेल्यांना ब्रेक घ्यायची खूण केली. एक टपरीवजा दुकान होतं. सगळे थांबले. मस्त कडक चहा आणि मॅगी खाऊन पुढचा रस्ता सुरु झाला. अखेर संध्याकाळी ठरलेल्या ठिकाणी मुक्काम करायला सगळे थांबले. ते एक लहानसं खेडं होतं. ग्रुपचा मुक्काम तिथल्याच एका होमस्टे मध्ये होता. दिवसभराच्या रायडिंगमुळे सगळेच दमले होते. सर्वांनी फ्रेश होऊन जेवणावर ताव मारला. जेवण साधंच होतं पण ते दिवसभराच्या थकव्यानंतर निशाला खूप आवडलं. झोपण्यापूर्वी सगळ्यांना राधाने परत उद्याच्या सूचना दिल्या. निशाला झोप आली नव्हती.