लाईफ आफ्टर डेथ - जर्नी ऑफ सोल्स
लाईफ आफ्टर डेथ या विषयावरील पुस्तकांमध्ये मायकल न्यूटन या लेखकाच्या "जर्नी ऑफ सोल्स" पुस्तकाला वाचकांची चांगलीच पसंती असल्याचं पाहून हे पुस्तक वाचायला सुरुवात केली .
लाईफ आफ्टर डेथ या विषयावरील पुस्तकांमध्ये मायकल न्यूटन या लेखकाच्या "जर्नी ऑफ सोल्स" पुस्तकाला वाचकांची चांगलीच पसंती असल्याचं पाहून हे पुस्तक वाचायला सुरुवात केली .
आला रे आला कोरोना आला
कुठे राहिला तो आंदोलनवाला
दंगली साऱ्या हवेत विरल्या
देश आपसूक शांत झाला
यापूर्वी कधीही असा कुणी
घेतला नव्हता धसका
दंगेखोरांना कोरोनाने येऊन
दाखवलाय चांगलाच हिसका
रस्त्यावर उतरून साले
नाचत होते नंगानाच
कोरोनाच्या भीतीने ठेवलीय
त्यांच्या मानगुटीवर टाच
जीव घेणाऱ्याच्याच आता
पोटात गोळा आला
शांतप्रिय लोकांच्या मात्र
जीवात जीव आला
आला रे आला ,,कोरोना आला
कोरोनाच्या येण्याने मात्र भारत प्रकाशात आला
"गो कॅरोना गो कॅरोना" असं आठवले त्याला बोलला
करोना
डरा दिया तुमने दुनिया को
अब तुम बस करो ना !!
हर जानवर को काटके खाना
अब तुम बस करो ना !!
और आयेंगे बर्ड फ्लू, कोरोना
अब तुम शाकाहार करो ना !!
टाल दो शेक हॅन्ड करना
अब तुम नमस्ते करो ना !!
चायनीज चीजे खरीदना
अब तुम बस करो ना !!
मास्क लगाके निकलो बाहर
बिमारिया फैलाना बंद करो ना !!
‘किस’ से बिगडेगी किस्मत
अब तुम ‘किस’ मत करो ना !!
दिन भर भाग दौड करते बहुत
अब तुम योगा करो ना!!
बंद करो ये रोना धोना
अब तुम कुछ अच्छा काम करो ना!!
करोना
डरा दिया तुमने दुनिया को
अब तुम बस करो ना !!
हर जानवर को काटके खाना
अब तुम बस करो ना !!
और आयेंगे बर्ड फ्लू, करोना
अब तुम शाकाहार करो ना !!
टाल दो शेक हॅन्ड करना
अब तुम नमस्ते करो ना !!
चायनीज चीजे खरीदना
अब तुम बस करो ना !!
मास्क लगाके निकलो बाहर
बिमारिया फैलाना बंद करो ना !!
‘किस’ से बिगडेगी किस्मत
अब तुम ‘किस’ मत करो ना !!
दिन भर भाग दौड करते बहुत
अब तुम योगा करो ना!!
बंद करो ये रोना धोना
अब तुम कुछ अच्छा काम करो ना!!
आजोबांचा नागोबा बिळात रुसुन बसला
गर्दी वाढली बसमंदी, तरी बाहेर नाही आला
त्यांना वाटलं असेल काहीतरी संन्याश्याचं वारं
चारपाच कपारी भेटल्यावरी नीट व्हईल सारं
पोरीबाया सर्व उतरल्या, बस रिकामी झाली
नागोबा अजून बाह्येर न्हाई , नक्कीच गडबड असेल खाली
शोधू लागले रस्त्याने ते जडीबुटीची दुकाने
बघू बांबूमंदी फरक पडतो का ? तंबूतल्या झाडपाल्याने
जडीबुटीवाला बसला होता दाखवत त्याचे गाजर
टिचकी मारताक्षणी टाकला डायरेक्ट लास्ट गियर
आजोबा मनोमन भारावले
बघुनी जडीबुटीवाल्याचे ते ट्रेलर
मला बी बाबा असंच बनवायचंय
(वळू) मित्रा कधी जळू नकोस कुणावर इतका कि
स्वतःच्या बुडाचीच आग होईल
अस्साच जळत राहिलास तर
जाताना पाणी पण महाग होईल
काव्यातडाग नव्हे हे अथांग समुद्र तो
दुर्दैवी तोच जो रसिकांना पामर समजतो
वंदनीय मज सारे, तुही त्यात दुजा नसे
नित्य नवी कल्पना काव्यदेवी देत असे
हताश होऊ नको इतक्यात
कि पाठीला बाक येईल
कवन जरा नीट कर
नाहीतर प्रतिभेला डाग येईल
विझलेयत निखारे कधीच ,
लाव्हाहि निद्रिस्त तो
नको फुंकर मारू आता
जळून सारे राख होईल
मारू नको टिचकी कधी
इशाराही नको मजला
अनुक्रमाणिका > https://www.maayboli.com/node/72984
अनुक्रमाणिका २ > https://www.maayboli.com/node/73598
20 फेब्रुवारी 2017
रोशन, My brother,
धर्म इथे बेताल झाला
उठतासुटता जहाल झाला
वापरले कैक रंग त्याने
कोथळा बाहेर येताना मात्र लालच झाला ...
किती चढले सुळावर त्याच्यानावे ,
मारणारे गनीम आणि मरणारेही ..........
पाळणारे , जाळणारे , बघणारे अन भडकवणारे
पण .........जो तो हलाल झाला
जन्नत नसीब झाली कुणा
तर कुणी स्वर्गात पोहोचले
अरे पण त्यांचे काय झाले असेल ?
ज्यांच्या जाण्याने , उभे घर पोळले
अपराध कुणाचा , कुणी भोगला
कामकऱ्याला जागेवरी ठोकला
मर्दुमकीचा झेंडा मिरवुनी
हिरवा भगवा पुढे नाचला
हिजडे हरामी धर्मवेडे
कांताला सुरु झाल्या वांत्या
नाव आलं पुढे लगेच अंत्या
अंत्या बोल्ला तो मी नव्हेच
असेल तो शेजारचा बंट्या
त्यालाच बघितलं व्हतं
शेतात गप्पा मारताना
परत आलो जाऊन तेव्हा बघीतलं
झुडुपात कोणीतरी हलताना
धरून आणला बंटी मंग
आवळली त्याची खुंटी
बंट्या बोलला मी तर बाबा
शेतात खपत होतो
खिल्लारी जोडी झुडुपामागं
त्यांनाच जोडत होतो
आईची आन, मी नाही केली घाण
शपथेवरती सांगतो
पकडा जाऊन राजुला
तोच कांतावर झुरतो
कांता करतेय वांत्या
तिला बघतं नव्हतं कोणी
भादरायला हवे वाढलेले, भादरायला गेलो
न्हावी होता बिझी म्हणून पेपर वाचू लागलो
पेपर वाचता वाचता एक जाहिरात बघितली
होती तशी छोटी पण लक्षात बाकी राहिली
नंबर आला जवळ म्हणून पेपर घेतला छाटून
न्हावी होता मग्न कामात , दिला खिशात ढकलून
भादरवुन थेट घरी मी अंघोळीला गेलो
जाहिरात तशीच खिशात पडून , विजार मागे सोडून आलो
दुसर्या दिवशी आरोळीने जाग मला आली
मला वाटलं मनातल्या मनात, आमची हि खपली
उभा राहिलो बघण्यासाठी , बघतो तर हे काय
जाहिरातीचे पान हाती घेऊन डोके पिटत होती हि बाय