मायबोली

सारी उम्र हम मर मर के जी लिऐ एक पल तो अब हमे जिने दो जिने दोओओ.....हे बोल आहे 3 ईडीयट्स मधल्या गाण्याचे,रोज तीच न्युज,पुन्हा तोच शब्द,पुन्हा तेच मन हेलावुन सोडणारे दृष्य,पुन्हा एकदा परीक्षांच्या वाढवल्या जाणार्‍या तारखा,हे सगळ होत असतांना अवतीभोवती होत जाणार वातावरण आणी या सगळ्यामध्ये विद्यार्थ्यांंची बिकट होत जाणारी मानसिकता,मध्येच असं वाटु लागतं की कदाचित एक दिवस हे सगळ संपेल,भीतीत वावरणाऱ्या या जगात जगण्याची एक उम्मीद पुन्हा मिळेल पण पुन्हा तोच भीतिदायक कानात घुमणारा अँब्युलन्सचा आवाज,पुन्हा तेच ओसाड पडलेले रस्ते,सध्या चालु असलेल्या कोरोना युद्धात शत्रू कोण आणी मित्र कोण हेच विद्यार्थ्या

नुकतंच महाराष्ट्र सरकारने अंशतः लॉकडाऊन जाहीर केलंय. (म्हणजेच आय लव यू बट अँज अ फ्रेंड)
पण खरं तर मुंबईतील कर्मचारी वर्गाला लॉकडाऊन खरंच डोईजड झाले आहे. रस्त्यावर परवानगी नाकारलेले दुकान चालू नसायला हवे, ह्याची खातरजमा करण्यासाठी जंग जंग पछाडावे लागते. ह्यात काही चुक झाली तर नोकरीवर टांगती तलवार असते. सामान्य जनता ऐकत नसेल तर वादावादी होते. हिंसात्मक कृत्ये होतात. होणारच.

जागतिक मातृभाषा दिन : अशी झाली होती हा दिवस साजरा करण्याची सुरूवात
जगभरात 21 फेब्रुवारीला जागतिक मातृभाषा दिन साजरा केला जातो. हा दिवस साजरा करण्याचा उद्देश जगभरात भाषा आणि संस्कृतिप्रती जागृकता निर्माण करणे हा असतो. यूनेस्कोने 17 नोव्हेंबर 1999 ला आंतरराष्ट्रीय मातृभाषा दिनाची घोषणा केली होती. तेव्हापासून आजपर्यंत दरवर्षी 21 फेब्रुवारीला हा दिवस साजरा केला जातो.

जुळवुनी मी घेतले पण आपले जुळलेच नाही
कोणत्या स्वप्नात होतो हे मला दिसलेच नाही

प्रश्न होते गावभर अन वेसही संदिग्ध होती
उत्तराचे चाक पण रस्त्याकडे वळलेच नाही

तू मला सांगायचे अन मी तुला बोलायचे अन
ह्या अश्या पेचामधे थकले ऋतू कळलेच नाही

अंगणाच्या शेवटी जी कुंपणाची धाव होती
हे असे नात्यातले अंतर मला रुचलेच नाही

अत्तराचा शौक होता श्वास माझे मुक्त नव्हते
गंध जो भिडतो नभाशी गाठणे जमलेच नाही

मोजले आयुष्य हे परडीत वाढुन तू दिलेले
फसवुनी आयुष्य गेले ते जरी फसलेच नाही

- रोहित

ढग दाटले आभाळी,
मन घेई हे भरारी,
गंध मातीचा पसरे ,
बरसे धरी वर सरी,
अश्याच काही कवितेच्या ओळी अलगद मनात डोकावल्या. आणि मनाच्या ताणावर अलगद प्रेमाचा गारवा पसरला. आज तब्बल दोन वर्षांनी पाऊसानी जरा चांगली हजेरी लावली होती. यंदा तरी पाऊस नीट बघायला भेटल याची आस लागली होती..

फसवी होती सगळी नाती
मुळात हलकी होती माती

उजळावे की विझून जावे
प्रश्न विचारत होत्या वाती

पडतच नाही धुके अताशा
सुकी सुनी गवताची पाती

माणुसकी निजली केव्हाची
गावामध्ये जाग्या जाती

खाली प्रवाह पळतो आहे
कसलीच खळबळ नाही वरती

खड्डे खोदून चट्टे आले
काहीच नाही लागत हाती

“नवी कोरी कार रस्त्याच्या कडेला येऊन थांबली,कारचा दरवाजा उघडला आणि कोण बर बाहेर आलं?वाह किती देखणा तरूण आहे हा,अगदी राजकुमारासारखा.त्याने खुप उंची कपडे परिधान केले आहेत.

नमस्कार, मी काही दिवसांपूर्वी एक घर घेतलं. साधारण महिना झाला असेल आम्ही म्हणजे मी, पत्नी, आणि दोन वर्षांचा मुलगा या घरात शिफ्ट झालो. जेव्हा पहिल्यांदा हे घर पाहायला आलो तेव्हा मी आणि हिने इथे प्रचंड अस्वस्थता अनुभवली. पण स्वस्त मिळत असल्याने हे घर फायनल केलं. इथे राहायला आल्यापासून आठवड्यात वाईट अनुभव यायला लागले आहेत. आमच्या तिघांशीवाय इतरही कोणीतरी इथे वावरत असल्याचा भास होतो. वारा नसताना दरवाजे जोरात उघडझाप होणे. कोणीतरी हाक मारल्याचा भास होणे, मध्यरात्री भांडी जोरात वाजणे असले प्रकार सर्रास घडत आहेत. पाच दिवसांपूर्वी बाथरूममधला नळ अचानक सुरू झाला होता.

देशी फुलझाडांच्या मालीकेतील सातवे फुलं कदंब