धाग्याचे शीर्षक काहीच्या काही वाटले तरी विषय विवाहीत पुरुषांसाठी गंभीर आहे प्लीज !
काल संध्याकाळची वेळ होती. कानाला हेडफोन लाऊन गाणी ऐकत माझे वर्क फ्रॉम होम चालू होते. अचानक गाण्याचे बीट्स वेगळे वाटले म्हणून हेडफोन काढला तर ते खालून गार्डनमधून ऐकू येत होते. वॉssव नवीन सोसायटीतले पहिले भांडण म्हणून लगेच किचनच्या बाल्कनीच्या आडोश्याला ऊभा राहून मजा लुटू लागलो.
ऐन करोना काळात आम्ही पुण्यात शिफ्ट झालो. शिफ्ट व्हायची तयारी तशी होती पण लेकीला शाळा बघायला वेळच मिळाला नाही.
आलो ऑगस्ट मधे तेंव्हा मिड इयर म्हणून चांगल्या शाळा ऍडमिशन देईनात. कसे बसे एका नवीन शाळेत घालून वर्ष सुरु केलं. हे वर्ष असं तास जातंय पण आता
पुढील वर्षाच्या विंडो कधीच बंद झाल्या. हव्या त्या शाळेसाठी अजून किती वर्ष प्रयत्न करत राहायचे ?
कुठल्या शाळेचे कसे review आहेत हे बघायला सुद्धा शाळा उघड्या नाहीत. आपण कसे काही न ठरवता पुण्यात आलो याचा पश्चाताप होत आहे .
मुलीचे तब्बल २ वर्ष वाया घातले या जाणिवेने guilt येतंय.
लिफ्टमधून बाहेर येऊन अमृताने तिच्या आठव्या मजल्यावरील फ्लॅटचे दार लॅच कीने उघडले. भराभर सगळे लाइट्स लावून, बेडरूमचा एसी चालू करून ती रेस्टिंग चेअरवर रिलॅक्स होऊन रेलली. डोळे मिटून ती आशुतोष बद्दलच्या विचारांत हरवली. "काय करत असेल अाशु? एव्हाना पोहोचला असेल का बंगलोरला?? उद्या त्याला आपल्या फ्लॅटचा ताबा मिळेल. पुढच्या विकेंडला जाऊया बेंगलोरला फ्लॅट बघायला म्हणजे इंटेरिअर डिझाइनर सोबत बोलून, ठरवून, लग्नाआधीच फ्लॅट डेकोरेट करून घेता येईल."
(या आधीच्या भागासाठी कृपया इथे टिचकी मारावी )
बाबू मंडल फक्त सरकारी कहाणी लिहीत होते.
जी सर्व नियमांमधे बसेल. यात हाताखालच्या कर्मचा-यांचीही काळजी ते घेत होते. त्यांच्या तोंडी असे कोणतेही वक्तव्य ते देत नव्हते ज्यामुळे पुढे त्यांना खाकी डोक्याच्या चौकशी अधिका-याला तोंड द्यावे लागेल. एकदा काळ्याचं पांढरं झालं की मग ते नाकारणे सुद्धा मुश्कील होते.
(याआधीच्या भागासाठी कृपया इथे टिचकी मारावी )
स्टेशन मास्तर बाबू मोंडल हे आलेल्या ट्रेन्सवर काय काय सामान चढवलं उतरवलं याचा हिशेब टॅली करत बसले होते.
इतक्यात सिग्नलम नरेन कुंडू समोर येऊन थांबला. त्याची फक्त चुळबूळ चालू होती. स्टेशनमास्तर कामात असल्याने विषय कसा काढावा हे त्याला समजत नव्हते.
भारतात अनेक रहस्यं आहेत. अनेक गूढ गोष्टी आहेत.
या अशा गोष्टींचा खजिना बहुतेक पश्चिम बंगाल मधे मोठ्या प्रमाणात आहे. इथे गुप्त धनाच्या, ट्रेजर हंटच्या गोष्टी समजतील, कुठे जंगलात कुणा राजाचा पुरून ठेवलेला खजिना अशा गोष्टी तर खूप ऐकायला मिळतात.
आयुष्यात घेतलेल्या चुकीच्या निर्णयामुळे कधीही भरून न निघाणार्या जखमेमुळे मनाला खुप ञास होतोय
तर त्यासाठी काय करावे.
तर, अस्मादिकांचे लग्न ठरले आहे. एरव्ही इतर मुलींशी/ मैत्रिणींशी प्रो लेव्हलवर बोलू शकणारे अस्मादिक होणाऱ्या बायकोशी काय बोलावे हे कळत नसल्याने मोठ्याच पेचात सापडले आहेत. बऱ्याचदा कॉल करून पाच पाच मिनिट फक्त शांततेत जात आहेत. इथे अनेकांची लग्ने झाली आहेत/ असावीत. पुरुषांसाठी प्रश्न: तुम्ही तुमच्या होणाऱ्या बायकोशी कोणत्या विषयावर बोलला होतात? कोणत्या विषयावर बोलायला हवे?
स्त्रियांसाठी प्रश्न: होणाऱ्या नवऱ्याने कोणत्या विषयांवर बोलायला हवे? अगदीच शांतता निर्माण होत असेल तर काय करावे जेणेकरून बॉण्डिंग निर्माण होईल?
एसीपी प्रद्युम्न: दया, कुछ तो गडबड है।
दया: सर लगता है अंदर कोई है, दरवाज़ा बंद है।
एसीपी प्रद्युम्न: दया,अभिजीत, पता लगाओ ये कौन है, कोईना कोई सुराग जरूर मिलेगा।
दया: सर मैंने जब दरवाज़ा खटखटाया तो उसने कहा " एक दोन एक दोन ओळखा पाहू मी कोण?"
एसीपी प्रद्युम्न: इसकी ये मजाल? हमको चॅलेंज कर रहा है? दया, कुछ तो गडबड है।
अभिजीत: सर, ये तो कुछ भी नहीं। मैंने दरवाज़ा खोलनेके लिए कहा तो बोला," तीन चार तीन चार, तुमचा मी आवडता फार."
एसीपी प्रद्युम्न: अरे, ये क्रिमिनल हमारा आवडता कैसे हो सकता है? घोड़ा घास से दोस्ती करेगा ये मुनासिब ही नहीं।
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
