आई

आम्ही जेवायला बसलो होतो. संध्याकाळचे एकत्र जेवण. अस्मादिक, बायको व मुलगा एकत्र जेवायला बसले की एकत्र जेवण असे म्हणायचे. आता एकत्र कुटुंब राहिलेले नसले, तरी जेवण एकत्र असते. पुढच्या पिढीत त्यालाही फाटा फुटेल कदाचित. विविधभारतीवर लागलेल्या "मेरी मा" हे "तारे जमीन पर" ह्या चित्रपटातले गाणे ऐकताना, एकदम माझ्या आठवणीची तार लताच्या "प्रेमा स्वरूप आई" ह्या गाण्याशी जोडली गेली. जेवता जेवता क्षणभर खूप वर्षांपूर्वीचा गोड्या मसाल्याचा तोच घमघमाट नाकात दरवळळ्याचा भास झाला. आई जाऊन बरीच वर्ष लोटली होती.

कधीपासून आई माझी वाटेकडे पाहत आहे |
सांगते आहे सर्वाना बाळ माझा येत आहे ||

राही उभी दाराशी आस सुटेना डोळ्याची |
नाही उरला त्राण तरीही आस पोटच्या गोळ्याची ||

मारुतीच्या देवलामधे सांजवात जळत होती |
डोळे माझ्या वाटेकडे अन आसवे तिची गळत होती ||

वर्षे झाली जावून तुला, वर्षे झाली पाहून तुला |
आठवनिचे उठते काहूर, फोटो मधे पाहून तुला ||

असेच एकदा येवून जा, मनाला आधार देवून जा |
एखादा दिवस राहून जा, मला एकदा पाहून जा ||

चटनी भाकरी खावुन जा, एकदा चेहरा दावून जा |
अवघा गांव वाट पाहतोय, इच्छा पूर्ण करून जा ||

पुन्हा येशील धावत, घाईत परत जाण्यासाठी |

अरुणाचलप्रदेश १......."ईशान्यभारत - भारताचा एक दुर्लक्षित भाग"
http://www.maayboli.com/node/34433

दिब्रुगड येथे महालयामध्ये आमची निवासाची व्यवस्था होती. सतत पडणारा पाऊस त्यामुळे बाहेर फिरणे जवळपास अशक्य. वाचन खूप करत होतो. या काळात सर्वात मोठी साथ होती माझा मित्र योगेश झोपेनी दिलेल्या मस्त गाण्याच्या कॅसेट्स व माझ्या आईने घेऊन दिलेल्या कॅसेट प्लेयरनी. ग्रेसच्या कविता आणि जगजितसिंगांच्या गझला ह्या माझ्या नित्याच्या साथीदार बनल्या.

माँ सुनाओ मुझे वो कहानी,
जिसमें राजा न हो न हो रानी,

अ आ इ ई उ ऊ ऊ - आई मी लवकर शाळेत जाऊ?
ए ऐ ओ औ अं अः अः - माझा सुंदर गणवेश पहा

क ख ग घ ग घ ङ - आई मी अभ्यास करणारं
च छ ज झ ज झ ञ - मी खूप शहाणा होणारं

ट ठ ड ढ ड ढ ण - आई घंटा वाजे घणघणं
त थ द ध द ध न - माझी शाळा खूप छानं

प फ ब भ ब भ म - आई मला आहे खूप कामं
य र ल व ल व श - करायचा आहे अभ्यासं

ष स ह ळ क्ष ज्ञ ज्ञ - आई मी मोठ्ठा होणार हं

_______________________
चाल - english A B C D ... प्रमाणे.

{ आई आणि तिला गर्भपात करायला लावना-या त्या लोकांसाठी गर्भातील त्या लहान मुलीने हे तर म्हणले नसेल ना????}

प्रिय,
*
प्रिय मा़झ्या आईस हे माझं अखेरच पत्र,
ते डॉक्टरांचे कसले ग होते पोट तपासण्याचे यंत्र.
*
आई माझ्या येण्याची तुला लागली होती चाहुल,
मग का उचललेस सांग तु गर्भपाताचे हे पाऊल.
*
वाटलं नव्हंत मला तु अशी भेदशील,
़जन्माला येण्याआधिच माझ्या काळजात छेद करशील.
*
वाटलं नव्हंत मला तु एवढ्या लवकर सोड्शील,
दोघांमधली जुळलेली नाळ एवढ्या लवकर तोडशील.
*
त्या नराधम लोकांनी आणली तुझ्यावर गर्भपाताची वेळ,
तु नव्हता कारायला पाहिजे माझ्या जिवनाशी खेळ.
*

स्व. श्री. मुरलीधर देविदास उर्फ बाबा आमटे यांच्या परिवारात ते ही डॉ.प्रकाश आणि डॉ.मंदाकिनी आमटे यांच्या पोटी जन्माला येणे हे माझे खरोखरच भाग्य आहे. जन्मापासून गडचिरोली जिल्ह्यातील लोक बिरादरी प्रकल्पात वाढलोय. तो काळ आणि आजचा काळ यात जमीन अस्मानाचा फरक आहे. दुर्दैवाने बाबा आणि साधनाताई आमटे (आजी-आजोबा) यांचा अतिशय थोडा सहवास मला लाभला. बाबा - आजी दोघही चंद्रपूर जिल्ह्यातील त्यांचा कर्मभूमीत आनंदवनात राहायचे. ३-४ महिन्यातून एकदा त्यांची लोक बिरादरी प्रकल्पाला भेट असायची. १-२ दिवस राहून ते आनंदवनाला परतायचे.

मायेची गोड गोड
हाक माझी आई
छोटेसे गोल गोल
नाक माझी आई
.
गुरगुट्टा मऊ ताक
भात माझी आई
केसातून फिरणारा
हात माझी आई
.
तत्वांचे धारदार
टोक माझी आई
भीती घालवणारा
श्लोक माझी आई
.
.
तुषार जोशी, नागपूर

पेटन,

acrylic on handmade.. size - Half Imperial (18" x 24")