संध्याकाळ

संध्याकाळ

Submitted by pranavlad on 6 May, 2020 - 03:06

तव स्मृतींनी संध्याकाळी
पांघरले वस्त्र तमाचे
गुदमरला श्वास फुलांचा
विरघळले दुःख कुणाचे?

थबकली हवाही इथली
अवघडून वाहत आहे
पारावर कुणी शहाणा
विराणी ऐकत आहे

मज पुन्हा आठवू लागे
तव सदा निरंतर माया
रणरणत्या उन्हात जैसी
वृक्षाची शीतल छाया

एका उदास संध्याकाळी

Submitted by पाषाणभेद on 5 February, 2020 - 09:33

एका उदास संध्याकाळी
कोणी गात होती विराणी ||

शब्दांत अशी आस नव्हती
चाल नव्हती अशी कोणती
धारही नव्हती त्या शब्दांना
तरी काळीज जाय चिरूनी ||

संधीप्रकाश निळा जांभळा
खालून गेला वर आभाळा
कुंद हवा वाराही पडला
हवेत सूर राही भरूनी ||

धिरगंभीर सूर कवळूनी
गीत हृदयीचे आळवूनी
उलगडे आर्त सरगम
भरूनी राहिली कानी ||

- पाषाणभेद
०५/०२/२०२०

तुमचा रात्रीचा मेन्यु काय असतो?

Submitted by रश्मी. on 2 July, 2018 - 06:43

दररोज रात्री जेवायला काय करावे हा नेहेमी प्रश्न असतो. जनरली, दुपारची भाजी सगळे खातीलच असेही नसते. सकाळी सगळे नाश्ता करतात, दुपार च्या जेवणासाठी सुकी किंवा पातळ भाजी किंवा उसळ, फुलके / पोळ्या, वरण/ फोडणीचे / आमटी/ सार/ कढी असते. हे तर पोटभर होते, पण प्रश्न येतो रात्रीचा. त्यात घरात जर वाढत्या वयाची मुले / मुली असतील तर आणखीन प्रश्न असतो.

एक उनाड संध्याकाळ

Submitted by सचिन काळे on 11 June, 2018 - 06:18

एके दिवशी मला 'एक उनाड संध्याकाळ' कशी व्यतीत करावी लागली, त्याचा एक किस्सा मी आज तुम्हाला सांगणार आहे. त्याचे असे झाले, मी कामावरून रोज संध्याकाळी बरोबर पाचच्या दरम्यान ऑफिसमधून घरी येतो. दुपारी १२ च्या दरम्यान आमच्या सौं.नी मला ऑफिसमध्ये फोन केला. "अहो! आज संध्याकाळी चार वाजता माझ्या आठ दहा मैत्रिणी पार्टीकरीता आपल्या घरी येणार आहेत. आमचं सर्व आटपायला निदान सहा तरी वाजतील. तर आज तुम्ही घरी जरा उशीरा याल का? आणि हो! बिल्डींगजवळ आलात की मला फोन करा. मैत्रिणी गेल्या असतील तर मी तसं तुम्हाला सांगते. मग तुम्ही वर या"

विषय: 
शब्दखुणा: 

सांज शृंगार

Submitted by पुरंदरे शशांक on 24 April, 2017 - 02:14

रंग चितारी अाभाळावर जाताना दिनकर
लाजलाजुनी नवथर संध्या मोहरली तिथवर

काजळ किंचित भिरभिरले अन् पापणीत थरथर
ओष्ठद्वय रंगता उमलले गुलाब गालांवर

पदर जांभळा उचलून पाही हळूचकन् प्रियवर
दारातून ती पहात असता गेला कि झरझर

कृष्णवस्त्र हिरमुसून ओढी पुरते अंगावर
लुकलुकणारी एक चांदणी उमटे क्षितिजावर......

संध्याछाया..

Submitted by अत्रुप्त आत्मा on 18 February, 2016 - 08:59

https://scontent-lax3-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/t31.0-8/fr/cp0/e15/q65/11700956_972982042788082_3452425137241717189_o.jpg?efg=eyJpIjoiYiJ9

संध्यासमयी देवालय हे आकाशाशी सरते..
एक अशी हि अबोल संध्या मनामधेही उरते.

माहीत नाही तिचे नि माझे कुण्या जन्मीचे नाते
ओळख नसता जन्मखुणा ती कुठल्या कसल्या देते!?

दूर देशीचा वाटसरू मी आलो या संध्येशी
नकळत नाते कसेच जुळले हिच्या मग्न छायेशी?

शब्दखुणा: 

लाईट हाऊस - संध्यासमयी

Submitted by कंसराज on 19 October, 2013 - 23:53

हे एक आताच पूर्ण केलेल चित्र येथे देत आहे. आवडल्यास जरूर सांगा
माध्यम - ऑईल पेंट

रम्य संध्याकाळ

Submitted by स्वाकु on 18 October, 2013 - 07:43

तांबड्या घटांनीच व्यापले होते
ते सौंदर्य नभाचे खुलले होते

तो अथांग सागर, सुरेख किनारा
ते लोभस रूप मनी उतरले होते

स्वच्छंदी सागर मनमौजी लाटा
आज मनाचे रंग बदलले होते

मी ही त्या क्षणी जरी बुडून गेलो
चांदणे शशीचे तरंगले होते

जशी विरघळत होती संध्याछाया
तसे माझे 'मी' पण हरवले होते

कातरवेळ ...

Submitted by राहुल नरवणे. on 9 July, 2013 - 03:17

संध्याकाळच्या छाया प्रकाशात दूरवर पक्ष्यांचा खेळ चालू होता. बराच वेळ तो खेळ पाहताना एक गोष्ट लक्षात आली, पंखाची फार वेळ हालचाल करून थांबल्यास संथ थोडावेळ फिरायचं आणि परत पंखात भरारी घेऊन उडायचं. फार छोटी आणि साधी घटना … बरेच कंगोरे निघतात. "दिवसभरच्या घाई - गडबडीतील कामातून थोडावेळ आराम …. परत थोडावेळ काम …"
पण विसरलेली एक गोष्ट, आयुष्य हा हि एक दिवसच. एकदा एखादी वेळ गेली की कुठे परत येते, आजच्या दिवसाची सकाळ परत कधी येणार. सकाळ, दुपार, संध्याकाळ. रात्र कधी कळलीच नाही. अगदी मृत्यू सारखीच. मृत्यू, मरण - रात्रीसारख - अंधारमय -काळोखाच.

विषय: 
प्रांत/गाव: 

Pages

Subscribe to RSS - संध्याकाळ