१) ही स्पर्धा नाही, उपक्रम आहे. वयोगट - ६ ते १५
२) उपक्रमात आपल्या पालकांच्या आय डी नेच भाग घ्यायचा आहे.
३) हा उपक्रम फक्त मायबोलीकरांच्या मुलामुलींकरता आहे.
४) पत्र मुलांच्याच हस्ताक्षरात असावे.ते पत्र पालकांनी scan करून किंवा फोटो काढून sanyojak@maayboli.com या इ-मेल आयडी वर पाठवायचं आहे.
५) पत्र मराठी भाषेतच लिहिलेले हवे. पालकांनी मुलांकडून पत्र गिरवून घेतले तरी चालेल.
६) पालकांनी मुलांना मार्गदर्शन करावे पण मुख्य विचार व शब्द मुलांचेच असावेत.
कर्जाच्या गराड्यात अन हप्त्याच्या विळख्यात
माणसानं स्वप्न तरी कस बघाव ?
चार जणांच्या पोटाची जबाबदारी असलेल्यानं
संसाराच्या गाड्याला गाडीच चाक कसं जोडाव ?
सुमेधींच्या घरात उंदीर आला ही गोष्ट मायबोलीवरुन देशभरात गाजली : पहा काही प्रसिध्द व्यक्तिंच्या प्रतिक्रिया
दिग्गी:- उंदीर हे अल्पसंख्याकाचे प्रतिक आहे....सुमेधा या आरएसएस च्या कार्यकर्त्या आहेत म्हणुनच त्यांना आपल्या देशातुन अल्पसंख्यांना हुसकुन लावण्याचे काम करत आहे... मी माननिय प्रधानमंत्रींना विनंती करतो की यांच्यावर त्वरीत बंदी आणावी आनि उंदरासारख्या महान प्राणी वाचवावा..
मायबोली वर वाचनापेक्षा लेखन जास्त होते असा माझा दावा आहे.
पण लेखकाला पुरेसे वाचक मिळणे हे गरजेचे असते.
ते वाचक त्या लेखापर्यंत पोहोचेपर्यंतच नवीन लेखन प्रसवले जाते. आणि मग नवीन लेखनावरच चर्चा चालू होते तीही थोडाच वेळ। कित्येक चांगले लेख प्रतीसादाविना पडून आहेत. ते पुन्हा वाचकांच्या नजरेस येतील या करिता काय करावेलागेल . अड्मीन काही करू शकतात का …
त्यातूनही जी मंडळी येथेच वरचेवर पडीक असतात त्यांचे अनेक लेख आणि इतर लेखन दर्जेदार असते निःसंशय ! परंतु त्यांचे ''अहो रूपं अहो ध्वनी'' चालू असते.
मग नवख्या मंडळीना कशी संधी मिळणार. जरा खुलासा करावा.
पुस्तकाचे नाव : 'प्रवास'
लेखिका : सानिया
प्रकाशकाचं नाव : दिलीप माजगावकर
प्रकाशन संस्था : राजहंस
प्रथम आवृत्ती : जुलै २००९
किंमत : ९० रूपये
प्रवास
तो नेहमी रात्रीच लिहायला बसायचा. लिहीताना अडलंच कुठे तर मग पहात बसायचा खिडकीतून समोरच्या लॅंपपोस्टाकडे. मग त्या लॅंपपोस्टाचा पिवळा आणि त्याच्या टेबललॅंपमधल्या सीएफेलचा पांढरा मिळून एक फिकट पिवळा जो रंग त्याच्या टेबलवर खेळत असे त्यावर तो परत एकदा लिहू लागे विनासायास.
मितुल शाह चिडला होता, रागावला होता, संतापला होता, कोपला होता.
मी त्याच्याकडे पोचवलेल्या त्या दुष्ट बातमीचे परिणाम एवढे भयानक होतील ह्याची मला अजिबात कल्पना नव्हती. मी केबीनमध्ये असतानाच त्याची रागारागाने असंबद्ध बडबड चालू झाली होती. रागाचा रोख माझ्यावर नाहीये हे कळल्यावर माझ्या जरा जीवात जीव आला. पण ती बडबड हिंस्त्र झाल्यावर मात्र माझ्या बालमनावर विपरीत परीणाम होऊ नयेत म्हणून मी हळूच केबीनबाहेर सटकले आणि आता जागेवर बसून केबिनमधली सर्कस पाहत होते.
उठा उठा हो सकळिक, वाचे स्मरावा गजमुख
ऋद्धि-सिद्धिंचा नायक, सुखदायक भक्तांसी
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
