एका उदास संध्याकाळी
कोणी गात होती विराणी ||
शब्दांत अशी आस नव्हती
चाल नव्हती अशी कोणती
धारही नव्हती त्या शब्दांना
तरी काळीज जाय चिरूनी ||
संधीप्रकाश निळा जांभळा
खालून गेला वर आभाळा
कुंद हवा वाराही पडला
हवेत सूर राही भरूनी ||
धिरगंभीर सूर कवळूनी
गीत हृदयीचे आळवूनी
उलगडे आर्त सरगम
भरूनी राहिली कानी ||
- पाषाणभेद
०५/०२/२०२०
पावसा पावसा ये रे चिंब भिजवून जा रे ||ध्रु||
अंग माझे काहिले रे तन माझे कावले रे
देऊन थंडावा जा रे चिंब भिजवून जा रे ||१||
वस्त्र माझे मळले रे पाय धुळीने काळे रे
धुवून काजळी जा रे चिंब भिजवून जा रे ||२||
डोळे माझे चुरले रे गळा पुरा भरला रे
पुसून काळिमा जा रे चिंब भिजवून जा रे ||३||
शोधुनिया पथ सारे रे थकले हातपाय रे
करून शिडकावा रे चिंब भिजवून जा रे ||४||
हृद्य माझे पेटले रे खवळे शरीर सारे
फुंकून वणवा जा रे चिंब भिजवून जा रे ||५||
मन माझे वितळे रे उभ्या उभ्या पेटले रे
पेटवून जाळ जा रे चिंब भिजवून जा रे ||६||
सुख सारे विटले रे दु:ख सारे नटले रे