गद्यलेखन

मागील भागाचे धागे :
भाग १ :- https://www.maayboli.com/node/69844
भाग २ :- https://www.maayboli.com/node/69853
भाग ३ :- https://www.maayboli.com/node/69865
भाग ४ :- https://www.maayboli.com/node/69878

भाग ५ :-

मागील भागाचे धागे :
भाग १ :- https://www.maayboli.com/node/69844
भाग २ :- https://www.maayboli.com/node/69853
भाग ३ :- https://www.maayboli.com/node/69865

भाग ४ :-

ठरल्याप्रमाणे आम्ही चार पाच मैत्रिणी मिळून एक दिवस केत्ती ला जायला निघालो. रानी अम्माच्या मते आम्हाला साधारण अर्धा पाऊण तास लागणार होता केत्ती ला पोचायला , पण त्या दिवशी आम्ही ज्या मैत्रिणीच्या कार मधून जाणार होतो ती स्वतः एक कमर्शियल पायलट आहे. आणि गंमत म्हणजे ती कार ला पण विमान समजूनच चालवते... आम्ही ज्या स्पीडनी रस्त्यावरचे चढ उतार आणि वळणं मागे टाकत जात होतो ते बघताना एक दोन वेळा मला खरंच विमानात बसल्यासारखं वाटलं होतं. तेव्हा एक मजेशीर विचार मनात आला..महाभारतात जसा धर्मराजाचा रथ जमिनीपासून दोन बोटं वर- हवेत- चालायचा तशीच आमची गाडी पण बहुदा हवेतच चालली होती !!

उन्हाळा सुरु होतो. शाळेच्या सुट्ट्यांचे वेध लागतात.
परीक्षा संपल्या कि एकच हुर्यो होतो आणि मे येतो.
सोबत येतो तो.
आंबा.
फळांचा राजा.
आंब्याच्या आठवणी सांगणं कठीण आहे कारण प्रत्येक चांगल्या आठवणीत आंबा आहेच. लहान होतो तेंव्हापासून सगळ्या उन्हाळ्याच्या आठवणी गावाशी जोडलेल्या. माझं गाव छोटंसं खेडंच खरंतर. डोंगरांच्या मधोमध वसलेलं. दर उन्हाळ्याच्या सुट्टीत आम्ही सगळे गावी चांगले दीड महिनाभर सुट्टीला जायचो. वीस बावीस जणांचं कुटुंब. सगळे काका काकू, चुलतभावंडं, आतेभावंडं जमायचो. फुल्ल दंगा चालायचा.

मागील भागाचे धागे :
भाग १ :- https://www.maayboli.com/node/69844
भाग २ :- https://www.maayboli.com/node/69853

भाग ३ :

भाग १ चा धागा.

https://www.maayboli.com/node/69844

भाग २ :

भाग १ :

बाबुअण्णाला आता रंगरंगोटी करायला जायचे होते. "शिरपतराव" बाबुअण्णा खुशीत आला की श्रीपतीला शिरपतराव म्हणत असे. "आज आमी रात्री उशीर येनार. आज कलेजी आना आनि मस्त जिरं काळीमिरं लावा" बाकी जोडीला रात्रीच्या जेवणाला काय काय आणायचं याच्या सुचना देऊन बाबुअण्णा निघून गेला. श्रीपती तयारीला लागला. एव्हाना दुकानात इतर माणसं आली होती. काम सुरु झाले होते. बाबुअण्णा परतला तेव्हा श्रीपतीने टेम्पो मालाने गच्च भरून तयार ठेवला होता. त्याने पाहिले बाबुअण्णाने केस काळे करून मिशा कोरल्या होत्या. काळ्याही केल्या होत्या. बाबुअण्णाने सर्व माल नीट भरला आहे याची खात्री केली.

बडी धीरे जली रैना.... धुआं धुआं नैना....

हमारी अधुरी कहाणी

सकाळचे १० वाजून गेले होते शाल्मली घरातील आवराआवरी करण्यात व्यस्त होती . सकाळी उठून मुलाचे आवरून त्याला शाळेत पाठवणे , नवऱ्याला डब्बा करून देणे या सगळ्या कामात तिला बराच उशीर होत होता . त्याच वेळेस तिचा मोबाईल वाजला .

“ ट्रिंग ट्रिंग ......... ट्रिंग ट्रिंग ......... “ मोबाईलची रिंग एकसारखी वाजत होती. शेवटी कंटाळून तिने तो कॉल रिसिव केला .