तत्त्वज्ञान

परागताज्ञानमना: प्रभूय लभेत चिद्रुपसुवां मनुष्यः
यदियमार्कण्यचरित्रमंत्र वंदेsहभिशं गुरुशंकरं तं ।।

मायकल न्यूटन लिखित जर्नी ऑफ सोल्स पुस्तकात वर्णन केलेले महत्वाचे मुद्दे पुढीलप्रमाणे -

15 - स्पिरिट वर्ल्ड मध्ये परतल्यानंतर , गाईड आणि प्रगत आत्म्यांच्या पॅनेलसोबत चर्चा झाल्यानंतर आत्मा आपल्या ग्रुपसोबत राहायला जातो .

काहीवेळा आधी ग्रुपची भेट आणि नंतर सावकाश गाईड व पॅनेल सोबत चर्चा असाही क्रम होतो .

16 - या पुस्तकानुसार मृत्यूनंतर नरक , जहन्नम , हेल असे कोणतेही प्रकार अस्तित्वात नाहीत . पृथ्वीवरच्या पापकृत्यांची शिक्षा ठरवायला वर बसलेली कमिटी नाही .

हे कदाचित अन्याय्य किंवा टू गुड टू बी ट्रू वाटू शकेल पण तसं नाही .

देह पिंजरा

देह पिंजरा विचित्र
गुदमरे जीवमात्र
सुख लाभता अल्पसे
जाळी वाटते सुसूत्र

देह पिंजरा नाजूक
मन अदृष्यसे धागे
बांधी पिंजर्‍याची वीण
घट्ट तलम कशिदे

पिंजर्‍यास सांभाळिती
निगुतीने पुरेपूर
कचकडे बाहुले ते
क्षणामाजी चक्काचूर

बदलले पिंजरे का
जीवपक्षी गुंते त्यात
ज्ञानी सांगती सतत
जाणूनिया नाही घेत

कळे पिंजरा जेव्हा तो
मुक्त पक्षी भरारत
पिंजरा तो दिसेचिना
अडकलो कधी त्यात !

---------------------------------------------*

कुन फाया कुन हे सूफी गाणे मला आवडते. ह्या तथाकथित बंड लोकांबद्दल त्यांच्या झपाटलेपणामुळे एक गूढ आकर्षण वाटते. खासकरुन या गाण्यातील त्या ओळी ज्यात "अब मुझकोभी हो दिदार मेरा , कर दे मुझे मुझसेही रिहा" अशी आर्त आळवणी आहे.
माझ्यापासून मला रिहा /मुक्त / स्वतंत्र कर म्हणजे नक्की काय असेल ? नेमक्या कोणत्या

मायकल न्यूटन लिखित जर्नी ऑफ सोल्स या पुस्तकात वर्णन केलेले महत्वाचे मुद्दे पुढीलप्रमाणे -

13 - देहाच्या मृत्यूनंतर आत्मा स्पिरिट वर्ल्ड मध्ये पोहोचतो . तिथे त्याला पूर्वस्मृती प्राप्त होईपर्यंत कम्फर्टेबल वाटावं , वेलकम्ड वाटावं म्हणून त्या जन्मातील किंवा आधीच्या जन्मांतील काही प्रिय व्यक्तींचे आत्मे प्रवेशद्वारावर भेटायला येतात ...

14 - स्पिरिट वर्ल्ड मध्ये पोहोचल्यावर काही वेळ स्थिरस्थावर झाल्यावर , पूर्वस्मृती जागृत झाल्यानंतर आत्म्याचा गाईड आणि आत्म्यामध्ये संवाद - चर्चा होते .

"उसका मन हो तो वो लेटेगी और उसका मन नही तो नही.. ऐसा कैसे चलेगा भाई..." अश्या प्रकारच्या कॉमेंट्स आपण सहज ज्या विषयावर पास करतो तो विषय म्हणजे marrital rape...!!! . हा शब्द ऐकला की अनेकांच्या भुवया उंचावतात किंवा याबद्दल बोलणं म्हणजे लग्नसारख्या पवित्र गोष्टीवर धर्मविरोधी लोकांनी उडवलेले शिंतोडे वाटतात. पण आजच्या दिवस माझ्यासोबत तिची बाजूही ऐकण्याचा प्रयत्न करा. जमलं तर यावर विचार करा नाहीतर काय फालतूपणा आहे म्हणून ही गोष्ट सोडून द्या.

मी गीता वाचली आहे असं खरंतर म्हणण्याची सुद्धा माझी पात्रता नाही. परंतु माझ्या आई आणि आजी च्या अथक प्रयत्नांमुळे माझ्या सारख्या वांड कार्टीला “हू इज धिस गीता” असं प्रश्न पडत नाही. भागवद गीतेचं छोटसं पुस्तक कायम बरोबर राहू दे ही त्यांची शिकवण.. नव्हे अट्टहास होता. ही पुस्तक माझी काय आणि कशी मदत करणार आहेही मात्र गावी नव्हतं
नंतर एक वर्षी spirituality चं किडा चावला तेव्हा थोड्याश्या संशयानेच अर्थासकट गीता “वाचली”.
पूर्ण tangent ! किंबहुना चिडचिड झालेली स्पष्ट आठवते.

बळे आगळा राम हा श्रेष्ठ स्वामी

प्रभू लाभला रामराया सुनीळू
दीनाकारणे पातला तो कृपाळू
सदा भक्तकाजी उभा पाठिराखा
तया वंदिता चित्त चैतन्य देखा

उभी जानकी वामबाजूस नित्य
पुढे वंदितो मारुती भक्त मुख्य
सदा सज्जनालागि कोदंडपाणी
असा सावळा राम लावण्यखाणी

जरी अंबरी मेघ हे श्यामवर्णी
मनी लोचनी सावळा चापपाणी
असा स्वामीश्री सर्वसंपन्न गुणे
तया आठवाने समाधान बाणे

पती जानकीचा प्रभू मारुतीचा
असे स्वामि हा भक्त बिभिषणाचा
कधी भिल्लीणीकारणे सेवि बोरे
ऋषी आश्रमी राक्षसा ताडि घोरे

श्वासाश्वासावर चाले
पांडुरंग जपमाळ
रोमारोमातूनि स्फुरे
एक विठ्ठल केवळ

गाथा शब्दाशब्दातून
राम कृष्ण हरी सूर
वीणेवर उमटतो
पांडुरंगाचा झंकार

कधी आर्त कधी जाब
कधी गाळी कधी लीन
शब्द होते आवरण
भाव वाही ओथंबून

थांग लागेना भक्तीचा
इंद्रायणी खुळावली
ह्रदयात सांभाळोनी
गाथा शिरी धरीयेली

काही वर्णना होईना
शब्दी बांधू कसा भाव
ठेवी पायापाशी स्वामी
अंतर्यामी हीच हाव

.............................

गाळी ...... शिवी गाळी

मी अभिजित. आमच्या कंपनीचा न्यूयॉर्कमधील प्रोग्राम डायरेक्टर! आमची मल्टीनॅशनल कंपनी ट्रीरुट्स सर्व्हीसेस ही बँकिंग सॉफ्टवेअर सेवा क्षेत्रातील मोठी कंपनी!

न्यूयॉर्कमधील एका उंच व्यापारी इमारतीतल्या छत्तीसाव्या मजल्यावरच्या आमच्या ऑफिसमध्ये खुर्चीवर मी बसलो होतो आणि समोर लॅपटॉपवर एक ईमेल आलेला होता. त्याकडे बघत विचारांत गढलो होतो.

त्यातील सत्तावीस नावे मी पुन्हा पुन्हा वाचत होतो आणि त्यातील नऊ नंबरचे नाव बघून अस्वस्थ होत होतो. खुर्चीवरून उठून मी उभा राहिलो आणि काचेच्या खिडक्यांतून बाहेर पाहू लागलो.